Ο ταρανδος

Κατοικία Ο τάρανδος διανέμεται σε έναν αριθμό βορείων τόπων. Τάρανδοι συναντώνται στη Σκανδιναβία (συμπεριλαμβανομένης και της Ισλανδίας), στην ευρωπαϊκή Ρωσία, στο Σπιτσμπέργκεν και αλλού, στη βόρεια Ρωσία συμπεριλαμβανομένης της Νοβάγια Ζεμλύα, στην ασιατική Ρωσία, στη Βόρεια Αμερική, στη Γροιλανδία, στον Καναδά και στην Αλάσκα. Το 1952 οι τάρανδοι επανεισήχθησαν στη Σκωτία, καθώς τα φυσικά κοπάδια είχαν εκλείψει τον 10ο αιώνα.

Εξημερωμένοι τάρανδοι βρίσκονται κυρίως στη βόρεια Σκανδιναβία και τη Ρωσία και άγριοι τάρανδοι κυρίως στη Βόρεια Αμερική, τη Γροιλανδία και την Ισλανδία. Ανατομία Το βάρος του θηλυκού ποικίλει μεταξύ 60 και 170 κιλών. Σε μερικές υποκατηγορίες ταράνδου το αρσενικό είναι λίγο μεγαλύτερο. Σε άλλες, το αρσενικό μπορεί να φτάσει μέχρι τα 300 κιλά. Και τα δύο φύλα αναπτύσσουν κέρατα, τα οποία (για τη Σκανδιναβική ποικιλία) στα γέρικα αρσενικά πέφτουν τον Δεκέμβριο, στα νεαρά αρσενικά την άνοιξη και στα θηλυκά το καλοκαίρι. Τα εξημερωμένα ζώα έχουν μικρότερα πόδια και είναι βαρύτερα από τα άγρια. Οι τάρανδοι είναι μηρυκαστικά ζώα και διαθέτουν στομάχι με τέσσερα μέρη. Τρώνε κυρίως λειχήνες τον χειμώνα, ιδιαίτερα βρύα ταράνδων. Ωστόσο, τρώνε και τα φύλλα από ιτιές και σημύδες καθώς επίσης βούρλα και χόρτα. Μπορούν επίσης να φάνε αρουραίους, τρωκτικά lemmus, πουλιά και αυγά πουλιών. Ένα ασυνήθιστο χαρακτηριστικό των ταράνδων είναι πως διαθέτουν μπροστινά δόντια μόνο στην κάτω σιαγόνα, ενώ φρονιμίτες και στα δύο σαγόνια.

Πληθυσμός Στη φύση τα καριμπού μεταναστεύουν σε μεγάλα κοπάδια μεταξύ της γενέθλιας περιοχής τους και της χειμερινής κατοικίας τους. Οι μεγάλες οπλές τους βοηθούν το ζώο να κινείται στο χιόνι και την τούντρα. Επίσης ωθούν το ζώο ενώ κολυμπά. Περίπου 1 εκατομμύριο ζει στην Αλάσκα και άλλοι τόσοι στον βόρειο Καναδά. Υπάρχουν περίπου 5 εκατομμύρια τάρανδοι στην Ευρασία, κυρίως ημι-εξημερωμένοι. Τα αρσενικά συνήθως αποκόπτονται από την ομάδα και γίνονται μοναχικά, ενώ το υπόλοιπο κοπάδι αποτελείται βασικά από θηλυκά, συνήθως σε μητριαρχία. Αρρώστιες και απειλές Οι φυσικές απειλές στους ταράνδους συμπεριλαμβάνουν τις χιονοστιβάδες και τα αρπακτικά λύκους, λύγκες, αρκούδες και άλλα. Στη μεσολιθική και νεολιθική περίοδο ήταν θύμα κυνηγιού και από τους Ευρωπαίους. Τα κοράκια μπορούν επίσης εμμέσως να σκοτώσουν τα μικρά των ταράνδων τυφλώνοντάς τα (τρώγοντας τα μάτια τους). Στις ασθένειες συμπεριλαμβάνονται η brucellosis, σήψη ποδιών και κερατίτιδα (μόλυνση ματιών). Πηγη Βικιπαιδεια Κωνσταντινα Μ.

ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ

Η κουκουβαγια Κουκουβάγια ή γλαύκα ονομάζεται κάθε μέλος της βιολογικής τάξης Γλαυκόμορφα , η οποία ανήκει στην ομοταξία των Πτηνών και περιλαμβάνει περίπου 200 είδη αρπακτικών και στην πλειονότητά τους νυκτόβιων πουλιών. Κατανέμονται σε όλες τις ηπείρους εκτός της Ανταρκτικής και έχουν αναπτύξει αξιόλογες προσαρμογές στη νυχτερινή διαβίωση. Διακρίνουμε δυο οικογένειες γλαυκών: την οικογένεια των Τυτονιδών η οποία περιλαμβάνει λιγοστά (16) είδη, και την οικογένεια των Στριγγιδών όπου ανήκουν τα περισσότερα είδη κουκουβάγιας.

Ονομασία Σύμφωνα με τις επικρατέστερες ετυμολογικές προσεγγίσεις η λέξη γλαυξ έχει άμεση σχέση με το γλαυκός (ο έχων ανοιχτό γαλάζιο χρώμα) και δόθηκε στα συγκεκριμένα πτηνά από τους αρχαίους Έλληνες εξαιτίας του λαμπερού και σπινθηροβόλου βλέμματος του πουλιού. Η επιστημονική ονομασία Strigiformes (Στριγγόμορφα), καθώς και το όνομα της οικογένειας των Στριγγιδών, ετυμολογούνται από το αρχαίο ελλ. στρίγξ, λατ. strix, το οποίο αποτελεί ηχομιμητικό της εκφραστικής φωνής του πουλιού και έχει άμεση σχέση με το ρήμα "τρίζω", καθώς και με το νεοελληνικό "στρίγγλα". "Τυτώ" ήταν στην αρχαιότητα, όπως και σήμερα, το όνομα της γλαύκας "Τυτώ η λευκή". Πρέπει να τονιστεί πως στα Ελληνικά ο όρος "κουκουβάγια" αναφέρεται συχνά μόνο στο είδος Μικρή Κουκουβάγια ή Αθηνά η νυκτία (Athene noctua), ενώ για τα υπόλοιπα Γλαυκόμορφα χρησιμοποιείται ο όρος "γλαύκα". Παρόλα αυτά ο όρος κουκουβάγια δεν περιορίζεται σε μόνο ένα είδος, αλλά επιστημονικά περιγράφει εξίσου όλα τα μέλη της βιολογικής τάξης Γλαυκόμορφα.

Ανατομικά χαρακτηριστικα Οι γλαύκες έχουν ιδιαίτερη μορφή, η οποία χαρακτηρίζεται από αξιοσημείωτες προσαρμογές στις ανάγκες ενός νυκτόβιου θηρευτή. Έχουν μακριές και στρογγυλεμένες φτερούγες, κοντή ουρά και ένα δυσαναλόγως μεγάλο κεφάλι με ένα δισκοειδές μεγάλο πρόσωπο. Τα ράμφη τους είναι κυρτά και γαμψά. Όλες οι γλαύκες έχουν ιδιαίτερα οξυμένες τις αισθήσεις της ακοής και της οράσεως. Τα μάτια είναι τοποθετημένα μπροστά, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται στερεοσκοπική όραση, κάτι το οποίο είναι απαραίτητο σε κάθε θηρευτή, ώστε να μπορεί να κάνει σωστή εκτίμηση αποστάσεων και ταχυτήτων. Τα όργανα της ακοής είναι τοποθετημένα ασύμμετρα στο κεφάλι του πτηνού και η διαμόρφωση του προσώπου είναι τέτοια, ώστε να κατευθύνει τα ακουστικά κύματα στους ακουστικούς πόρους. Πάρα πολλές γλαύκες έχουν στην κορυφή της κεφαλής χαρακτηριστικές τούφες, οι οποίες ονομάζονται αντία. Τα αντία αποτελούνται από φτερά και δεν έχουν καμία σχέση με την ακοή. Η λειτουργία τους δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί. Οι γλαύκες έχουν σε σχέση με το σωματικό τους βάρος δυσαναλόγως μεγάλη επιφάνεια πτερύγων. Σε συνδυασμό με το μαλακό και πυκνό πτέρωμα επιτυχγάνουν έτσι μια σχεδόν απολύτως αθόρυβη πτήση. Γεωγραφική εξάπλωση Γλαύκες υπάρχουν σε όλες τις ηπείρους με εξαίρεση την Ανταρκτική. Τις συναντούμε σε όλα τα ενδιαιτήματα, τα περισσότερα είδη βρίσκονται όμως στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές της Ν. Αμερικής και της Ασίας. Τη βορειότερη εξάπλωση έχει η χιονόγλαυκα (Nyctea scandiaca), η οποία επιβιώνει ακόμα και στις ακτές της Γροιλανδίας. Πηγη Βικιπαιδια!

Άγαλμα της Ελευθερίας

Το άγαλμα της Ελευθερίας είναι ψηλό άγαλμα, το οποίο εικονίζει την Ελευθερία ως γυναικεία μορφή, να κρατά στο υψωμένο δεξί της χέρι πυρσό και στο αριστερό μια πλάκα στην οποία αναγράφεται η ημερομηνία «4 Ιουλίου 1776», ημέρα ανεξαρτησίας της Αμερικής. Το άγαλμα αυτό δεσπόζει στην  νησίδα Λίμπερτυ Άιλαντ (Liberty Island) στην είσοδο του λιμανιού της Νέας Υόρκης.
Η ιδέα του αγάλματος ανήκει στον Γάλλο ιστορικό Εντουάρ ντε Λαμπουλέ, ο οποίος πρότεινε να κατασκευαστεί ένα μνημείο προς τιμήν της γαλλοαμερικανικής φιλίας. Το 1874, ο Φρεντερίκ Μπαρτολντί, έμπειρος γλύπτης, άρχισε να εργάζεται στο Παρίσι για την κατασκευή του, ενώ τη στατική δομή του μελέτησε ο μηχανικός Γκυστάβ Άιφελ, για την κατασκευή ενός τεράστιου χαλύβδινου σκελετού. Τον σκελετό αυτό κάλυψε ο Μπαρτολί με φύλλα χαλκού σφυρηλατημένα στο χέρι για να δώσει στο άγαλμα την μορφή που ήθελε. Το κολοσσιαίο άγαλμα αποσυναρμολογήθηκε σε 350 κομμάτια και μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ το 1885, όπου συναρμολογήθηκε ξανά.
Το αμερικανικό Κογκρέσο αποφάσισε να τοποθετηθεί στη συγκεκριμένη νησίδα, από όπου είναι ορατό σε όποιον μπαίνει ή βγαίνει από το λιμάνι της Νέας Υόρκης. Εγκαινιάστηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1886.
Το άγαλμα ζυγίζει 228,456 τόνους κανονικά αλλά περίπου λέμε οτι ζυγίζει 225 τόνους και το ύψος του, χωρίς τη βάση, είναι 46,5 μέτρα, ενώ με τη βάση είναι 93. Στο εσωτερικό του, 168 σκαλιά επιτρέπουν την άνοδο στο κεφάλι, όπου υπάρχουν 25 παράθυρα, και άλλα 58 στο χέρι, που κρατάει τον πυρσό, ο οποίος το 1986 καλύφθηκε με λεπτά φύλλα χρυσού 24 καρατίων.
Η βάση του φιλοξενεί από το 1972 το Μουσείο Μετανάστευσης, ενώ από το 1986 αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Πηγή:Βικιπαίδεια

