Μετάξι!!!

Μετάξι

Το μετάξι είναι μία από τις πολυτιμότερες υφαντικές ίνες ζωικής προέλευσης, που βγαίνει απ' την κάμπια του μεταξοσκώληκα, όταν φτιάχνει το κουκούλι, για να περάσει μια ορισμένη φάση στη μεταμόρφωσή της.

Ο μεταξοσκώληκας κατασκευάζει την ίνα αυτή απ' το έκκριμα των αδένων του, που όταν έρχεται σ' επαφή με τον αέρα, στερεοποιείται και παίρνει τη μορφή συνεχούς και πολύ λεπτής ίνας, που μόνο κάτω απ' την επίδραση κάποιας εξωτερικής αιτίας μπορεί να κοπεί. Στην επεξεργασία των κουκουλιών για να βγει το μετάξι, ακολουθείται μια δύσκολη και σύνθετη διαδικασία. Η κλωστή πρέπει να είναι συνεχής κι ομοιόμορφη. Το ακατέργαστο μετάξι, αρκετά υγροσκοπικό, αποτελείται από φιδροϊνη, (που είναι πρωτεΐνη άσπρου ή κρεμ χρώματος) κατά 60-70% και κατά 20-22% από σερικίνη (κι αυτή πρωτεΐνη). Το υπόλοιπο αποτελείται από διάφορες άλλες ύλες. Η παγκόσμια παραγωγή του ακατέργαστου μεταξιού φτάνει στις 30.000 περίπου τόνους το χρόνο. Η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα στον κόσμο είναι η Ιαπωνία, με 11.000 τόνους κι ακολουθεί η Κίνα με 7.000
Τα τελευταία χρόνια, η παραγωγή έχει σημαντικά μειωθεί εξαιτίας του τεχνητού μεταξιού και των συνθετικών υλών. Στην Ελλάδα, η παραγωγή από 3.000 τόνους το χρόνο κουκούλια, έφτασε τους 630 τόνους, με τάση να μειωθεί ακόμη περισσότερο.
Εκτός όμως απ' το ζωικό μετάξι υπάρχει και το φυτικό, που παράγεται απ' τις ίνες μερικών φυτών που ανήκουν στην οικογένεια των ασκληπιαδιδών ή και των αποκυνιδών. Ιστορία

Η μεταξουργία ήταν γνωστή πριν από 4.500 χρόνια στην Κίνα, όπως αναφέρουν τα αρχαία κείμενα. Λέγεται ότι η αυτοκράτειρα Σι-Λιγκ-Σι το 2650 π.Χ. ανακάλυψε την ιδιότητα και την αξία των κουκουλιών του μεταξοσκώληκα και κατασκεύασε μέσα στα ανάκτορα σηροτροφείο, μεταξουργείο και υφαντουργείο με εργάτες τις ευγενείς κυρίες της Αυλής. Από τότε η αυτοκράτειρα αυτή λατρεύτηκε ως θεά του μεταξοσκώληκα και οι Κινέζοι κράτησαν μυστικό τον τρόπο κατασκευής του μεταξιού, διατηρώντας έτσι το μονοπώλιο μέχρι τον 5ο αι. μ.Χ. που μεταδόθηκε στην Περσία και τον 6ο αι. στο Βυζάντιο.
Στην αρχαία Ελλάδα το μετάξι ήταν γνωστό ως "σήρ" και το μεταξωτό ύφασμα ως "σηρικός". Ήταν γνωστό ότι παράγεται από τον μεταξοσκώληκα σε χώρα που ονόμαζαν "Σηρία" (Κίνα), ενώ τους κινέζους αποκαλούσαν "Σήρες". Ο Αριστοτέλης (Ιστ. Ζώων, 5.55) αναφέρει ότι οι γυναίκες της Κω γνώριζαν την κατεργασία του. Το μετάξι ήταν γνωστό πριν από την εκστρατεία του Αλεξάνδρου, αφού έχει βρεθεί στον Κεραμικό σε ταφή εγγονής του Αλκιβιάδη.
Σύμφωνα με πληροφορίες Βυζαντινών συγγραφέων, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιουστινιανός έστειλε στην Κίνα δύο μοναχούς, ειδικά για το μετάξι, το οποίο εκείνη την εποχή είχε διαδοθεί σε μεγάλο βαθμό (το χρησιμοποιούσε ακόμα και η εκκλησία) και ήταν συγχρόνως πανάκριβο. Οι δύο μοναχοί παρακολούθησαν όλη τη διαδικασία εκτροφής του μεταξοσκώληκα και παραγωγής του μεταξιού και φεύγοντας έκρυψαν μέσα στα κούφια μπαστούνια τους αρκετό μεταξόσπορο, που μετέφεραν στο Βυζάντιο. Στα πρώτα χρόνια η βυζαντινή αυλή κρατούσε μυστικό τον τρόπο παραγωγής του μεταξιού από τον υπόλοιπο λαό, που πίστευε ότι το μετάξι προερχόταν από κάποια φυτική ουσία. Σιγά σιγά όμως η τεχνική ξέφυγε από τα ανάκτορα και η μεταξουργία αναπτύχθηκε σε μεγάλο βαθμό σ` όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, που ονομάστηκε από τότε Μοριάς, εξαιτίας της καλλιέργειας της μουριάς. Τον 8ο αι. η μεταξουργία διαδόθηκε στους Άραβες, ύστερα από επιδρομή που έκαναν στην Πελοπόννησο, το 1130 μ.Χ. διαδόθηκε στη Σικελία και από εκεί στην Ιταλία, όπου δημιουργήθηκαν μεγάλα κέντρα βιοτεχνίας μεταξιού (Φλωρεντία, Βενετία, Γένουα, Λούκα, Μιλάνο). Στην Αβινιόν κατά το 14ο αι. η μεταξουργία υποστηρίχθηκε από τους πάπες και γενικά σ` όλα τα κράτη οι ηγεμόνες φρόντισαν να την αναπτύξουν με κάθε τρόπο. Πηγή Βικιπαίδεια

Ο παπαγαλος

Το μήκος των παπαγάλων μαζί με την ουρά τους ποικίλλει από 17 περίπου εκ. μέχρι ένα μέτρο. Ο μεγαλύτερος παπαγάλος είναι ο Υάκινθος Μακάο (Hyacinth Macaw, Anodorhynchus hyacinthinus - Ανοδόρυγχος ο υακινθίνος) με μήκος που φτάνει το ένα μέτρο. Το ράμφος τους είναι γαμψό. Ο πάνω βραχίονας είναι μεγαλύτερος και κυρτός σαν γάντζος και πολύ ισχυρός κι ο κάτω βραχίονας φαίνεται σαν χωμένος μέσα στον πάνω. Έχουν κοινά πόδια με τέσσερα δάχτυλα από τα οποία τα δύο είναι στραμμένα προς τα εμπρός και τα δύο πίσω, είναι δηλαδή ζυγοδάκτυλοι. Η διάταξη αυτή τους δίνει μεγάλη συλληπτική ικανότητα. Τα φτερά τους έχουν μεγάλο μάκρος στο άνοιγμα, που τους διευκολύνει στην πτήση και η ουρά τους έχει αρκετό μήκος. Επειδή η γλώσσα τους είναι χοντρή και σαρκώδης, τους διευκολύνει στο να αρθρώνουν λέξεις και στο να μαθαίνουν μελωδίες αλλά ακόμη σημαντικότερο ρόλο παίζουν οι φωνητικές χορδές τους, που είναι παρόμοιες με αυτές του ανθρώπου.Το φτέρωμά τους είναι κατά κανόνα πολύχρωμο με λαμπρά και εντυπωσιακά χρώματα.
Η δυνατότητα που τους δίνει η γλώσσα τους για άρθρωση και τα πολλά και εντυπωσιακά χρώματα που έχει το φτέρωμά τους τους έχουν κάνει περιζήτητους σε όλους τους λαούς από τη μακρινή αρχαιότητα. Στο Περού, στην Κίνα, στην Ινδία και αλλού τους εξημέρωναν και τους ανάτρεφαν για το φτέρωμά τους και τους χρησιμοποιούσαν για διακοσμητικούς και ψυχαγωγικούς σκοπούς.


Συμπεριφορά

Ζουν ομαδικά και στις χώρες που απαντώνται σε μεγάλο αριθμό,τα σμήνη προκαλούν τεράστιες ζημιές στις καλλιέργειες. H τάξη των ψιττακόμορφων παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία και διαφοροποιήσεις. Οι περισσότεροι παπαγάλοι δεν παρουσιάζουν διμορφία ανάλογα με το φύλο, φωλιάζουν σε κουφάλες και παρουσιάζουν μεγάλη κοινωνικότητα. Ωστόσο υπάρχουν και εξαιρέσεις όπως ο παπαγάλος Εκλεκτός (Eclectus roratus - Εκλεκτός ο ριγμένος) που παρουσιάζει διμορφία ανάλογα με το φύλο, το Κακάπο της Νέας Ζηλανδίας (Strigops habroptila - Γλαύκοψ η αβρόπτιλος), που δεν πετά, είναι νυκτόβιο και είναι το μόνο είδος με διαφορετική συμπεριφορά κατά την περίοδο αναπαραγωγής. Τα αρσενικά προσεγγίζουν τα θηλυκά ανταγωνιζόμενα μεταξύ τους και ο δεσμός που δημιουργείται μεταξύ αρσενικού και θηλυκού είναι βραχύβιος και λήγει μετά το ζευγάρωμα. Αξίζει να σημειωθεί πως οι παπαγάλοι είναι μονογαμικά ζώα και ιδιαίτερα τα μεγαλύτερα είδη, που επιλέγουν το ταίρι τους προσεκτικά και δένονται μαζί του για μια ζωή. Επιπλέον, σε πολλά είδη, όπως στα Κοκατίλ (Nymphicus hollandicus - Νυμφικός ο ολλανδικός) συμμετέχει και το αρσενικό στην ανατροφή των μικρών. Μαζί με την οικογένεια των κορακιδών, οι παπαγάλοι θεωρούνται τα ευφυέστερα πουλιά. Εξυπνότερος όλων είναι ο Γκρίζος Αφρικανός, που είναι και ο πιο γνωστός «ομιλητής». Έρευνες έχουν δείξει ότι δεν μιμείται απλώς την ανθρώπινη ομιλία αλλά συνδέει λέξεις με έννοιες και την εξωτερική πραγματικότητα.


Προέλευση

Πατρίδα του θεωρούμενου ως πρώτου απολιθώματος παπαγάλου είναι η Ευρώπη. Το απολίθωμα χρονολογείται στην Ηώκαινο Περίοδο, που ξεκίνησε πριν από 50 εκ. χρόνια. Στην Αγγλία και στην Γερμανία έχουν ανακαλυφθεί διάφοροι σκελετοί πουλιών που έφεραν ομοιότητες με τους σημερινούς παπαγάλους αλλά υπάρχει ακόμη αβεβαιότητα καθώς το πιθανότερο είναι τα απολιθώματα αυτά να ανήκαν σε συγγενικά είδη που εξελίχθηκλαν στο βόρειο ημισφαίριο και έπειτα αφανίστηκαν.
Πλέον θεωρείται ότι οι παπαγάλοι με την μορφή που τους γνωρίζουμε σήμερα εμφανίστηκαν πριν περίπου 65 εκ. χρόνια. Αν αυτό όντως ισχύει τότε πιθανότατα δεν είχαν εξελιχθεί σε αυτόμορφα είδη.
Οι παλιότερες καταγραφές που σχετίζονται με τους σύγχρονους παπαγάλους χρονολογούνται στα 20 με 30 εκ. χρόνια πριν και προέρχονται από την Ευρώπη. Το νότιο ημισφαίριο δεν προσφέρει τόσο μεγάλο πλούτο απιλθωμάτων όσο το βόρειο, τουλάχιστον όσο αφορά απολιθώματα μεγαλύτερα των 20 εκ. ετών. Ωστόσο στο
νότιο ημισφαίριο ευρέθη ένα απολίθωμα της μειόκαινου περιόδου,    το οποίο ανήκει αδιαμφισβήτητα σε παπαγάλο καθώς πρόκειται για μια άνω γνάθο ολόιδια με την γνάθο του σημερινού Κοκατού . Τα πουλιά έχουν όμως αυτιά;


Κωνσταντινα Μ.
Πηγη Βικιπαιδια

ΙΠΠΟΚΑΜΠΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ο Ιππόκαμπος ανήκει στο ομώνυμο γένος των ιχθύων, της οικογένειας των συγναθιδών, της κλάσης των ακτινοπτερυγίων. Απαντάται στα παράλια ύδατα, κυρίως στις βόρειες θάλασσες και στη Μεσόγειο. Χαρακτηριστικά Κυριότερα γνωρίσματά του είναι η όρθια στάση του. Το μήκος του φθάνει τα 25 εκατοστά, έχει ρύγχος βραχύ και σωληνοειδές που καταλήγει σε στόμα ευρύ. Από τον τράχηλο εκφύονται δύο μικρά πτερύγια. Το σώμα του είναι πεπιεσμένο που καλύπτεται εξ ολοκλήρου από διογκωμένα λέπια που απολήγουν σε ακίδες κατά εμφανείς χρωματικές ζώνες. Συνηθέστερος χρωματισμός του Ιππόκαμπου είναι φαιοπράσινος στη ράχη με ασπρόμαυρες κηλίδες και ανοιχτόχρωμος στη κοιλιά που αισθητά προεξέχει. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ιππόκαμπου είναι η ιδιόρρυθμη ζωοτοκία του, δηλαδή τα αυγά του θηλυκού τα οποία παραλαμβάνει ο αρσενικός και τα οποία τοποθετεί σε ειδικό ασκό της κοιλίας του όπου και εκκολάπτονται. Μετά δε την εκκόλαψη ο ασκός σχίζεται και εξέρχονται οι μικροί ιππόκαμποι. Οι αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Πλίνιος, ο Διοσκουρίδης κ.ά. απέδιδαν στον ιππόκαμπο θεραπευτικές ιδιότητες. Αντίθετα ο Αιλιανός θεωρεί το κρέας του ιππόκαμπου δηλητηριώδες. Είδη Κυριότερα είδη ιππόκαμπου είναι δύο: ο Ιππόκαμπος ο ιππόκαμπος (Hippocampus hippocampus) συνών. Ιππόκαμπος ο βραχύραμφος (Hippocampus brevirostrus) ή βραχύρρυγχος ιππόκαμπος, και ο Ιππόκαμπος ο σταγονώδης (Hippocampus guttulatus) ή στικτός ιππόκαμπος" (Hippocampus guttulatus), που είναι μικρότερος του πρώτου, φθάνει σε μήκος τα 16 εκατ.Ενυδρείο Ενυδρείο Ο ιππόκαμπος δεν θεωρείται εύκολο ψάρι για ενυδρείο, πλην όμως οι ποικιλίες Kuba, Hudsanius και Guttulatus μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν σε πολύ καλά οργανωμένο ενυδρείο. Αυτό σημαίνει ότι ο πυθμένας του θα πρέπει να παρουσιάζει βραχώδη κατασκευή με διάφορα κλαδιά – φύκια (οριζόντια ή κάθετα) για να μπορούν σ΄αυτά να στηρίζονται. Η θερμοκρασία του νερού θα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ των 23 - 25 βαθμών Κελσίου ενώ η οξύτητά του να είναι περίπου pH 8. Οι ιππόκαμποι του ενυδρείου τρέφονται συχνότερα από άλλα ψάρια με φρέσκια τροφή. Μπορούν να συμβιώσουν αρμονικά μόνο με άλλα ήρεμα ψάρια (ενυδρείου). Λαογραφία Λόγω της σχεδόν όρθιας στάσης του και της ανατομίας της κεφαλής του που προσομοιάζει με εκείνη του αλόγου σε πολλές γλώσσες η κοινή του ονομασία είναι αλογάκι ή άλογο της θάλασσας.

Τ' αστέρια του Ε2 (1ο Δημοτικό Σχολείο Αλεξάνδρειας Ημαθίας): "Μια εθελοντική συνεργασία ,μία προσφορά ,ένα Φεστ...

Τ' αστέρια του Ε2 (1ο Δημοτικό Σχολείο Αλεξάνδρειας Ημαθίας): "Μια εθελοντική συνεργασία ,μία προσφορά ,ένα Φεστ...: 21 παιδικά χαμόγελα άνθισαν σήμερα στην ανακοίνωση της δημιουργίας της δεύτερης ταινίας μας. η οποία ευελπιστούμε να συμμετάσχει στις ταινί...

Σωκράτης&Πλάτων!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αριστοτέλης!!!

Ο ΛΕΥΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ

Ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης είναι οχυρωματικό έργο οθωμανικής κατασκευής του 15ου αιώνα (χτίστηκε πιθανόν μεταξύ 1450-70). Σήμερα θεωρείται χαρακτηριστικό μνημείο της Θεσσαλονίκης και είναι ό,τι έχει σωθεί από την κατεδαφισμένη οθωμανική οχύρωση της πόλης. Η σημερινή μορφή του πύργου αντικατέστησε βυζαντινή οχύρωση του 12ου αιώνα, για να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια ως κατάλυμα φρουράς Γενιτσάρων και ως φυλακή θανατοποινιτών. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο και είναι ένα από πιο γνωστά κτίσματα-σύμβολα πόλεων στην Ελλάδα. Έχει 6 ορόφους, 34 μέτρα ύψος και 70 μέτρα περίμετρο.


