Ένα τραγούδι της Αλίκης Βουγιουκλάκη!!!!!!!!!

ΦΥΣΙΚΗ ΜΕ ΒΙΝΤΕΑΚΙΑ

Ορίστε μερικά έξυπνα βιντεάκια που θα σας βοηθήσουν αν έχετε πρόβλημα με τη φυσική.Την καταλαβαίνεις καλύτερα έτσι..

Ελπίζω να σας βοήθησαν αρκετά!Με πολλή αγάπη η συμμαθήτρια και μαθήτριά σας,για την κυρία,Παναγιώτα Μαλ.

Η Αγία Σοφιά

Θανάσης Βέγγος,ο μεγάλος ηθοποιός της Ελλάδας

Θανάσης Βεγγος!!1!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Πραγματικό όνομα Αθανάσιος Βέγγος Γέννηση 29 Μαΐου 1926 Νέο Φάληρο, Πειραιάς, Ελλάδα Θάνατος 3 Μαΐου 2011 (84 ετών) Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός, Αθήνα, Ελλάδα Εθνικότητα Ελληνική Υπηκοότητα Ελληνική Είδος Τέχνης Κινηματογράφος Καλλιτεχνικά ρεύματα Κωμωδία Σημαντικά έργα Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;, Θανάση πάρε το όπλο σου Βραβεύσεις Βραβείο Α' ανδρικού ρόλου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1971 για την ταινία Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;. Βραβείο Α΄ ανδρικού ρόλου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1972 για την ταινία Θανάση πάρε το όπλο σου. Ο Θανάσης Βέγγος ήταν Έλληνας κωμικός ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Είχε παίξει σε 126 ταινίες, σε 52 από τις οποίες ως πρωταγωνιστής και είχε σκηνοθετήσει (πρωταγωνιστώντας ταυτόχρονα) ακόμη επτά ταινίες. Θεωρείται ένας από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ μέχρι πρόσφατα συνέχιζε να εμφανίζεται σε ταινίες, στην τηλεόραση και το θέατρο. Βιογραφία Γεννήθηκε στον Πειραιά, στο Νέο Φάληρο, στις 29 Μαΐου του 1926 από τον Βασίλη και την Ευδοκία Βέγγου, των οποίων ήταν και το μοναδικό παιδί. Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος, συγκεκριμένα εργαζόταν στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού, και ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο, εκδιώχθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Η απόλυση του πατέρα του προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, σοβαρό οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια του Θανάση, κάτι που τον ανάγκασε να ριχτεί στον αγώνα για το μεροκάματο. Κυριότερη μεταξύ των επαγγελμάτων με τα οποία ασχολήθηκε ήταν η απασχόλησή του σε επεξεργασίες δερμάτων. Παράλληλα έκανε διάφορα μικροθελήματα στη γειτονιά. Τα χρόνια 1948-1950 υπηρέτησε τη θητεία του ως "ανεπιθύμητος" στρατιώτης στη Μακρόνησο, όπου γνωρίστηκε με τον μετέπειτα γνωστό σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο. Αυτή η γνωριμία οδήγησε στην πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, το 1954, στην ταινία Μαγική Πόλη του Κούνδουρου. Για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε μικρούς ρόλους, εργαζόμενος παράλληλα και ως φροντιστής στα κινηματογραφικά πλατό. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε σε μερικές από τις πιο ιστορικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως Ο δράκος, Διακοπές στην Αίγινα, Μανταλένα, Ο Ηλίας του 16ου, Ποτέ την Κυριακή. Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος είναι μαζί με τον Νίκο Σταυρίδη στην ταινία Οι δοσατζήδες του 1960. Τον ίδιο καιρό, το 1959, πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού, όχι από Σχολή αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν στην επιθεώρηση «Ομόνοια πλατς-πλουτς», δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη, επίσης το 1959. Τα επόμενα χρόνια, συνεργαζόμενος κυρίως με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αναπτύσσει τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου τύπου, που τον καθιέρωσε και αρχίζει να γίνεται δημοφιλής. Με ταινίες όπως Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλλα!, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης, καθιερώνεται στη συνείδηση του κοινού. Το 1964, σε αναζήτηση καλλιτεχνικής ελευθερίας, ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής ΘΒ-Ταινίες Γέλιου. Την περίοδο 1965-1969, συνεργαζόμενος με τον Πάνο Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσινό αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική ομολογία ταινίες του, όπως τις Φανερός πράκτωρ 000, Τρελός, παλαβός και Βέγγος, Ποιος Θανάσης;, που τις χαρακτηρίζουν το σουρεαλιστικό χιούμορ, ο αυτοσχεδιασμός και η πηγαία ερμηνεία. Παρά την εμπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιμο και τον ίδιο σε οικονομική καταστροφή, από την οποία θα συνέλθει μόνο μετά από πολλά χρόνια. Η καριέρα του συνεχίζεται με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη, ενώ η δημοτικότητά του παραμένει σταθερή κι οδηγεί στην αποθέωση του από τον κόσμο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1971, όπου η ταινία Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση; αποσπά τα βραβεία κριτικών και κοινού. Άλλη σημαντική ταινία αυτής της περιόδου είναι Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας του 1976. Η θεματολογία των ταινιών του μετατοπίζεται προς την κοινωνική κριτική, ενώ το 1983 σταματά για λίγα χρόνια να κάνει κινηματογράφο. Τη δεκαετία του '80 ασχολείται με το γύρισμα έξι βιντεοταινιών και της τηλεοπτικής σειράς Βεγγαλικά που, μετά από προσπάθειες πολλών ετών, προβλήθηκε τελικά στην τηλεόραση το 1988. Το 1990 εμφανίστηκε στη σειρά του ΑΝΤ1 Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης. Η επιστροφή του στον κινηματογράφο γίνεται με την ταινία Ήσυχες μέρες του Αυγούστου του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαμηλών τόνων αλλά μεγάλης εκφραστικότητας, με κορυφαία στιγμή το ρόλο του στην ταινία Όλα είναι δρόμος του 1998. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, το 1997, στο ρόλο του Δικαιόπολι στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη με μεγάλη επιτυχία. Το 2002, σχεδόν πενήντα χρόνια μετά την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση, ο Θανάσης Βέγγος κράτησε έναν από τους βασικούς ρόλους στην τηλεοπτική σειρά Περί ανέμων και υδάτων. Συνεχίζει μέχρι σήμερα να είναι από τους πιο αγαπημένους και δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου. Η τελευταία κινηματογραφική συμμετοχή του ήταν στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη "Ψυχή βαθιά", το 2009. Ο Θανάσης Βέγγος ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Σωματείου Παραγωγών. Ήταν μόνιμος κάτοικος της Αθήνας. Την εποχή που γυριζόταν Ο δράκος παντρεύτηκε την Ασημίνα Βέγγου, με την οποία ήταν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής του, και είχαν δύο γιους. Ο Θανάσης Βέγγος νοσηλευόταν από τις 19 Δεκεμβρίου 2010 στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου "Ερυθρός Σταυρός" λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου - εκεί απεβίωσε στις 3 Μαΐου 2011, λίγο πριν συμπληρώσει τα 84 χρόνια του.[1] Τάφηκε στην Αμοργό, τόπο καταγωγής της μητέρας του και της γιαγιάς του.[2] Υπήρξε φειδωλός σε δηλώσεις και συνεντεύξεις, ωστόσο στο παρελθόν ο ίδιος είχε δηλώσει: "Δουλεύω με το ένστικτο, δεν έχω κανένα ταλέντο, μόνο αυτή τη φάτσα. Εδώ είναι αποτυπωμένη όλη η μιζέρια, όλη η δυστυχία, όλος ο πόνος του ασήμαντου Έλληνα".Βραβεύσεις Ο Θανάσης Βέγγος είχε τιμηθεί με τα παρακάτω βραβεία: 1962 Ένωση Ελλήνων κριτικών 1971 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Α' Ανδρικού Ρόλου Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση; 1971 Ένωση Ελλήνων κριτικών Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση; 1972 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Ερμηνείας Α' Ανδρικού Ρόλου* Θανάση, πάρε τ' όπλο σου 1991 Κρατικό βραβείο Ερμηνείας Β' Ανδρικού Ρόλου Ήσυχες μέρες του Αυγούστου 1993 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Ειδικό βραβείο για το σύνολο του έργου του 2008 Πρόσωπα 2008 Ειδικό βραβείο για το σύνολο του έργου του

Ιστορία κεφ.21

Ετοίμασε και η Ελευθερία ένα ppt..Ιστορία κεφάλαιο 21..

Iστορία Ε τάξης κεφάλαιο 21. from Vaso Mirtseki

H πρώτη μου προσπάθεια για το ppt.

Να μαι και εγώ..Με λένε Θεοδώρα και προσπάθησα να κάνω την πρώτη μου παρουσίαση..Επέλεξα το μάθημα της ιστορίας..

Ιστορία Ε τάξης 19 κεφ. from Vaso Mirtseki

Ένα νέο εγχείρημα ξεκινάει....