Εικόνες για το Άγαλμα της Ελευθερίας:

Μαστίχα

Μαστίχα ονομάζεται η αρωματική φυσική ρητίνη που εξάγεται από το μαστιχόδεντρο (Πιστακιά η λεντίσκος ποικ. η Χία) (Pistacia lentiscus var. Chia), το οποίο μεγαλώνει στη Χίο. Η μαστίχα χρησιμοποιείται σε τρόφιμα, φάρμακα και τη βιομηχανία.
Μαστίχα ονομάζεται επίσης συχνά και η τσίχλα ή τσίκλα που συναντάμε στο εμπόριο και που δεν έχει σχέση με την Μαστίχα της Χίου.

Το φυτό

Ο μαστιχοφόρος σχίνος ή μαστιχόδεντρο

Το φυτό της μαστίχας, ο σχίνος, (επιστημονικά Pistacia lentiscus) είναι αειθαλής πυκνόφυλλος θάμνος, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια της τερεβίνθου (Terebinthus lentisca Chia). Mπορεί να φτάσει και το ύψος των τριών μέτρων. Έχει απλωμένα κλαδιά και ανοιχτό ή σκούρο σταχτί κορμό, ανάλογα με την ηλικία του. Η επιφάνεια του κορμού του έχει ακανόνιστες πλάκες, σαν ρυτίδες, όπως το πεύκο. Ευδοκιμεί σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, από την Ιβηρική χερσόνησο και τη Γαλλία μέχρι την Τουρκία και το Ισραήλ. Στο νησί της Χίου καλλιεργείται μία ιδιαίτερη ποικιλία σχίνου, ο μαστιχοφόρος σχίνος (Pistacia lentiscus var. Chia), από τον οποίο εξάγεται η φυσική ρητίνη ή μαστίχα, το σπουδαιότερο προϊόν του νησιού, το οποίο στηρίζει και την τοπική οικονομία.

Η ρητίνη

Σταγόνα μαστίχας

Η συλλογή της μαστίχας γίνεται με παραδοσιακό τρόπο. Εργάτες ισοπεδώνουν το χώρο γύρω από το δέντρο και σχίζουν τον κορμό του δέντρου σε συγκεκριμένα σημεία. Η μαστίχα αρχίζει να ρέει και σε 15 περίπου μέρες σταθεροποιείται και είναι έτοιμη προς συλλογή. Αυτή γίνεται από το Δεκαπενταύγουστο μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου. Κατόπιν το προϊόν κοσκινίζεται, πλένεται και καθαρίζεται επιμελώς, κομμάτι-κομμάτι, και κατόπιν προωθείται στο εμπόριο.

Παράδοση

Κατά την παράδοση της Χίου, οι σχίνοι άρχισαν να δακρύζουν όταν μαρτύρησε ο Άγιος Ισίδωρος από τους Ρωμαίους, περί το 250 μ.Χ.. Οι Ρωμαίοι κυνήγησαν τον Άγιο Ισίδωρο επειδή ήταν λάτρεις της χριστιανικής θρησκείας. Ο Άγιος για να ξεφύγει τράπηκε σε φυγή κοντά στα Μεστά. Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ένας άσπρος ίππος με τον οποίο έφτασε ως τα Νότια χωριά της Χίου επειδή δεν άντεχε άλλο αφού είχε τραυματιστεί σοβαρά. Τότε έκατσε κάτω από ένα σχίνο. Ο σχίνος τον λυπήθηκε για τα βασανιστήρια του και δάκρυσε. Τα δάκρυα του ευωδίασαν και τότε δημιουργήθηκε το δάκρυ του Αγίου Ισιδώρου που μέχρι σήμερα ονομάζουμε μαστίχα.
Από την περίοδο του 3ου αιώνα χρονολογείται πάντως η καλλιέργεια του φυτού στο νησί. Οι ελάχιστες βροχοπτώσεις, η μεγάλη ηλιοφάνεια και η ασβεστολιθική σύσταση του εδάφους αποτελούν το ιδανικό περιβάλλον ευδοκίμησης του φυτού. Οι κάτοικοι των 24 χωριών την άνοιξη καλλιεργούν τα χωράφια τους κλαδεύοντας τους σχίνους μέχρι τις 20 Μαρτίου. Προς τα τέλη του Μαΐου φτιάχνουν τους σχίνους καθαρίζοντας τους από τα χόρτα και τα φύλλα ενώ τον Ιούνιο αρχίζει η εντατική προετοιμασία των σχίνων. Κατά τον μήνα Ιούλιο οι αγρότες αρχίζουν να ρίχνουν ασπρόχωμα στους σχίνους το οποίο το προμηθεύονται από την Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου (ΕΜΧ) σε αντίθεση με παλαιότερα που οι άνθρωποι το έβγαζαν από την γη σκαλίζοντας πέτρες. Μετά τις 15 Ιουλίου αρχίζουν το κέντημα δηλαδή χαράζουν το μαστιχόδεντρο για να δακρύσει. Αυτή η διαδικασία ολοκληρώνεται στα τέλη του Αυγούστου και στα μέσα του Σεπτέμβρη αρχίζει το μάζεμα της μαστίχας. Στις αρχές του Νοέμβρη οι γεωργοί τοποθετούν τα μαστίχια μέσα σε βαρέλι με νερό για να αρχίσει ο καθαρισμός τους. Τέλος λιπαίνουν τα χωράφια και συνεχίζουν με το καθάρισμα της μαστίχας.
Για να επιτευχθεί η παραπάνω διαδικασία απαιτούνται και τα απαραίτητα εργαλεία. Συγκεκριμένα για το καθάρισμα χρησιμοποιείται μουστρί, τσάπες και αξίνες. Για το κέντημα απαιτούνται τα παραδοσιακά εργαλεία κεντητήρι, τραβηχτήρι και σφυράκι. Για το μάζεμα είναι απαραίτητα τα τιμητήρια και τα πανέρια. Τέλος για το καθάρισμα του μαστιχιού πρέπει να υπάρχουν ιδανικά μαχαιράκια, σινί (το οποίο είναι ένα μεγάλο χάλκινο ταψί) και ένα κόσκινο.

Χρήση

Η μαστίχα από την αρχαιότητα είχε πολλές χρήσεις. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστό για τις ιατροφαρμακευτικές του ιδιότητες. Οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν για την ταρίχευση των νεκρών. Οι Ρωμαίοι και οι Τούρκοι έφτιαχναν οδοντογλυφίδες από ξύλο σκίνου για να καθαρίζουν και να λευκαίνουν τα δόντια τους αλλά και να αρωματίζεται η αναπνοή τους. Στη σημερινή εποχή η πιο ευρεία χρήση της είναι ως τσίχλα ή άρωμα για τη ζαχαροπλαστική, ενώ γνωστό είναι και το λικέρ μαστίχας. Η μαστίχα αρωματίζει τρόφιμα και γλυκίσματα αλλά απαιτείται προσοχή και φειδώ στη χρήση της καθώς αν υπερβάλλουμε στην ποσότητα το παρασκεύασμα θα αποκτήσει πικρή γεύση! Το μαστιχέλαιο χρησιμοποιείται επίσης στην επιπλοποιία και στην κατασκευή μουσικών οργάνων. Επίσης στην ιατρική, φαρμακευτική, ορθοδοντική, αρωματοποιΐα, κλπ. Στην Κύπρο, οι σπόροι (κόκκοι) του σχίνου, που μοιάζουν με αυτούς του πιπεριού, χρησιμοποιούνται ολόκληροι ως καρύκευμα στα χωριάτικα λουκάνικα.

Τόπος Παραγωγής

Το μαστίχι αποτελούσε και αποτελεί ακόμα μία σημαντική πηγή εσόδων για το νησί της Χίου. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί προσπάθησαν να το φυτέψουν και στον τόπο τους αλλά οι προσπάθειές τους αποδείχτηκαν μάταιες αφού ο σχίνος δίνει τη μαστίχα μόνο στα Νότια μέρη της Χίου και ιδιαίτερα στα παρακάτω χωριά: Λιθί, Βέσσα, Ελάτα, Μεστά, Ολύμποι, Πυργί, Αρμόλια, Καλαμωτή, Πατρικά, Φλάτσια, Νένητα, Βουνό, Κοινή, Παγίδα, Καταρράκτης, Έξω Διδύμα, Μέσα Διδύμα, Μερμήγκι, Θολοποτάμι, Καλλιμασιά, Νεοχώρι, Θυμιανά, Βαβίλοι, Άγιος Γεώργιος Συκούσης.

 ΠΗΓΗ: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ


ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΣΤΙΧΑ
 

Βραζιλια φτωχεια 2014(ActionAid)

Η πραγματικότητα σήμερα: - 31% του πληθυσμού, περίπου 55 εκατομμύρια άνθρωποι, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, δηλαδή με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα. - Το 12,8% του πληθυσμού, δηλαδή σχεδόν 18 εκατομμύρια άνθρωποι, είναι αναλφάβητοι. - Στις φτωχές και υποβαθμισμένες ανατολικές περιοχές, 44,2 παιδιά στα 1000 πεθαίνουν πριν γίνουν ενός έτους. - Η Βραζιλία έχει από τα υψηλότερα ποσοστά φόνων στον κόσμο. Η πρώτη αιτία θανάτου στις ηλικίες 15-24 στις υποβαθμισμένες αστικές περιοχές είναι ο φόνος. Η Βραζιλία είναι η μεγαλύτερη και πιο πολυπληθής χώρα της Λατινικής Αμερικής και μία από τις χώρες με τις μεγαλύτερες ανισότητες και κοινωνικές αντιθέσεις. Στις βορειοανατολικές περιφέρειες το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι φτωχοί αγρότες, ενώ στις αστικές περιοχές και κυρίως στις Favelas, τις παραγκουπόλεις, ζουν εκατομμύρια άνθρωποι σε πολύ φτωχές συνθήκες με εξαιρετικά υψηλή εγκληματικότητα. Η ActionAid στη Βραζιλία Η ActionAid ξεκίνησε να δουλεύει στη Βραζιλία το 1999 και τώρα συνεργάζεται με περισσότερους από 35.000 ανθρώπους. Κάθε πρόγραμμά μας προσαρμόζεται στις τοπικές ανάγκες και συνεργαζόμαστε στενά με τοπικούς συνεργάτες για να έχουμε μακροχρόνια αποτελέσματα. Εστιάζουμε τις προσπάθειές μας στην πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες, όπως η υγεία και η εκπαίδευση, στην εξασφάλιση επαρκούς τροφής και νερού, στη βελτίωση των συνθηκών κατοικίας και το δικαίωμα στην ιδιοκτησία γης. Χάρη στους Έλληνες υποστηρικτές, η ActionAid Ελλάς ξεκίνησε να δουλεύει στη Βραζιλία το 2005 και σήμερα μέσω του προγράμματος Αναδοχής Παιδιού στηρίζει τις κοινότητες Περναμπούκο, Μπαχία, Ρεσίφε, Μίνας Γκεράις και Μοσορό.

Shakira La La La-Pitbull feat. Jennifer Lopez & Claudia Leitte We Are One (Ole Ola)

Και να τα 2 τραγούδια τα οποία νομίζω πως ταιριάζουν αυτές τις μέρες μια και μας θυμίζουν ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ και ΒΡΑΖΙΛΙΑ,δηλαδή ΜΟΥΝΤΙΑΛ!!!ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ!!!

Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ

Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ (Alexander Graham Bell, 3 Μαρτίου 1847 – 2 Αυγούστου 1922) ήταν Σκωτσέζος εφευρέτης, ο οποίος έμεινε γνωστός ως ο εφευρέτης του τηλεφώνου.
Γεννήθηκε στο Εδιμβούργο της Σκωτίας και ο πατέρας του ήταν ο Αλεξάντερ Μέλβιλ Μπελ,γνωστός ρήτορας με 200 εκδόσεις βιβλίων για τη βελτίωση της παιδείας των κωφαλάλων.Ο νεαρός τότε
Μπελ και τα δύο του αδέλφια εκπαιδεύτηκαν από τον πατέρα τους για να συνεχίσουν το έργο του.

Σπουδές, τα πρώτα χρόνια

Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ παρακολούθησε μαθήματα στο βασιλικό γυμνάσιο του Εδιμβούργου και στη συνέχεια σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και στο πανεπιστημιακό κολέγιο του Λονδίνου. Στα πρώτα χρόνια της καριέρας του δίδασκε στη σχολή Σκίνερς στην κομητεία Μόρεϊ, ασκώντας τους μαθητές στη μουσική και στην σωστή έκφραση στο λόγο. Παράλληλα σπούδασε ακουστική και ξεκίνησε την επαγγελματική του δραστηριότητα σαν δάσκαλος και επιστήμονας.

Μετάβαση στον Καναδά, έρευνες, κώδικας κωφαλάλων

Το 1868 δούλευε δίπλα στον πατέρα του στο Λονδίνο έχοντας καθήκοντα επιμελητή στο πανεπιστήμιο, αλλά ο θάνατος των αδελφών του από φυματίωση κλόνισε την υγεία του και μαζί με τους γονείς του έφυγαν για την Αμερική και εγκαταστάθηκαν στο Μπράντφορντ του Οντάριο.
Δίδαξε στο πανεπιστήμιο της Βοστόνης σε θεματολογία σχετικά με τη διδασκαλία της ομιλίας των κωφαλάλων, δημιουργώντας τον κώδικα ομιλίας τους με κινήσεις των χεριών, των χειλιών και της γλώσσας. Το 1872 άνοιξε δική του σχολή όπου εκπαίδευε καθηγητές για κωφάλαλους, εκδίδοντας παράλληλα σύγγραμμα με τίτλο «Πρωτοπόρος στην ομιλία μέσω της όρασης».
Ο Μπελ έδωσε γνώσεις και έμπνευση σε ένα νεαρό επιστήμονα, κατασκευαστή μοντέλων μηχανών, τον Τόμας Γουάτσον, να πειραματιστεί στην κατασκευή μιας διάταξης που θα κατάφερνε να μεταδίδει ήχο με τη βοήθεια του ηλεκτρισμού. Οι επιστημονικές έρευνες του Μπελ σχετικά με τους κωφάλαλους εντυπωσίασαν αρκετούς και έτσι κάποιοι γονείς κωφαλάλων παιδιών αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν το έργο του.

Τηλέγραφος, τηλέφωνο

Τον Απρίλιο του 1903 ο Μπελ ανακάλυψε τον πολλαπλό τηλέγραφο ενώ τις πρώτες του σημειώσεις σχετικά με το τηλέφωνο τις έγραψε τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου και ένα μήνα αργότερα ξεκίνησε να γράφει σχετικά με τις προδιαγραφές του. Στις 7 Μαρτίου του 1876 το Γραφείο Ευρεσιτεχνίας των Η.Π.Α έδωσε στον Μπελ το σχετικό δίπλωμα που κατοχύρωνε τη συσκευή που μεταδίδει τον ήχο και τη φωνή τηλεγραφικώς.
Η συσκευή που χρησιμοποιήθηκε περιελάμβανε μια ελαστική μεμβράνη από σίδηρο, που βρισκόταν μπροστά από ένα σιδηρομαγνητικό πυρήνα, περιτυλιγμένο με μονωμένο αγωγό. Μια γραμμή από δυο καλώδια συνέδεε τη συσκευή αυτή με μια άλλη παρόμοια. Στη συσκευή του Μπελ η φωνή έπεφτε πάνω στη μεμβράνη και την έκανε να πάλλεται. Αυτό τον καθιέρωσε σαν τον πρώτο που εφάρμοσε τις κυματοειδείς μορφές των ηλεκτρικών ρευμάτων.
Ακολούθησαν δικαστικές αγωγές που έθεταν σε αμφισβήτηση την εφεύρεση του Μπελ αλλά ο ίδιος έμεινε ανένδοτος και υποστήριζε με πάθος την ανακάλυψη του.

Άλλες εφευρέσεις, η καταξίωση, το τέλος

Το 1877 παντρεύτηκε την κωφάλαλη πρώην μαθήτριά του Μέιμπελ Χιούμπαρντ. Οι έρευνες και οι ανακαλύψεις για τον Μπελ δεν σταμάτησαν στο τηλέφωνο. Συνέχισε τα πειράματά του σχετικά με τη μετάδοση του ήχου και έφτασε στην ανακάλυψη ενός ήχου που παράγεται με τη χρήση μίας φωτεινής δέσμης. Την εφεύρεση αυτή την ονόμασε φωτόφωνο.
Το 1880 το έργο του και οι εφευρέσεις του γίνονται γνωστές στην Ευρώπη και η Γαλλία τον τιμά με το ειδικό βραβείο Βόλτα και μεγάλη οικονομική ενίσχυση. Την ίδια χρονιά προσέγγισε το πρόβλημα της εγγραφής του ήχου με την ανακάλυψη του γραμμόφωνου. Χρησιμοποίησε δίσκους από κερί και χαρακτηριστικά στελέχη με ελεγχόμενη ταχύτητα, κατορθώνοντας να γράψει στους δίσκους αυτούς κάποιους ήχους και να τους αναπαράγει.
Με τα κέρδη που έβγαλε από τις εφευρέσεις του κατάφερε να χρηματοδοτήσει το γραφείο ερευνών Βόλτα και την Αμερικάνικη εταιρεία για τη διδασκαλία και ομιλία των κωφαλάλων.
Το 1898 διαδεχόμενος τον πεθερό του σαν πρόεδρος της Εθνικής Γεωγραφικής Εταιρείας, προώθησε πρόγραμμα σχετικό με την καταγραφή του τρόπου ζωής των κατοίκων των άγνωστων και μακρινών πολιτισμών της γης.
Στη συνέχεια ίδρυσε εταιρεία αεροπορικών πειραμάτων με τη συμμετοχή της συζύγου του, πειραματιζόμενος και ο ίδιος για τη δυνατότητα πτήσης του ανθρώπου. Κατασκεύασε 2 τεράστιους χαρταετούς και κατάφερε να σηκώσει από τη γη έναν άνθρωπο.
Αργότερα ασχολήθηκε και με άλλα ερευνητικά θέματα όπως σχετικά με την ακτινοβολία του ήλιου, την ανίχνευση διαφόρων ήχων και κατασκεύασε το 1919 ένα θαλάσσιο σκάφος με πτερύγια (υδροπτέρυγο) καταφέρνοντας να το κινήσει, τοποθετώντας 2 τεράστιες μηχανές μεγάλης ισχύος, με την πρωτοφανή ταχύτητα για την εποχή των 70 μιλίων την ώρα.
Παρότι ο Μπελ σε όλη του τη ζωή ασχολήθηκε με την ομιλία και τα προβλήματα των κωφαλάλων, ήταν πολύ ανήσυχος και ποτέ δεν σταμάτησε να ερευνά, να εφευρίσκει και να προβληματίζεται. Οι έρευνες του πάντα επικεντρώνονταν στις βασικές αρχές και τις ιδέες παρά στις εφαρμογές. Χειρόγραφα και εκατοντάδες σημειώσεις που βρέθηκαν μετά το θάνατο του αποκαλύπτουν ένα πλήθος παρατηρήσεων γραμμένων στα περιθώρια, πολλές από τις οποίες είναι άξιες μελέτης ακόμα και σήμερα.
Πέθανε στις 2 Αυγούστου του 1922 στο Κέιπ Μπρίτον Άιλαντ, στη Νέα Σκωτία του Καναδά.
 Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ
 Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ που μιλάει από το τηλέφωνο
 Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ με την οικογένειά του

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!!!!!!

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ;;;;ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΜΠΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ !!!! ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΝΑΣΙΑ!!!!!!

Ολοι διαφορετικοί-όλοι ίδιοι!!

