Σαν τον αετο Σαν το αετο φτερουγαγε στη στρατα τον καμαρων' η γειτονια στα παραθυρια, με 'χαμηλα τα μαυρα του τα ματια [λεβεντης ε-ε,ε-ε,ε-,εροβολαγε.](2) Στα ματια του ενα,ενα συννεφο, μες στην καρδια,καρδια του σιδερο, κυλαει το αιμα,σκεπασε τον ηλιο [κι ο χαρος ε-ε,ε-ε,ε-ε, εροβολαγε.] Σφαλουν τα ματια,ματια κι οι καρδιες, σφαλουν τα πα-τα παραθυρια, μετα χυμαει ο χαροντος καβαλα [και 'κεινος χα-α,α-α,α-α, χαμογελαγε]. Ποιος κατεβαινει σημερα στον Αδη(ερωτηματικο) ποιον κουβεντιαζει η γειτονια κι ανανταριαζει(ερωτηματικο) γιατι βογγανε τα βουνα κι οι καμποι(ερωτιματικο) [λεβεντης ε-ε,ε-ε,ε-ε, εροβολαγε.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου