Ο ταρανδος

Κατοικία Ο τάρανδος διανέμεται σε έναν αριθμό βορείων τόπων. Τάρανδοι συναντώνται στη Σκανδιναβία (συμπεριλαμβανομένης και της Ισλανδίας), στην ευρωπαϊκή Ρωσία, στο Σπιτσμπέργκεν και αλλού, στη βόρεια Ρωσία συμπεριλαμβανομένης της Νοβάγια Ζεμλύα, στην ασιατική Ρωσία, στη Βόρεια Αμερική, στη Γροιλανδία, στον Καναδά και στην Αλάσκα. Το 1952 οι τάρανδοι επανεισήχθησαν στη Σκωτία, καθώς τα φυσικά κοπάδια είχαν εκλείψει τον 10ο αιώνα.

Εξημερωμένοι τάρανδοι βρίσκονται κυρίως στη βόρεια Σκανδιναβία και τη Ρωσία και άγριοι τάρανδοι κυρίως στη Βόρεια Αμερική, τη Γροιλανδία και την Ισλανδία. Ανατομία Το βάρος του θηλυκού ποικίλει μεταξύ 60 και 170 κιλών. Σε μερικές υποκατηγορίες ταράνδου το αρσενικό είναι λίγο μεγαλύτερο. Σε άλλες, το αρσενικό μπορεί να φτάσει μέχρι τα 300 κιλά. Και τα δύο φύλα αναπτύσσουν κέρατα, τα οποία (για τη Σκανδιναβική ποικιλία) στα γέρικα αρσενικά πέφτουν τον Δεκέμβριο, στα νεαρά αρσενικά την άνοιξη και στα θηλυκά το καλοκαίρι. Τα εξημερωμένα ζώα έχουν μικρότερα πόδια και είναι βαρύτερα από τα άγρια. Οι τάρανδοι είναι μηρυκαστικά ζώα και διαθέτουν στομάχι με τέσσερα μέρη. Τρώνε κυρίως λειχήνες τον χειμώνα, ιδιαίτερα βρύα ταράνδων. Ωστόσο, τρώνε και τα φύλλα από ιτιές και σημύδες καθώς επίσης βούρλα και χόρτα. Μπορούν επίσης να φάνε αρουραίους, τρωκτικά lemmus, πουλιά και αυγά πουλιών. Ένα ασυνήθιστο χαρακτηριστικό των ταράνδων είναι πως διαθέτουν μπροστινά δόντια μόνο στην κάτω σιαγόνα, ενώ φρονιμίτες και στα δύο σαγόνια.

Πληθυσμός Στη φύση τα καριμπού μεταναστεύουν σε μεγάλα κοπάδια μεταξύ της γενέθλιας περιοχής τους και της χειμερινής κατοικίας τους. Οι μεγάλες οπλές τους βοηθούν το ζώο να κινείται στο χιόνι και την τούντρα. Επίσης ωθούν το ζώο ενώ κολυμπά. Περίπου 1 εκατομμύριο ζει στην Αλάσκα και άλλοι τόσοι στον βόρειο Καναδά. Υπάρχουν περίπου 5 εκατομμύρια τάρανδοι στην Ευρασία, κυρίως ημι-εξημερωμένοι. Τα αρσενικά συνήθως αποκόπτονται από την ομάδα και γίνονται μοναχικά, ενώ το υπόλοιπο κοπάδι αποτελείται βασικά από θηλυκά, συνήθως σε μητριαρχία. Αρρώστιες και απειλές Οι φυσικές απειλές στους ταράνδους συμπεριλαμβάνουν τις χιονοστιβάδες και τα αρπακτικά λύκους, λύγκες, αρκούδες και άλλα. Στη μεσολιθική και νεολιθική περίοδο ήταν θύμα κυνηγιού και από τους Ευρωπαίους. Τα κοράκια μπορούν επίσης εμμέσως να σκοτώσουν τα μικρά των ταράνδων τυφλώνοντάς τα (τρώγοντας τα μάτια τους). Στις ασθένειες συμπεριλαμβάνονται η brucellosis, σήψη ποδιών και κερατίτιδα (μόλυνση ματιών). Πηγη Βικιπαιδεια Κωνσταντινα Μ.