Ονομασίες

Στην αρχή ονομαζόταν Πύργος του Λέοντος, όπως αναφέρει τουρκική επιγραφή του 1535-1536, η οποία υπήρχε στην είσοδό του εξωτερικού περιβόλου (τώρα κατεδαφισμένος) και η οποία μάλλον αναφερόταν στη χρονολογία κατασκευής του περιβόλου.
Από τον 17ο αιώνα και μετά ονομαζόταν ανεπίσημα Φρούριο της Καλαμαριάς/Kelemeriye Kal’asi και Πύργος των Γενιτσάρων. Μετά την διάλυση του τάγματος των Γενίτσαρων το 1826 αποκτά το όνομα Kanli-Kule, δηλαδή Πύργος του Αίματος λόγω των σφαγών των Γενιτσάρων. Το όνομα διατηρείται και μετά το 1826 λόγω της λειτουργίας του ως φυλακή μελλοθανάτων και τόπο βασανιστηρίων, τα οποία συχνά εκτελούνταν από τους Γενιτσάρους γεμίζοντας με αίμα τους τοίχους. Το σύγχρονο όνομά του το πήρε όταν ένας εβραίος κατάδικος, ο Nathan Guidili, τον ασβέστωσε με αντάλλαγμα την ελευθερία του, το 1891.Μέχρι το 1912 ο χριστιανικός πληθυσμός συνεχίζει να τον αναφέρει Kanli-Kule, ενώ ο εβραϊκός υιοθετεί το Torre Blanca, που υιοθετούν και οι τούρκοι ως Beyaz-Kule, δηλαδή Λευκός Πύργος.
Η χρονολόγηση της μετονομασίας του έχει τροποποιηθεί με βάση τα βρετανικά έγγραφα που δημοσίευσε ο Βασίλης Κ. Γούναρης. Το 1883 ο Σουλτάνος Αβδ-ουλ-Χαμίτ Β έτυχε να διαβάσει κάποια έγγραφα από τη Θεσσαλονίκη. Σ' αυτά συνάντησε την ονομασία "Πύργος του Αίματος", που προφανώς ήταν σε χρήση ακόμη και από τις κρατικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Sir John Blunt, του πάντα καλά πληροφορημένου Βρετανού Γενικού Προξένου στη Θεσσαλονίκη, ο Σουλτάνος τηλεγράφησε αμέσως στον Νομάρχη (Βαλή), διατάζοντάς τον να ονομάζει στο εξής τον πύργο "Λευκό" (Ak-koule) και να απαγορεύσει -με την απειλή μάλιστα ποινής- την παλαιότερη δυσφημιστική ονομασία . Σύμφωνα με την εντολή ο Πύργος ασπρίστηκε και μέσα σε ένα χρόνο, όπως γράφει ο Blunt, δηλαδή εντός του 1884, η νέα ονομασία είχε επικρατήσει πλήρως. Η πληροφορία αυτή διασταυρώνεται με μια ακόμη ανεκμετάλλευτη έως τώρα πηγή, τον James George Cotton Minchin, Γενικό Πρόξενο της Σερβίας στο Λονδίνο, που, όταν επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο του 1884 βρήκε τον Πύργο ασπρισμένο. Ο Minchin αναφέρει μάλιστα την ίδια πληροφορία για την άνωθεν διαταγή: όταν ο Σουλτάνος έμαθε το όνομα της φυλακής είπε: "Είναι δυνατόν στις κτήσεις μου να υπάρχει πύργος ο οποίος να ονομάζεται `Πύργος του Αίματος';" Είναι προφανές ότι ο Minchin άκουσε την ιστορία από τον συνάδελφό του, τον Blunt, εκτός κι αν του την είπε ο ίδιος ο Βαλής, ο Γκαλίμπ πασάς, τον οποίο επισκέφτηκε προσωπικά. Θα μπορούσε βέβαια να υποθέσει κανείς ότι ο Γκαλίμπ, γνωστός για τις εξωραϊστικές του πρωτοβουλίες, διέδωσε σκόπιμα την ανάμιξη του Σουλτάνου, για να φέρει γρηγορότερα αποτελέσματα. Πάντως, αν και ο Πύργος ήταν όντως λευκός ήδη, ο Minchin σημείωσε ότι "όλοι οι ασπριστάδες της Θεσσαλονίκης δεν θα ξεπλύνουν το αθώο αίμα που χύθηκε εκεί".
Χάρη στην τοπική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης ο Φάρος της Μακεδονίας είναι δυνατόν να επιτευχθεί ακριβέστερη χρονολόγηση του ασπρίσματος. Στις 30 Ιουλίου 1883 (με το παλαιό ημερολόγιο) στον "Κανλί Κουλέ (Πύργο του Αίματος)" δύο κρατούμενοι που έπαιζαν τους "κύβους" φιλονίκησαν και ο ένας δολοφονήθηκε. Το φονικό ακολούθησε αναταραχή που αποκαταστάθηκε από τη φρουρά. Η αμέσως επόμενη αναφορά του Πύργου είναι στις 29 Φεβρουαρίου 1884 , όταν μετά από σχετικό αίτημα των κρατουμένων έγινε "εν τη περιβόλω του παρά την προκυμαίαν Λευκού Πύργου δοξολογία υπέρ του Σουλτάνου", ως ένδειξη ευχαριστίας για την αμνήστευση πολιτικών κρατουμένων στην Κωνσταντινούπολη. Δυστυχώς η εφημερίδα δεν κυκλοφόρησε από τις 17 Σεπτεμβρίου 1883 έως τις 8 Φεβρουαρίου 1884, διάστημα μέσα στο οποίο, όπως φαίνεται, διατάχθηκε το άσπρισμα και η μετονομασία. Όμως, σε μια αίτηση πολιτικών κρατουμένων που υποβλήθηκε στον Βρετανό Γενικό Πρόξενο στις 14 Οκτωβρίου 1883 και σώζεται ακόμη μεταφρασμένη αναφέρεται ότι οι υπογεγραμμένοι μετήχθησαν στον "Λευκό Πύργο" (Ak-koule) με σίδερα στα πόδια. Θα ήταν επομένως λογικό να υποθέσουμε ότι πιθανόν το φονικό και η αναταραχή στη φυλακή προκάλεσαν τη διοικητική αλληλογραφία που, σύμφωνα με τον Blunt, υπέπεσε στην προσοχή του Αβδούλ-Χαμίτ και ότι η διαταγή του Σουλτάνου εκτελέστηκε στα τέλη του καλοκαιριού του 1883.


Ιστορία

Κατά την Τουρκοκρατία έγιναν προσθήκες και τροποποιήσεις στα τείχη της πόλης, στις οποίες εντάσσεται και ο Λευκός Πύργος, μαζί με το Επταπύργιο και τον Πύργο Τριγωνίου). Ο τελευταίος χρονολογείται τον 16ο αιώνα.
Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς χτίστηκε, στη θέση προϋπάρχοντος βυζαντινού πύργου, ο οποίος συνέδεε το ανατολικό τμήμα της οχύρωσης της Θεσσαλονίκης (που σώζεται και σήμερα), με το θαλάσσιο (το οποίο κατεδαφίστηκε το 1867). Παλιότερα πιστευόταν πως ήταν έργο των Βενετών αλλά αυτό έχει πια απορριφθεί από τη σύγχρονη ιστοριογραφία. Κατά μία εκδοχή, η χρονολογία κατασκευής του μνημείου τοποθετείται περί το 1450-1470, λίγο μετά την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους (1430) και πρόκειται για ένα από τα πρωιμότερα δείγματα οθωμανικής οχυρωματικής που λαμβάνει υπόψη της το πυροβολικό.
Έχει διατυπωθεί η υπόθεση πως αρχιτέκτονας του Πύργου ήταν ο φημισμένος Μιμάρ Σινάν, βάσει της ομοιότητας με ανάλογο πύργο στη Valona (Αυλώνα) της Αλβανίας ο οποίος κτίστηκε τη δεκαετία του 1530. Χρονολόγηση κορμών ξύλου που χρησιμοποιήθηκαν στο Λευκό Πύργο έδειξε ότι κόπηκαν το έτος 1535 αλλά υπάρχει η πιθανότητα οι κορμοί να χρησιμοποιήθηκαν σε εκτεταμένη επισκευή του μνημείου. Όλα αυτά καταδείχνουν τις δυσκολίες στη χρονολόγηση μνημείων της οθωμανικής στρατιωτικής αρχιτεκτονικής της εποχής της Αναγέννησης.
Γύρω από τον πύργο υπήρχε χαμηλός οκταγωνικός περίβολος (προτείχισμα) με τρεις επίσης οκταγωνικούς πύργους, το οποίο κατεδαφίστηκε στις αρχές του 20ου αι.Ο περίβολος αυτός χρησίμευε κυρίως για να προστατεύει τον Πύργο από τη θάλασσα αλλά θεωρείται πιθανή η χρήση του και για την τοποθέτηση βαρέων πυροβόλων τα οποία θα έλεγχαν την ακτογραμμή και το λιμάνι.


Νεότερη χρήση

Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Λευκός Πύργος στέγαζε το κέντρο διαβιβάσεων των Συμμάχων, ενώ το 1916 χρησιμοποίησαν έναν όροφό του για τη φύλαξη αρχαιοτήτων από αρχαιολογικές εργασίες στη ζώνη ευθύνης του βρετανικού εκστρατευτικού σώματος. Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης (1912), το μνημείο περιήλθε στο ελληνικό δημόσιο και έως το 1983 φιλοξένησε την αεράμυνα της πόλης, το εργαστήριο Μετεωρολογίας του Πανεπιστημίου και συστήματα Ναυτοπροσκόπων.
Από το 1983 έως το 1985 η Αρχαιολογική Υπηρεσία συντήρησε και αναστήλωσε το μνημείο και το διαμόρφωσε σε εκθεσιακό χώρο. Από το 1985 έως το 1994 λειτούργησε η μόνιμη έκθεση «Θεσσαλονίκη: Ιστορία και Τέχνη». Το 1994 άνοιξε το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και τα εκθέματα άρχισαν να μεταφέρονται σταδιακά σε αυτό. Το 2001 παρουσιάστηκε στο Λευκό Πύργο η έκθεση «Καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο» στο πλαίσιο του δικτύου τριών εκθέσεων με το γενικό τίτλο «Ώρες Βυζαντίου, Έργα και Ημέρες στο Βυζάντιο».
Το 2002 παρουσιάστηκε έκθεση έργων του ζωγράφου και συντηρητή αρχαιοτήτων Φώτη Ζαχαρίου με τον τίτλο «Άθως: Αποτυπώσεις και Μνήμες».
Ανήκει διοικητικά στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και από το 2006 λειτουργεί μόνιμα ως Μουσείο Πόλης της Θεσσαλονίκης.