Σήμερα γονείς της τάξης μου και τους ευχαριστώ από καρδιάς για αυτό ,μου παρέδωσαν μια ψηφιακή βιντεοκάμερα .Έτσι δόθηκε η ευκαιρία μια πρωτοποριακή για το σχολείο μας  ιδέα,  η οποία  είναι πρωτοποριακή  και για τα σχολεία της ευρύτερης περιοχής της Ημαθίας  και  όχι μόνο ,να μπει σε εφαρμογή...Ένα μαθητικό κανάλι με εκπομπές που άπτονται των ενδιαφερόντων των μαθητών και μαθητριών μου- και που  βρίσκονται στα σκαριά εδώ και καιρό -ξεκινάει  πολύ σύντομα..

Το όνομα του καναλιού αποφασίστηκε χτες μετά από πολλές προτάσεις των παιδιών  και μετά από πολλή σκέψη..

Το μαθητικό κανάλι λοιπόν  "ΠΑΙΔΕΙΑ ΤV " σύντομα θα είναι κοντά σας..
Μια ιδέα μπορείτε να πάρετε από το τρέϊλερ που ετοιμάστηκε γι΄ αυτόν τον σκοπό..
Ελπίζω και εύχομαι να στηρίξετε τα παιδιά  και να τους δώσετε δύναμη να κάνουν αυτό που μπορούν καλύτερα..Να μαθαίνουν ανοίγοντας τους ορίζοντές τους..

(Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΤΡΕΙΛΕΡ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗ "ΜΥΘΩΔΙΑ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ¨)

Βασίλισσα Ελισάβετ!!!

Η Ελισάβετ Β΄ (Ελισάβετ Αλεξάνδρα Μαρία, αγγλ. Elizabeth Alexandra Mary, γεννημένη την 21η Απριλίου 1926) είναι η βασίλισσα δεκαέξι ανεξαρτήτων κρατών, φέροντας κάθε στέμμα και τίτλο ισότιμα.