Το βίντεό μας από την πρώτη μέρα που ήρθαμε σε επαφή με τα παιδιά του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου μέχρι τη χθεσινή μας "ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ"!!!   (πατήστε πάνω στη λέξη παράσταση για να δέίτε φωτογραφικα ντοκουμέντα) καθώς και μερικά "ΒΙΝΤΕΟ"(πάτήστε στη λέξη βίντεο για να δείτε 5 μικρά βιντεάκια από την υπέροχη γιορτούλα μας)

Η συνέλευση των ζώων!

Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

       Κάποτε τα ζώα αποφάσισαν να εκλέξουν νέο αρχηγό. Έτσι συγκεντρώθηκαν και έβγαλαν καθένας το λόγο του.

Η χελώνα ξεκίνησε πρώτη:


Δεύτερο μίλησε το λιοντάρι:

 Μετά το λόγο πήρε το ελάφι.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         







Μετά το ελάφι ήταν το τσιτάχ:

Έπειτα μίλησε το σπουργίτι:


Και τέλος το λόγο πήρε το μυρμήγκι:


Τελικά, δεν ξέρουμε ποιος βγήκε βασιλιάς. Αυτό… θα αφήσουμε να το κρίνετε εσείς!!!


Βιβιάννα Μπ.

Ρατσισμος και πλουτος (2 θεματα)

ΠΛΟΥΤΟΣ Πολλοι ανθρωποι βαζουν τον εαυτο τους σε πολυ υψηλο επιπεδο θεωρώντας πως καποιοι ειναι και πως ξερουν τα παντα.Θεωρουν πως η χωρα τους ειναι τελεια σε ολα (στα οικονομικα,στους ανθρωπους,στα αξιοθεατα κ.λ.π)ομως δεν ειναι ετσι.Ζουνε ομως και καποιοι αλλοι ανθρωποι που αν και μπορει να μην εχουν πλουτη χαιρονται γιατι ξερουν ενα πραγμα πως τον πλουτο δεν τον εχεις στα χερια σου αλλα στο μυαλο σου.Γιατι αν δεν εχεις μυαλο δεν θα μπορεσεις εστω και με τα λιγα λεφτα που βγαζεις απο την δουλεια σου να ζησεις.Ετσι βγηκε το γνωστο σε ολους μας παιχνιδι "κορονα η γραμμα".Πλουσιος και να μην ξερεις τιποτα ή φτωχος και να ξερεις τα παντα;Να μια ερωτηση που πρεπει να σκεφτουν οι ανθρωποι. ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ Ετσι αυτος ο ανθρωπος προσπαθησε με οσα λεφτα του ειχαν απομεινει να παει ενα μικρο κοντινο ταξιδι για να βρει μια καλυτερη ζωη και μια δουλεια.Ετσι μετα απο πολυ κοπο εφτασε σε εκεινη την πλουσια χωρα ομως οι κατοικοι πολλές φορές δεν τον υποδεχτηκαν   όπως έπρεπε και του φερθηκαν και πολυ σκληρα (λογω του χρωματος,θρησκειαςκ.λ.π).  Καθε ανθρωπος εχει το δικαιωμα να ζει ελευθερος εστω και αν ειναι φτωχος,πιστευει σε αλλη θρησκεια ή εχει αλλο χρωμα.Τα πλουτη δεν ειναι όμως το παν.. Η γνωση προηγειται.Να μαθουμε να μην ειμαστε εγωιστες δεν ζουμε μονο εμεις σε αυτον τον κοσμο ζουνε και αλλοι ανθρωποι ,διαφορετικοι ίσως  ομως ισοι με εμας.Ας αρχισουμε να βοηθαμε ο ενας τον αλλον .Ας μην κοροιδευουμε τους ανθρωπους που ζητιανευουν ισα ισα να τους βοηθαμε γιατι περνανε πολυ δυσκολα για να ζησουν. ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ... Ας μην παραμελουμε τους ανθρωπους απο αλλες χωρες,να τους κανουμε παρεα νιωθουν και αυτοι μοναξια δεν ειναι αψυχα πλασματα.Και αυτο το λεω γιατι παρακολοθησα ενα φαινομενο σημερα στο σχολειο μας.Εχουμε ενα παιδακι που εμενε στην Αλβανια και ηρθε στο σχολειο μας για διαφορους λόγους  ομως αυτο το κοριτσακι συνεχεια ολα τα παιδια το κοροιδευουν με σκοπο να το κανουν να νιωσει ασχημα.Σημερα λοιπον  ενώ εδιναν οι δασκαλοι και οι δασκαλες  σε καθε ενα παιδι το απολυτηριο για το γυμνασιο όλα τα παιδια απο το σχολειο ειχαν μαζευτει γυρω γυρω και ακουγαν.Οι δασκαλοι και οι δασκαλες  ηταν με τα μικροφωνα.Ηρθε η σειρα για  το κοριτσακι.Η  δασκαλα του τμηματος ειπε το ονομα της και το κοριτσακι πηγε και το πηρε με σκυμμενο το κεφάλ..Βλεπετε οταν η δασκαλα ειπε το ονομα της ολα τα παιδια αρχισαν να  το γιουχαρουνε .Αισθανθηκα πολυ ασχημα και κανενας δεν εκανε τιποτα ενω οταν ηρθε η σειρα ενος αγοριου  του τμηματος της, η δασκαλα ειπε το ονομα του και ολα τα παιδια το χειροκροτησαν απο την πρωτη κιολας λεξη.Τελικα ενα εχω να πω πως εμεις οι Ελληνες μερικές φορές θα επρεπε να ντρεπομαστε για αυτα που κανουμε. Πλουτος