Κατασκευή

Είναι κυλινδρική κατασκευή με ύψος 33,9 μέτρα και διάμετρο 22,7 μέτρα. Έχει έξι ορόφους, οι οποίοι επικοινωνούν με εσωτερικό κλιμακοστάσιο, το οποίο ελίσσεται κοχλιωτά και σε επαφή με τον εξωτερικό τοίχο. Με αυτό τον τρόπο, σε κάθε όροφο υπάρχει μια κεντρική κυκλική αίθουσα διαμέτρου 8,5 μέτρα , με την οποία επικοινωνούν μικρότερα τετράπλευρα δωμάτια, ανοιγμένα στο πάχος του εξωτερικού τοίχου. Ο 6ος όροφος έχει μόνο κεντρική αίθουσα και έξω από αυτήν ένα δώμα με θέα του τοπίου γύρω από τον πύργο. Η ύπαρξη αφοδευτηρίων, τζακιών και καπναγωγών δείχνει πως ο πύργος προοριζόταν όχι μόνο ως αμυντικό έργο αλλά και για στρατιωτικό κατάλυμα.


Κωνσταντινα Μ.
Πηγη Βικιπαιδια

ΟΙ ΣΕΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ!

Πριν  λίγες μέρες 2 σεισμοί χτύπησαν την Κεφαλονιά!Τα αποτελέσματα ήταν τόσο άσχημα που δεν μπορούσες να πιστέψεις στα μάτια σου και να τα αντικρίσεις.Οι δρόμοι άνοιξαν στα δύο,έμειναν όλοι άστεγοι,άλλοι τραυματίστηκαν.Και τώρα;Δεν έχουν τίποτα.Ούτε νερό,ούτε φαγητό,ούτε σπίτι,ούτε ζεστασιά,ούτε λεφτά.Να είναι καλά ένα πλοίο που τους δίνει στέγαση και οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν!Γιατί αλλιώς;Δεν θα είχαν τίποτα.Είναι τόσο άσχημη η κατάσταση που ακόμα και οι ίδιοι δεν μπορούν να το πιστέψουν!!!Αυτοίείχαν περάσει σιεσμούς αλλά τόσο μεγάλο ποτέ!Τι να πω...Ήταν απερίγραπτο γεγονός και τους εύχομαι να έχουν πάντα ΥΠΟΜΟΝΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Το "bullying" στα σχολεία. Τώρα λέμε όχι στο bullying,προτείνουμε λύσεις για ένα καλύτερο αύριο!

Ο σχολικός εκφοβισμός, ή αλλιώς bullying (μπούλινγκ), είναι δυστυχώς ένα πολύ συχνό φαινόμενο της εποχής μας, που προκαλεί μεγάλο άγχος, και στα ίδια τα παιδιά-θύματα όπως και στους γονείς τους, που αντιμετωπίζουν συχνά το φόβο και την άρνηση του παιδιού τους να πάει στο σχολείο. Το bullying θεωρείται μια πολυδιάστατη επιθετική συμπεριφορά, η οποία προέρχεται από παιδιά και μπορεί να είναι λεκτική, σωματική ή και ψυχολογική και που επαναλαμβάνεται με σκοπό να βλάψει, να πονέσει και να αναστατώσει το παιδί-θύμα, χωρίς το ίδιο να έχει προκαλέσει άμεσα αυτήν τη συμπεριφορά. Η πιο διαδεδομένη μορφή του bullying είναι η λεκτική, δηλαδή πειράγματα, απειλές, προσβολές, και μετά ακολουθεί η σωματική μορφή με χτυπήματα, σπρωξίματα και κλοτσιές, όπως και η ψυχολογική του διάσταση, με την έννοια του κοινωνικού αποκλεισμού, της καταστροφής προσωπικών αντικειμένων, του εκφοβισμού, της διάδοσης φημών σχετικά με το θύμα. Τα ηλεκτρονικά μέσα, όπως είναι τα κινητά τηλέφωνα και το internet, χρησιμοποιούνται και αυτά από τους θύτες με σκοπό να εκβιάσουν και να εκφοβίσουν τα θύματά τους. To φαινόμενο αυτό διαχωρίζεται από τους καβγάδες και την αντιπαράθεση που πολλές φορές δημιουργείται ανάμεσα σε ομότιμα άτομα της ίδιας σωματικής και ψυχολογικής δύναμης. Το bullying αφορά μια κατάσταση που εκδηλώνεται όταν υπάρχει ανομοιογένεια στη σχέση ανάμεσα στο θύτη και στο θύμα, υπάρχει δηλαδή ασύμμετρη σχέση εξουσίας και το θύμα αδυνατεί να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τον εαυτό του όταν παρενοχλείται. Μια τέτοια συμπεριφορά έχει βρεθεί ότι σχετίζεται με αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης και αυτοκτονικού ιδεασμού σε εφήβους, τόσο στα θύματα όσο και στους θύτες, συγκριτικά με συνομηλίκους τους που δεν εμπλέκονται σε τέτοια επεισόδια. Αυτό εξηγείται από τους ερευνητές με τη θεωρία ότι τα παιδιά που γίνονται στόχος άλλων παιδιών, με τον καιρό χάνουν τόσο πολύ την αυτοεκτίμησή τους, που στο τέλος πιστεύουν και τα ίδια ότι αξίζουν τις επιθέσεις που δέχονται. Κάτι τέτοιο καλλιεργεί καταθλιπτικά συμπτώματα και αίσθημα ανημποριάς στα νεαρά άτομα. Επίσης, επηρεάζεται αρνητικά η σχολική επίδοση και η κοινωνική και διαπροσωπική ανάπτυξη του παιδιού. Παιδιά που είναι παθητικά, ντροπαλά, που δεν έχουν πολλούς φίλους και είναι μικρότερης ηλικίας ή σωματικής διάπλασης, συχνά γίνονται στόχος των θυτών. Από την άλλη μεριά, τα παιδιά και οι έφηβοι που εκφοβίζουν και κακοποιούν τους συμμαθητές τους ικανοποιούνται από την αίσθηση ελέγχου που έχουν πάνω στους άλλους, αλλά συχνά έχουν υπάρξει και οι ίδιοι θύματα εκφοβισμού και σωματικής κακοποίησης. Εκδηλώνουν και αυτά κατάθλιψη, θυμό και μπορεί να έχουν προβλήματα στο σπίτι και στο σχολείο. Αν υποπτευθείτε ότι το παιδί σας είναι θύμα μιας τέτοιας συμπεριφοράς, είναι σημαντικό να το ενθαρρύνετε να σας εκμυστηρευτεί τι του συμβαίνει και να το ακούσετε προσεκτικά. Βοηθήστε το να καταλάβει ότι δε φταίει το ίδιο και συμβουλέψτε το να φεύγει από την κατάσταση κάθε φορά και να αγνοεί το παιδί-θύτη όσο μπορεί. Σημαντικό, επίσης, είναι να μιλήσετε με τους δασκάλους του σχολείου, ώστε να είναι ενήμεροι και να μπορούν να επεμβαίνουν όταν χρειάζεται. Εάν το παιδί σας εκδηλώνει έντονα συμπτώματα απόσυρσης και φοβίες, ίσως να χρειαστεί να δείτε κάποιον ειδικό, προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος πλήγματος  στο συναισθηματικό του κόσμο.

Ξενοφοβία και ρατσισμός..

Αυτό το κείμενο που θα διαβάσετε παρακάτω δεν αντιπροσωπεύει καθόλου εμένα προσωπικά αλλά επειδή είχαμε να διαπραγματευτούμε την ξενοφοβία σε ένα ντιμπέιτ στην τάξη μας μεταξύ Ε τάξης και Στ ,αναγκαστικά έπρεπε να στηρίξω τις θέσεις της ομάδας μας (Ε τάξη)που ήταν κατά των ξένων ..Ηταν πολύ δύσκολο να το κάνουμε αλλά έπρεπε..Είναι δυστυχώς και αυτό μέρος της καθημερινότητάς μας..Να τα βάζουμε με τους ξένους για τα δικά μας προβλήματα αλλά δυστυχώς γίνεται..Ελπίζω και εσείς όπως και εγώ να μη σκέφτεστε έτσι..Αντίθετα να κάνουμε ότι μπορούμε όχι να τους αφομοιώσουμε αλλά να τους ενσωματώσουμε στην Ελληνική κοινωνία και να συνυπάρξουμε ειρηνικά όλοι μαζί.Και ευτυχώς καταλήξαμε όλοι μας σε αυτό στο τέλος..Στη συνύπαρξη ..
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

  "Καταλαβαίνουμε όλοι πως βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα που πραγματικά μαστίζει τα τελευταία χρόνια όλο τον κόσμο αλλά και την χώρα μας,δηλαδή το πρόβλημα της ξενοφοβίας και κατ'επέκταση το ρατσισμό.
   Είμαστε κι εμείς σύμφωνοι στο ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα,κατακρίνοντας και απορρίπτοντας παλαιότερες καταστάσεις δουλείας από μαύρους.Όμως τα πράγματα δεν μπορούμε να τα δούμε τόσο απλά και επιφανειακά.Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
   Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται έντονα ανεξέλεκτη είσοδος ματαναστών στη χώρα μας,δημιουργώντας,πρώτα απ'όλα,μεγάλο πρόβλημα ανεργίας,αποτελώντας φτηνά εργατικά χέρια.
   Βρισκόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι σε διάφορες εγκληματικές πράξεις.Βλέπουμε να καταστρέφονται οι περιουσίες μας.
   Ακούμε από παλαιότερους ότι κοιμόντουσαν με ξεκλείδωτες πόρτες,ενώ τώρα είμαστε επιφυλακτικοί με τους γύρω μας,λόγο της βίαιης κατάστασεις.Πρόσφατα ακούσαμε στις ειδήσειςγια την κακοποίηση 17χρονης από Πακιστανό αλλοδαπό.Άλλο μεγάλο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι η μετάδοση μολυσμάτικων ασθενειών.
   Γιατί άραγε πρέπει να αδιαφορήσουμε για όλα αυτά που καθημερινά μας συμβαίνουν;Δεν πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας;
   Και σας ερωτώ κύριοι,εσείς θεωρείται ξενοφοβία ,ότι μέρα με τη μέρα,χάνεται ο θεσμός της οικογένειας,το ότι καταστρέφεται ο πολιτισμός μας,το ότι χάνονται οι παραδόσεις,τα ήθη και τα έθιμά μας με όλα αυτά τα ξενόφερτα που θέλουν να μας πλασάρουν,τη γλώσσα μας,αλλά κυρίως,ότι ποιο αξιοζήλευτο και πολυτιμο τη θρησκέια μας όπως επίσης και το ανώτερο σύμβολοτης πατρίδας μας,ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ!!!
Θα αφήσουμε λοιπόν να καταπατήσουν έτσι τα ίδια μας τα ιδανικά;
   Ε, όχι κυρίες και κύριοι,εγώ αυτό δεν το δέχομαι και δεν το θεωρώ ρατσισμό.Πώς θέλετε να μείνω αδιάφορη όταν νιώθω ξένη μέσα στον ίδιο μου τον τόπο,εκεί που γεννήθηκα,εκεί που ζω και μεγαλώνω.Εγώ αυτό το λέω αντίδραση και αντίσταση και θέλω να παλέψω,γιατί το μέλλον μας είναι εδώ και θέλω να επενδύσουμε όλοι στη χώρα μας για ένα καλύτερο αύριο."

ΥΓΡΟ ΠΥΡ

                                                    Ένα μεγάλο όπλο των Βυζαντινών

Λίγοι γνώριζαν από ποιά υλικά κατασκευαζόταν και το μυστικό φυλασσόταν με κάθε τρόπο ώστε να μην πέσει στα χέρια των εχθρών της αυτοκρατορίας και να παραμείνει στο βυζαντινό οπλοστάσιο.

Για πρώτη φορά αναφέρεται η χρήση του “υγρού πυρ” κατά τον 7ο μ.Χ αιώνα εναντίον του αραβικού στόλου που πολιορκούσε την Κωνσταντινούπολη περί το 673. Μέχρι και την πτώση της πόλης (1453) βοήθησε αποτελεσματικά στην άμυνα της από εχθρικούς στόλους λόγω των τεράστιων ζημιών που προκαλούσε στα ξύλινα πλοία της εποχής αλλά και στον τρόμο που έσπερνε στα μάτια των εχθρικών στρατευμάτων.

Εφευρέτης φέρεται να είναι κάποιος αρχιτέκτονας Καλλίνικος από την Ηλιούπολη της Συρία αλλά λόγω της μεγάλης μυστικότητας και αποτελεσματικότητας του ενεδήθει από τον απλό λαό με το πέπλο του μύθου και λεγόταν ότι την συνταγή για την κατασκευή του την έδωσε ένας άγγελος στον Μεγάλο Κωνσταντίνο. Τα υλικά που αποτελούσαν αυτή την εξαιρετικά καυστική ύλη ακόμη και στις μέρες μας παραμένουν σχετικά άγνωστα.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία όμως μπορούμε να πούμε πως το βασικό συστατικό του ήταν η νάφθα αναμεμειγμένη με κάποια άλλα στοιχεία όπως το πετρέλαιο, το λάδι, το θειάφι, το νίτρο, και η πίσσα. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κάποια άλλα συστατικά που έμειναν μυστικά και μάλλον δεν θα ανακαλύψουμε ποτέ.

Για να καταλάβει κανείς το πόσο μυστική ήταν η διαδικασία παραγωγής του θα αναφέρω ότι απαγορευόταν να κατασκευαστεί οπουδήποτε και από οποιονδήποτε το υγρό πυρ και η κατασκευή του γινόταν μόνο σε επιλεγμένα σημεία κοντά στην Κωνσταντινούπολη, με βασικό αυτό στην περιοχή της Συληβρίας, και πάντα η διαδικασία παραγωγής του ήταν ανατεθειμένη σε αυτοκρατορικούς αξιωματούχους οι οποίοι έδιναν αναφορά απευθείας στον Αυτοκράτορα, χωρίς κάποια επέμβαση άλλων αξιωματούχων, και κρατούσαν επτασφράγιστο μυστικό τον τρόπο και τα υλικά της παραγωγής του “υγρού πυρ” με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής.

Ενδεικτικά να αναφέρω ότι όταν τον 10ο αιώνα οι Βούλγαροι κατέλαβαν την Συληβρία τότε επικράτησε πανικός στην Βασιλεύουσα μήπως και καταφέρουν (οι Βούλγαροι) να ανακαλύψουν τον τρόπο παραγωγής του υγρού πυρ και καταστρέψουν με αυτό τον Βυζαντινό στόλο. Ευτυχώς όμως ο εκεί αξιωματούχος του αυτοκράτορα που ήταν επιφορτισμένος με την φύλαξη του μυστικού, έκανε το καθήκον του, και παρά τα βασανιστήρια που υπέστη, πήρε το μυστικό στον τάφο του.

Τα πλεονεκτήματα που έδινε στον Βυζαντινό στόλο η χρήση του “υγρού πυρ” ήταν τεράστια λόγω των πραγματικά θαυμαστών ιδιοτήτων του. Το καταπληκτικό αυτό “υγρό” αναφλεγόταν αμέσως μόλις ερχόταν σε επαφή με το νερό και έκαιγε τόσο στην επιφάνεια του όσο και λίγο κάτω από αυτή.

Φανταστείτε τα πληρώματα των εχθρικών πλοίων να προσπαθούν να σβήσουν με νερό την φωτιά που προκλήθηκε από τον “υγρό πυρ” και αυτή να ανάβει περισσότερο! Πραγματικά καταπληκτικές οι ιδιότητες του λοιπόν.

Υπήρχαν πολλοί τρόποι για να εκτοξεύουν το“υγρού πυρ” ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες και τον τρόπο άμυνας ή επίθεσης που επιβαλλόταν. Ο πιό απλός ήταν στο να γεμίζουν με αυτό ειδικά πήλινα δοχεία (έχουν βρεθεί σε ανασκαφές στην Κρήτη) και να εκτοξεύονται με τα χέρια (όπως οι σημερινές χειροβομβίδες) από τον Βυζαντινό στρατό στους εχθρούς, τόσο σε επίθεση όσο και σε άμυνα.

Υπήρχαν φυσικά κατασκευασμένες για αυτό το σκοπό και ειδικές μηχανές οι οποίες αναλάμβαναν την εκτόξευση μεγαλύτερης ποσότητας και σε μεγαλύτερη εμβέλεια. Οι μηχανές αυτές τοποθετούνταν στις επάλξεις των τειχών και εκτόξευαν μεγάλες ποσότητες από το υγρό πυρ στους επιτιθέμενους, αλλά συνήθως τοποθετούνταν στα ακρόπρωρα αλλά και την πρύμνη των πολεμικών πλοίων και από μεγάλη απόσταση εκτόξευαν και κατ έκαιγαν τα εχθρικά πλοία.

Γνωρίζουμε ότι η μηχανή που τοποθετούνταν στα πλοία είχε σχήμα κεφαλής λιονταριού ή άλλου επιθετικού ζώου όπου από το ανοιχτό στόμα του εκτοξευόταν το φονικό υγρό μέσα από έναν ειδικό σωλήνα – εκτοξευτή.

Η χρήση του τερματίζεται, σύμφωνα με τους περισσότερους ιστορικούς, κατά τον 10ο αιώνα με την απώθηση του Ρώσικου στόλου από τους Βυζαντινούς αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι χρησιμοποιήθηκε και το 1204 στην προσπάθεια ανάκτησης της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους, αλλά και το 1453 στην προσπάθεια αντίστασης των Βυζαντινών κατά του Τούρκικου στρατού.