Ρατσισμος

Λουδοβίκος Μπράιγ-Σύστημα(Κώδικας)Μπράιγ

Ο Λουδοβίκος Μπράιγ (γαλλ. Louis Braille, 4 Ιανουαρίου 1809 - 1852) είναι ο εφευρέτης του ομώνυμου συστήματος γραφής και ανάγνωσης των τυφλών.
Γεννήθηκε το 1809 στο χωριό Κουπβρέ (Coupvray) κοντά στο Παρίσι. Τυφλώθηκε πολύ μικρός, περίπου στην ηλικία των τριών ετών, ύστερα από τραυματισμό στο μάτι με αιχμηρό αντικείμενο ενώ βοηθούσε τον πατέρα του στην κατασκεύη εξαρτημάτων ίππευσης, αργότερα μολύνθηκε και το άλλο του μάτι. Οι γονείς του τον έστειλαν στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τυφλών στο Παρίσι, όπου εκπαιδεύονταν τυφλά παιδιά. Ο Λουδοβίκος όμως δεν ήταν ευχαριστημένος γιατί το σύστημα ανάγνωσης που χρησιμοποιούσαν ήταν δύσχρηστο με χοντρούς χαρακτήρες και τα βιβλία ήταν μόνο 14 με αποτέλεσμα το μάθημα να γίνεται προφορικά. Έτσι βάλθηκε να δημιουργήσει ένα καινούριο ειδικό αλφάβητο για τυφλούς. Του πήρε πέντε χρόνια αλλά στο τέλος τα κατάφερε. Όταν παρουσίασε τη μέθοδό του, άλλοι φανέρωσαν την ικανοποίηση τους, ενώ άλλοι υποστήριξαν πως το σύστημα ήταν κουραστικό και όχι αποδοτικό.
Ο Μπράιγ απογοητεύτηκε, αλλά δεν σταμάτησε τις προσπάθειες και βρήκε τρόπο ώστε οι τυφλοί να διδάσκονται και μαθηματικά και μουσική. Εφηύρε ακόμα μια γραφομηχανή, με την οποία έχουν τη δυνατότητα οι τυφλοί να γράφουν τις σκέψεις τους, όπως ακριβώς και οι «βλέποντες». Λίγο πριν πεθάνει ο Μπράιγ το έργο του αναγνωρίστηκε και μάλιστα παγκόσμια και επικρατεί μέχρι σήμερα. Έτσι ο Μπράιγ έγινε ο ευεργέτης των τυφλών, γιατί τους χάρισε ένα σύντροφο πολύτιμο, το βιβλίο, και ταυτόχρονα τη μουσική. Πέθανε ευχαριστημένος το 1852.

Κώδικας Μπράιγ

Το σύστημα BRAILLE

 

Κώδικας Μπράιγ ονομάζεται το σύστημα γραφής και ανάγνωσης των τυφλών. Το όνομά του οφείλεται στον εφευρέτη του Λουδοβίκο Μπράιγ (γαλλ. Louis Braille).
Ο Λουδοβίκοs είχε τυφλωθεί πολύ μικρός και δεν ήταν ευχαριστημένος γιατί το σύστημα ανάγνωσης που χρησιμοποιούσαν οι τυφλοί ήταν δύσχρηστο με χοντρούς χαρακτήρες. Έτσι βάλθηκε να δημιουργήσει ένα καινούριο ειδικό αλφάβητο για τυφλούς. Του πήρε πέντε χρόνια αλλά στο τέλος τα κατάφερε. Αυτό το αλφάβητο που έφτιαξε ο Μπράιγ ήταν μια αντικατάσταση του γραμματικού αλφάβητου με ανάγλυφες στιγμές, που με διάφορους συνδυασμούς αποδίδουν ένα κείμενο. Ο τυφλός μπορεί μ’ αυτό το σύστημα να διαβάζει ψηλαφώντας τις στιγμές με το δάχτυλο, δηλαδή έχουμε ανάγνωση με την αφή. Το σύστημα Μπράιγ έχει έξι ανάγλυφες κουκκίδες σαν το κεφαλάκι μιας καρφίτσας. Είναι τοποθετημένες ανά τρεις και μ’ αυτές γίνονται 63 συνδυασμοί, που αντιστοιχούν στα γράμματα και τους αριθμούς. Η γραφή Μπράιγ διαβάζεται από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω, όπως ακριβώς και η γραφή των «βλεπόντων».

• 

  Οθόνη Μπράιγ
  

Οθόνη Μπράιγ ονομάζεται η συσκευή για την δημιουργία χαρακτήρων Μπράιγ, συνήθως μέσω της ανήψωσης τελειών μέσα από τις τρύπες μιας επίπεδης επιφάνειας. Οι τυφλοί χρήστες υπολογιστών, οι οποίοι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια κανονική οθόνη υπολογιστή, τη χρησιμοποιούν για να διαβάσουν κείμενο.

ΑΣΤΕΙΑ ΖΩΑΚΙΑ!

Και αυτά....;Είναι μόνο λίγα από τα τόσα πολλά αστεία ζωάκια που υπάρχουν!