Το μυστικό πέρασε στους μουσουλμάνους αλλά και τους σταυροφόρους την περίοδο των “ιερών πολέμων” και χρησιμοποιήθηκε εξίσου και από τα δύο στρατόπεδα. Με το πέρας των αιώνων όμως και την ανακάλυψη νέων και φονικότερων όπλων το “υγρό πυρ” λησμονήθηκε από όλους και ξεχάστηκε πλήρως για να περάσει στην σφαίρα της ιστορίας που εν τέλει έγινε θρύλος

Η ΙΤΑΛΙΑ

Η Ιταλική Δημοκρατία ή Ιταλία (Στα Ιταλικά: Repubblica Italiana ή Italia) είναι χώρα της νότιας Ευρώπης, αποτελούμενη από μία χερσόνησο σε σχήμα μπότας και δύο μεγάλα νησιά στη Μεσόγειο θάλασσα: τη Σικελία και τη Σαρδηνία. Βόρεια συνορεύει με την Ελβετία και την Αυστρία, δυτικά με τη Γαλλία και ανατολικά με τη Σλοβενία, ενώ εξκλάβιο της Ιταλίας αποτελεί και η πόλη Καμπιόνε ντ' Ιτάλια, που βρίσκεται στο έδαφος της Ελβετίας. Οι ανεξάρτητες χώρες του Σαν Μαρίνο και του Βατικανού βρίσκονται εξ ολοκλήρου μέσα σε ιταλικό έδαφος.

Αρχαιότητα

Η ιστορία της Ιταλίας είναι στενά συνδεδεμένη με τον πολιτισμό της περιοχής της Μεσογείου αλλά και της Ευρώπης γενικότερα. Η Ιταλική χερσόνησος κατοικείται ήδη από τα προϊστορικά χρόνια. Γύρω στον 8ο αι. π.Χ. οι Έλληνες ίδρυσαν αποικίες στη νότιο Ιταλία και τη Σικελία, ενώ στην κεντρική, κυρίως, Ιταλία κυριαρχούν οι Ετρούσκοι. Τον 5ο αι. π.Χ. οι Γαλάτες εγκαταστάθηκαν στην πεδιάδα του Πάδου. Τον 3ο αι. π.Χ. ολόκληρη Ιταλία ενώθηκε από τους Ρωμαίους και μέχρι την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η ιστορία της χερσονήσου ταυτίζεται μ’ αυτήν της Ρώμης. H Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αφού πέτυχε την κατάκτηση του μεγαλύτερου τμήματος του τότε γνωστού κόσμου, γνωρίζει μια μακρόχρονη περίοδο οικονομικής ανάπτυξης και ειρήνης (Pax Romana) έως τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ. Μετά από μια περίοδο συνεχών επιδρομών η βυζαντινή Ιταλία από Ούνους, Γότθους και Βάνδαλους, το 476 μ.Χ., με την απομάκρυνση και του τελευταίου Ρωμαίου αυτοκράτορα Ρωμύλου Αυγουστύλου από τον Οδόακρο, επήλθε η κατάρρευση του δυτικού τμήματος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.


Μεσαιωνική Εποχή


Το 493 ο Οδόακρος ηττήθηκε από τον Θεοδώριχο, που ίδρυσε το οστρογοτθικό βασίλειο στην Ιταλία με πρωτεύουσα τη Ραβένα. Ο πόλεμος μεταξύ των Οστρογότθων και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (535-553) στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού έθεσε τέλος στην κυριαρχία των πρώτων στην Ιταλία και εδραίωσε τη βυζαντινή ηγεμονία με τη δημιουργία του Εξαρχάτου της Ραβένας. Λίγα χρόνια αργότερα όμως οι Λομβαρδοί κατάφεραν να κυριεύσουν το μεγαλύτερο τμήμα της χερσονήσου (568-569). Η ειρήνη που κλείστηκε με τους βυζαντινούς το 603 οδήγησε στο χωρισμό της χώρας σε δύο μέρη: στη βυζαντινή Ιταλία στο νότο και τη λογγοβαρδική στο βορρά. Το 774 ο Κάρολος ο Μέγας έθεσε τέλος στο βασίλειο των Λογγοβάρδων και το 800, με τη στέψη του, γεννιόταν η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Με την κάθοδο στην Ιταλία του Όθωνα Α΄της Σαξονίας και τη στέψη του ως αυτοκράτορα ξεκίνησε μια περίοδος ανταγωνισμού μεταξύ των αυτοκρατόρων και των παπών. Από τον 11ο αιώνα έχουμε τη δημιουργία των ελεύθερων ιταλικών πόλεων, όπως η Βενετία, η Πίζα, η Σιένα, το Αμάλφι, η Γένοβα, οι οποίες γνωρίζουν αξιοσημείωτη πληθυσμιακή έκρηξη και κυριαρχούν με τους στόλους τους στη Μεσόγειο, χωρίς όμως να καταφέρουν να εξαλείψουν την κυριαρχία του Πάπα και της αυτοκρατορίας. Την περίοδο αυτή στο προσκήνιο βρίσκεται η μάχη ανάμεσα στις ομάδες των Γουέλφων (υποστηρικτές του Πάπα) και των Γιβελλίνων (που πρόσκεινται στο Γερμανό αυτοκράτορα).


Αναγέννηση


Από το 14ο αιώνα πολλοί δήμοι μετατράπηκαν σε σινιορίες και πριγκιπάτα. Η άνοδος της αστικής τάξης και η ανάπτυξη του εμπορίου στις ιταλικές πόλεις συνέβαλε στο μετασχηματισμό της μεσαιωνικής κοινωνίας και οδήγησε στην οικονομική ευμάρεια και στην ανάπτυξη των τεχνών, που έφτασε στο απόγειό της κατά την περίοδο της Αναγέννησης. Οι μεγάλες πολιτικές και στρατιωτικές δυνάμεις της εποχής όπως η Βενετία, η Φλωρεντία και η έδρα του παπισμού, Ρώμη, ευνοούν την άνθηση και την ανανέωση της λογοτεχνίας, της ζωγραφικής, της αρχιτεκτονικής, της γλυπτικής και των επιστημών, προσανατολιζόμενες προς τα κλασικά πρότυπα της αρχαιότητας. Οι πόλεις αυτές διαδραματίζουν πρωτεύοντα ρόλο στις τέχνες και τα γράμματα και το έργο καλλιτεχνών όπως ο Πετράρχης, ο Βοκάκιος, Ο Τζιότο, ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Ραφαήλ και ο Τιτσιάνο ακτινοβολεί σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο.


16ος - 19ος αιώνας


Το τέλος του 15ου αιώνα συνέπεσε με την κρίση των ιταλικών κρατών και την ξένη κυριαρχία στη χερσόνησο. Η ανακάλυψη της Αμερικής το 1492 και η μετατόπιση του εμπορικών δρόμων από τη Μεσόγειο στο Νέο Κόσμο οδήγησε στην περιθωριοποίηση των Ιταλικών δημοκρατιών. Ο βασιλιάς της Γαλλίας Κάρολος Η΄ κατέβηκε στην Ιταλία και κυρίευσε το Βασίλειο της Νάπολης. Το 1559 η συνθήκη του Σατό-Σαμβρέσις επικύρωνε την ισπανική κυριαρχία στην Ιταλία. Η ισπανική ηγεμονία (1559-1713) συνέπεσε με μια περίοδο έντονης παρακμής των τεχνών και των γραμμάτων και μιας σοβαρής οικονομικής κρίσης. Στο πρώτο μισό του 18ου αιώνα εκδηλώθηκε στην Ιταλία ένας μεγάλος ενθουσιασμός για πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις και άρχισαν να ξεχωρίζουν οι έννοιες του έθνους και της ανεξαρτησίας και οι ελπίδες ενότητας. Με την αποκατάσταση του “αρχαίου καθεστώτος” και την επιστροφή των παλιών απολυταρχικών ηγεμόνων γεννήθηκαν οι μυστικές εταιρείες και τα πρώτα κίνητρα για ανεξαρτησία.
Tο ενωμένο Ιταλικό κράτος διαμορφώθηκε το 1861, όταν τα ανεξάρτητα κρατίδια της χερσονήσου ενώθηκαν για να σχηματίσουν το Βασίλειο της Ιταλίας. Στην Ιταλική Ένωση συνέβαλαν διανοούμενοι, όπως ο Ματζίνι, ο Τζιομπέρτι, ο Κατανέο, πολιτικοί, όπως ο Καβούρ και αρχηγοί όπως ο Βίκτωρ Εμμανουήλ Β' και ο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι. Πρώτη πρωτεύουσα του ιταλικού κράτους ορίστηκε το Τορίνο, εν συνεχεία η Φλωρεντία (1865) και μετά τη νίκη εναντίον των υποστηρικτών του παπικού κράτους, η Ρώμη (1870).


20ός αιώνας


Τον 20ό αιώνα η χώρα βρήκε ξανά την ισορροπία της με την κυβέρνηση του Τζιολίτι, που υπήρξε ένας από τους τους πιο ικανούς πολιτικούς της Ιταλίας. Με τον πόλεμο ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και την κατάκτηση της Λιβύης και των Δωδεκανήσων ξεκινά μια περίοδος αποικιοκρατικής και επεκτατικής πολιτικής. Η εκλογική νίκη των σοσιαλιστών και των καθολικών το 1913 οδήγησε στην παραίτηση του Τζιολίτι, τον οποίο διαδέχτηκε ο Σαλάντρα (1914). Μετά από μια διακήρυξη ουδετερότητας (1η Αυγούστου 1914), κάτω από τις πιέσεις των επεμβατικών ρευμάτων, η κυβέρνηση προσχώρησε στην Τριπλή Συμμαχία (Αγγλία - Γαλλία - Ρωσία) και κήρυξε τον πόλεμο στην Αυστρία, ελπίζοντας να επιτύχει σημαντικά εδαφικά οφέλη. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε με νίκη το 1918 και στην Ιταλία αποδόθηκαν το Τρεντίνο, η Ίστρια και η Ζαντάρ.
Στη Μεσοπολεμική περίοδο, παρά την εδαφική επέκταση, οι Ιταλοί έμειναν απογοητευμένοι από τη μεταχείριση των Συμμάχων, ενώ στην ηθική κρίση προστέθηκε και η οικονομική. Μετά από μια γενική απεργία και κατάληψη των εργοστασίων, η συνταγματική κρίση οδήγησε σε ένα αυταρχικό και αντιδημοκρατικό καθεστώς, στον φασισμό και την ανακήρυξη του Μπενίτο Μουσολίνι ως πρωθυπουργού. Τα λάθη των αντιφασιστικών κομμάτων επέτρεψαν στο Μουσολίνι να εγκαινιάσει ένα ολοκληρωτικό καθεστώς (1925).
Η Ιταλία έκανε την είσοδό της στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Ναζιστικής Γερμανίας του Χίτλερ τον Ιούνιο του 1940, όταν η Γαλλία είχε ήδη ηττηθεί. Μετά τις νίκες των Συμμάχων και την εισβολή τους στη Σικελία, η ιταλική πολιτική οδηγήθηκε σε μεταστροφή και ο Μουσολίνι συνελήφθη το 1943. Στις 13 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία και αναγνωρίστηκε από τους Συμμάχους ως συνεμπόλεμος. Από την πλευρά του ο Μουσολίνι, που ελευθερώθηκε από τους Γερμανούς, ανακήρυξε στο Σαλό την Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία. Η χώρα βρέθηκε χωρισμένη στα δύο: στο νότο που ήταν στα χέρια των Συμμάχων και κάτω από την διακυβέρνηση του Βιττόριο Εμμανουέλε Γ΄και το υπόλοιπο στα χέρια των Γερμανών και των φασιστών. Η απελευθέρωση πραγματοποιήθηκε στις 25 Απριλίου 1945. Ο Μουσολίνι συνελήφθη και δικάστηκε στις 28 Απριλίου. Το 1946 ο Βιττόριο Εμμανουέλε παρακινήθηκε να παραιτηθεί για χάρη του Ουμβέρτου Β΄, αλλά το δημοψήφισμα της 2ας Ιουνίου έλυσε οριστικά το ζήτημα υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας. Από την 1η Ιανουαρίου 1948 τέθηκε σε ισχύ το Σύνταγμα. Με τις εκλογές του 1948 η Χριστιανική Δημοκρατία κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία της βουλής και σηματοδότησε την περίοδο των κεντρώων κυβερνήσεων.
Μεταπολεμική περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εξωτερική πολιτική του Ντε Γκάσπερι οδήγησε την Ιταλία στην είσοδο στην ατλαντική συμμαχία και στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Το 1955 η χώρα έγινε αποδεκτή στον ΟΗΕ. Κάτω από την προεδρία του Λένε (1971-1978) η χώρα οδηγήθηκε σε μια οικονομική και κοινωνική κρίση, ενώ ακολουθεί μια ταραχώδης περίοδος τo 1978, χρονιά κατά την οποία οι Ερυθρές Ταξιαρχίες απήγαγαν και δολοφόνησαν τον πρόεδρο του κόμματος του κέντρου (DC) Άλντο Μόρο. Το 1983 εδραιώθηκε η πρώτη κυβέρνηση σοσιαλιστικής κατεύθυνσης στην ιστορία της Ιταλικής δημοκρατίας. Πρωθυπουργός ορίστηκε o Μπετίνο Κράξι. Η κυβέρνησή του όμως αναγκάστηκε να παραιτηθεί εξαιτίας των αντιθέσεων ανάμεσα στις κύριες πολιτικές δυνάμεις (DC και PSI). Η ήττα των μεγάλων κομμάτων στις εκλογές του 1992 και η άνοδος της Λέγκας τoυ μ
Βορρά, οδήγησε σε μια αποσταθεροποίηση του παραδοσιακού  πολιτικού πλαισίου. Πρόεδρος της δημοκρατίας εκλέχτηκε ο  Όσκαρ Λουίτζι Σκάλφαρο. Στις πολιτικές εκλογές του 1994  κέρδισε την πλειοψηφία στη βουλή των αντιπροσώπων το κόμμα  της δεξιάς Πόλο, της οποίας ο πρόεδρος Μπερλουσκόνι σχημάτισε  μια κυβέρνηση που σε λίγους μήνες όμως έπρεπε να παραιτηθεί  εξαιτίας της αποχώρησης από αυτό της Λέγκας του Βορρά. Τον  Ιανουάριο του 1995 ο Σκάλφαρο προώθησε το σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνασπισμού με πρωθυπουργό τον Ντίνι. Στις εκλογές του 1996 κέρδισε ο κεντροαριστερός σχηματισμός Ουλίβο και ο Ρομάνο Πρόντι σχημάτισε κυβέρνηση.[4] Η Ιταλία σήμερα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, του ΝΑΤΟ, του Συμβουλίου της Ευρώπης, του ΟΗΕ (για τη διετία 2007-2008 συμμετέχει ως μη-μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού) και της ομάδας G8 των οκτώ πλουσιοτέρων χωρών.

Κωνσταντινα Μ.

Πηγη Βικιπαιδια

                                            Κάποιοι Πίνακες του Πάμπλο Πικάσο

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Να μερικα βιντεακια με την μυθολογια!!!!!

Καρναβάλι

Σιγά σιγά έφτασε και το καρναβάλι!!! Δίτε μερικές είκονες από διάφορα καρναβάλια!!!


ΦΥΣΙΚΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Να μερικά βιντεάκια που θα σας βοηθήσουν στη φυσική! Με αγάπη η φίλη σας Ελευθερία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ!

Γεια σας...Θα ήθελα να σας πω την γνώμη μου για το περιβάλλον!Εγω πιστεύω πως το περιβάλλον είναι ζωή,ζωντάνια!Στο δικό μας περιβάλλον ζουν:ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΖΩΑ ΚΑΙ ΦΥΤΑ!Πολλοί κάτοικοι της χώρας μας μολύνουν το περιβάλλον με τους εξής τρόπους:Μετην ηχορύπανση,με τα σκουπίδια,με τα τσιγάρα,με τα τζάκια και άλλα!Οταν μολύνουν το περιβάλλον δεν ξέρουν πως σκοτώνονται οργανισμοί που ζουν στην χώρα μας.Για παράδειγμα αν πετάξει κάποιος ένα τσιγάρο στο δάσος,θα πάρει φωτιά και κάποια ζώα θα πεθαίνουν!Λοιπον για να μην πεθαίνουν οι οργανισμοί στη χώρα μας θα πρέπει να προσέχουμε το περιβάλλον με κάθε τρόπο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ (ΠΑΙΔΕΙΑ ΤV)

Οι εκπομπές μας ακόμα είναι στη δημιουργία τους..Χρειαζόμαστε χρόνο για να τις ετοιμάσουμε και φυσικά την αποδοχή των γονέων....Αλλά  μπορείτε να πάρετε μια ιδέα από τα θέματα που διαχειριζόμαστε και θα δαχειριστούμε στο μέλλον
Αυτή είναι η προσπάθεια του συνεργάτη μας Θανάση ,από το ΣΤ 1 του σχολείου..Μια ταινία που έφτιαξε για το debate πάνω στην Ξενοφοβία χρησιμοποιώντας εικόνες από το διαδίκτυο

Η οικονομική κρίση στη χώρα μας..

Στα μέσα του 2010, και μετά τις αποκαλύψεις ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας έκλεισε για το 2009 σε επίπεδα πολύ πάνω από αυτά που θα καθιστούσαν το δημόσιο χρέος βιώσιμο, η ελληνική κυβέρνηση αδυνατούσε να δανειστεί με λογικά επιτόκια από τις αγορές για τη χρηματοδότηση του τρέχοντος δημοσιονομικού ελλείμματος και την αναχρηματοδότηση του χρέους. Αποτέλεσμα ήταν ο άμεσος κίνδυνος χρεοκοπίας και στάσης πληρωμών του Ελληνικού Δημοσίου. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να ανακτήσει την αξιοπιστία της χώρας στις διεθνείς αγορές και να πετύχει μείωση των επιτοκίων οδήγησε σε λήψη μέτρων μείωσης των δαπανών, τα οποία δεν κατάφεραν να ανατρέψουν το αρνητικό κλίμα. Κατόπιν αυτών η Ελλάδα κατέφυγε στη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαεικης Κενντρικης 
 Τράπεζας, που συγκρότησαν από κοινού μηχανισμό βοήθειας για την Ελλάδα. H ανακοίνωση της προσφυγής στον μηχανισμό στήριξης έγινε στις 23 Απριλίου 2010 από τον Πρωθυπουργό που βρισκόταν στο Καστελόριζο. Η χρηματοδότηση από τον μηχανισμό στήριξης έγινε υπό τους όρους ότι η Ελλάδα θα λάβει μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής και, ειδικότερα, υπό τους όρους ότι θα λάβει μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης. Με τη χρηματοδότηση από το μηχανισμό αποφεύχθηκε ο άμεσος κίνδυνος χρεοκοπίας της Ελλάδας, που θα είχε πιθανές ανεξέλεγκτες συνέπειες και για όλη τη ζώνη του ευρώ. Τα πρώτα μέτρα ανακοινώθηκαν από τον πρωθυπουργό την Κυριακή 2 Μαΐου 2010. Η Ελληνική Οικονομία συνέχισε να βρίσκεται σε κατάσταση δημοσιονομικής ανισορροπίας και το επόμενο διάστημα με αποτέλεσμα ένα χρόνο μετά, τον Ιούνιο του 2011, η κυβέρνηση να καταφύγει στην ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, που περιλάμβανε νέα μέτρα λιτότητας και περικοπές. Επίσης τέθηκε θέμα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας και αναδιάρθρωσης ή

«κουρέματος» του χρέους με σκοπό τη μακροπρόθεσμη μείωση του χρέους σε βιώσιμα επίπεδα.

Το μολυβένιο στρατιωτάκι

 Ο Αρθούρος έκλεινε τα επτά,κι οι γονείς του τού χάρισαν ένα κουτί με τα ορφότερα μολυβένια
στρατιωτάκια.Ο Αρθούρος τα έβαλε σε παράταξη,και τότε ένα απ' αυτά είχε μόνο ένα πόδι.
 <<Ένα κουτσό στρατιωτακι!>> είπε το παιδί.Το έβαλε στο ράφι,δίπλα σε ένα πειρατή και σε
μια πανέμορφη μπαλερίνα,ντυμενή με τούλια και με λουλούδια στα μαλλιά.Ο κουτσός στρατιώτης
ερωτεύτηκε την μπαλαρίνα.

Μια μέρα η νταντά του Αρθούρου τακτοποιούσε το δωμάτιο,και άφησε το στατιωτάκι στο περβάζι
του παραθύρου για να καθαρίσει κάλα το ράφι,όταν ξαφνικά μια ριπή αέρα το έσπρωξε και το έριξε
στο δρόμο.Η μπαλαρίνα που ήταν καθισμένη στην γωνιά του παράθυρου και δεν την πείραξε ο αέρας,λυπήθηκε πολύ και έβαλε τα κλάματα,ενώ ο πειρατής και ο παλιάτσος, που ήταν κι εκείνη
ερωτευμένοι μαζί της,γελούσαν στην σκέψη ότι είχαν έναν ανταγωνιστή λιγότερο.   

Πειράματα.

Δείτε μερικά πειράματα φυσικής.

Ελπίζω να σας άρεσαν!!!

Βάτραχος

Η Χρύσα σας παρουσιάζει τον Βάτραχο..

ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ..

Bάτραχος from Vaso Mirtseki

Λουλούδια.

Οι μαθητές συνεχίζουν τις προσπάθειές τους να κάνουν τα δικά τους ppt..Νομίζω ότι αυτό αξίζει πολλά μπράβο..
Η Κωνσταντίνα έκανε εργασία για 4 πιο γνωστά λουλούδια.

Λουλούδια from Vaso Mirtseki

ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ!

Η πεταλούδα είναι έντομο της Τάξης των Λεπιδόπτερων και ανήκει σε μία από τις υπεροικογένειες των Hesperioidea (Εσπερίες) ή των Papilionoidea (όλες οι άλλες πεταλούδες). Οι πεταλούδες ανήκουν στο φύλο των αρθρόποδων και την τάξη των εντόμων. Τα είδη τους υπερβαίνουν τον αριθμό των 100.000 σε όλο τον κόσμο. Έχουν μακριές κεραίες, δύο ζεύγη φτερών καλυμμένα με πολύχρωμα λέπια, διαθέτουν στοματικά μόρια μυζητικού τύπου και οι κεραίες τους ποικίλλουν ανάλογα με το είδος. ΤΑΞΙΝΟΜΙΑ! Επί του παρόντος οι πεταλούδες ταξινομούνται σε δύο υπεροικογένειες, Εσπεριοΐδαι, γενικώς οι 'εσπερίες' και Παπιλιονίδαι Papilionoidea ή 'αληθινές πεταλούδες'. Πρόκειται για συγγενείς ταξινομητικές μονάδες και έτσι οι πεταλούδες συλλογικά θεωρούνται ότι συνθέτουν έναν αληθή κλάδο. Ορισμένοι σύγχρονοι ταξινομιστές τις τοποθετούν όλες στην υπεροικογένεια Papilionoidea, διακρίνοντας τις Εσπερίες από τις άλλες Πεταλούδες μόνον ως προς το επίπεδο στη συνολική σειρά ταξινόμησης. Η μεταμόρφωσή τους από την στιγμή της γέννησης, σε μορφή κάμπιας (προνύμφες), είναι τεράστια. Έχουν σκωληκόμορφο σώμα και μασητικό στοματικό τύπο, ενώ συχνά διαθέτουν μεταξοειδείς αδένες και με τα λεπτά στρώματα μεταξιού που παράγουν, δημιουργούν ένα κουκούλι, στο οποίο εισέρχονται και μετατρέπονται σε χρυσαλίδες. Όταν βγαίνουν από το κουκούλι, έχουν πλέον τη μορφή ενήλικης πεταλούδας. Οι πεταλούδες είναι φυτοφάγες και συχνά το μεγαλύτερο τμήμα τους παρουσιάζει περιπτώσεις σεξουαλικού διμορφισμού. Τα Λεπιδόπτερα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τα ομοιόνευρα, στα οποία οι τέσσερις φτερούγες παρουσιάζουν όμοιες πτυχώσεις και τα ετερόνευρα στα οποία οι πίσω φτερούγες έχουν μειωμένες πτυχώσεις.

ΑNAΚΥΚΛΩΣΗ

Στην εποχή της οικονομικής κρίσης, η ανακύκλωση πρέπει να αποτελεί την πρώτη μας σκέψη . Διότι ζούμε σε μία περίοδο που δεν μπορούμε να σπαταλάμε τα προιόντα. Τη δυνατότητα αυτή μας την δίνει η ανακύκλωση, δηλαδή τα προιόντα που μπορούν να ανακυκλωθούν όπως, χαρτί, πλαστικό κ.α. και οφείλουμε να τα προσφέρουμε.
Ανακύκλωση μπορούμε να κάνουμε όλοι οι άνθρωποι και υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το πραγματοποιήσουμε. Δυστυχώς όμως, πολλοί άνθρωποι αρνούνται να συμμετέχουν γιατί θεωρούν πως είναι κάτι δύσκολο και πολύπλοκο. Στην πραγματικότητα όμως είναι τόσο απλό!
Αρχικά, οι άνθρωποι πρέπει να ξεκινούν την ανακύκλωση μέσα από το σπίτι τους δηλαδή, να ξεχωρίζουν τα ανακυκλώσιμα προιόντα σε μία διαφορετική σακούλα και να τα πετούν στον ειδικό μπλε κάδο της ανακύκλωσης. Αυτή η κίνηση σε συνδυασμό με τις πράξεις που κάνει κάθε Δήμος, όπως φροντίδα των μπλε κάδων και εκδηλώσεις με θέμα την ανακύκλωση, αποτελούν τους πιο εύκολους τρόπους να προσφέρουμε.
Αλλά όταν χρησιμοποιούμε τη φράση '' κάνω ανακύκλωση για να προσφέρω '' , τι προσφέρω στα αλήθεια και σε ποιον. Αρχικά , με την ανακύκλωση των σωστών προιόντων , βοηθάμε να δημιουργηθούν νέα προιόντα χωρίς να προκαλέσουμε καταστροφή των δασών. Πρέπει να βοηθήσουμε το περιβάλλον με την ανακύκλωση, για να μας βοηθήσει και αυτό με τον δικό του τρόπο. Η ανακύκλωση οφείλει να γίνει τρόπος ζωής για να έχουμε μια καθαρότερη ατμόσφαιρα.

Τρελό Πατρινό καρναβάλι!!!

Αφιερωμένο σε όλους εσάς και στην αγαπημένη μας Πάτρα!!!!!!!

Με πάρα πολλή αγάπη η Παναγιώτα Μαλ.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ!

Αποκριές ονομάζονται οι τρεις εβδομάδες πριν από την Καθαρή Δευτέρα οπότε αρχίζει και η μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής.Ονομάστηκαν έτσι επειδή,τη περίοδο αυτή,συνηθίζεται να μην τρώνε κρέας οι Χριστιανοί,δηλαδή<<να απέχουν από κρέας>>.Αποκριά είναι και η λατινική λέξη καρναβάλι.Το κύριο γνώρισμα των αποκριών είναι οι μεταμφιέσεις τις οποίες συναντάμε σε ολόκληρη την Ελλάδα,καθώς και στην υπόλοιπη Ευρώπη.Το όνομα των μεταμφιέσεων διαφέρει από τόπο σε τόπο:κουδουνάτοι,καμουζέλες,μούσκαροι αλλά το κοινότερο είναι μασκαράδες και καρνάβαλοι!!!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ ΠΟΛΥ ΩΣΤΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΓΕΜΑΤΟΙ ΖΩΝΤΑΝΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!