Οικογένεια

 Παντρεύτηκε τον Φίλιππο, Δούκα του Εδιμβούργου (γεννήθηκε ως Πρίγκιπας της Ελλάδος) στις 20 Νοεμβρίου 1947. Το ζευγάρι είναι μακρινά ξαδέλφια, ως απόγονοι του Βασιλιά Χριστιανού Θ΄ της Δανίας. Η Ελισάβετ είναι δισέγγονη της Βασίλισσας Αλεξάνδρας (συζύγου του Βασιλιά Εδουάρδου Ζ΄του Ηνωμένου Βασιλείου), η οποία ήταν αδελφή του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ της Ελλάδος. Ο Φίλιππος είναι εγγονός του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ της Ελλάδος από τον πατέρα του, Πρίγκιπα Ανδρέα της Ελλάδας. Βασίλισσα Αλεξάνδρα και Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας ήταν παιδιά του Βασιλιά Χριστιανού Θ΄ της Δανίας και έτσι η Ελισάβετ είναι τρισέγγονή του και ο Φίλιππος δισέγγονός του. Πιο συγκεκριμένα, η Ελισάβετ και ο Φίλιππος είναι τρίτα ξαδέλφια από τη γραμμή της Βασίλισσας Βικτώριας, ενώ από την γραμμή του Βασιλιά Χριστιανού Θ΄ της Δανίας, ο Φίλιππος είναι τρίτος θείος της Ελισάβετ. Γνωρίστηκαν στην Αγγλία, όπου ο Φίλιππος υπηρετούσε στο Βασιλικό Ναυτικό, μέσω του θείου του Φιλίππου, Λόρδου Μαουντμπάτεν (του τελευταίου Αντιβασιλέα των Ινδιών). Ο Φίλιππος πήρε τη βρετανική υπηκοότητα και τον τίτλο του Δούκα λίγο πριν παντρευτεί, και παραιτήθηκε των δικαιωμάτων του στον Ελληνικό Θρόνο. Πήρε το επίθετο της μητέρας του, Πριγκίπισσας Αλίκης, Μαουντμπάτεν. Απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Πρίγκιπα Κάρολο, Πρίγκιπα της Ουαλίας (γεν. 14 Νοεμβρίου 1948). Στις 29 Ιουλίου 1981 παντρεύτηκε τη λαίδη Νταϊάνα της Ουαλίας (χώρισαν το 1996) και απέκτησαν δύο παιδιά: τον Πρίγκιπα Γουλιέλμο, Δούκα του Κέμπριτζ (γεν. 21 Ιουνίου 1982) που παντρεύτηκε την Κάθριν-Ελισάβετ Μίντλτον,Δούκισσα του Κέμπριτζ στις 29 Απριλίου 2011 τον Πρίγκιπα Ερρίκο, τον επιλεγόμενο Χάρρυ (γεν.15 Σεπτεμβρίου 1984) Στις 8 Απριλίου 2005 παντρεύτηκε την Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς, Δούκισσα της Κορνουάλης. την Πριγκίπισσα Άννα, "Η Βασιλική Πριγκίπισσα" (γεν. 15 Αυγούστου 1950). Στις 14 Νοεμβρίου 1973 παντρεύτηκε τον Λοχαγό Μαρκ Φίλιπς (χώρισαν το 1992) και απέκτησαν δύο παιδιά: τον Πήτερ Φίλιπς (γεν. 15 Νοεμβρίου 1977) τη Ζάρα Φίλιπς (γεν. 15 Μαΐου 1981) Στις 12 Δεκεμβρίου 1992 παντρεύτηκε τον Τίμοθι Λώρενς. τον Πρίγκιπα Ανδρέα, Δούκα της Υόρκης (γεν. 19 Φεβρουαρίου 1960). Στις 23 Ιουλίου 1986 παντρεύτηκε τη Λαίδη Σάρα Φέργκιουσον (χώρισαν το 1996) και απέκτησαν δύο παιδιά: την Πριγκίπισσα Βεατρίκη της Υόρκης (γεν. 8 Αυγούστου 1988) την Πριγκίπισσα Ευγενία της Υόρκης (γεν. 23 Μαρτίου 1990) τον Πρίγκιπα Εδουάρδο, Κόμη του Ουέσσεξ γεν. 10 Μαρτίου 1964). Στις 19 Ιουνίου 1999 παντρεύτηκε τη Σόφη Ρις - Τζόουνς, Κόμισσα του Ουέσσεξ, και απέκτησαν δύο παιδιά: τη Λαίδη Λουίζα του Ουίνδσορ (γεν. 8 Νοεμβρίου 2003) τον Ιάκωβο του Ουίνδσορ, Κόμη Σέβερν (γεν. 17 Δεκεμβρίου 2007) Από τα μέλη της Βασιλικής Οικογένειας είναι περισσότερο συνδεδεμένη με τη νύφη της, Σόφη Κόμισσα του Ουέσσεξ, και τα εγγόνια της, Πρίγκιπα Γουλιέλμο, Πριγκίπισσα Βεατρίκη και Ζάρα Φίλιπς. Μοναρχης Η Ελισάβετ έγινε βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Νοτίου Αφρικής, της Νέας Ζηλανδίας και των άλλων Βασιλείων και περιοχών, μετά τον θάνατο του πατέρα της, Γεωργίου ΣΤ', στις 6 Φεβρουαρίου του 1952. Η ανακήρυξή της ως Βασίλισσα έγινε στις 7 Φεβρουαρίου του 1952, από τα Ανάκτορα του Αγίου Ιωάννη και η Στέψη της έγινε στις 2 Ιουνίου του 1953 στο Αβαείο του Γουεστμίνστερ. Ήταν η πρώτη Στέψη που μεταδόθηκε τηλεοπτικά σε όλο τον κόσμο, και η πρώτη απ΄ ευθείας μετάδοση της EBU (Eurovision).

 Η Βασιλική Οικογένεια προέρχεται από τον Οίκο τού Ουίνδσορ, του οποίου ο παλαιός κλάδος προέρχεται από τον Οίκο Σάξ-Κόμπουργκ και Γκότα και τον Οίκο του Αννοβέρου ενώ ο νεότερος κλάδος, από τη γραμμή Σλέσβιχ-Χολστάιν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ του Οίκου του Ολδεμβούργου (του αρχαιότερου Βασιλικού Οίκου, Δανία). Το 1960, η Ελισάβετ υπέγραψε πράξη που προβλέπει ότι όλοι οι απόγονοί της θα είναι γνωστοί ως Οίκος και Οικογένεια Ουίνδσορ, και ότι όταν χρειασθούν επίθετο, αυτό θα είναι : Μαουντμπάτεν - Ουίνδσορ. Το Μαουντμπάτεν είναι το επίθετο που πήρε ο σύζυγός της, Φίλιππος, λίγο πριν παντρευτούν, το οποίο είναι της μητέρας του. Το κανονικό επίθετο του Φιλίππου είναι Σλέσβιχ-Χολστάιν-Σόντερμπουρκ-Γλύξμπουργκ, αλλά δεν υιοθετήθηκε διότι ήταν πολύ γερμανικό όταν παντρεύτηκαν το 1947, λίγο μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στα πλαίσια του Συντάγματος είναι η ισχυρότερη Αρχηγός Κράτους στον κόσμο παρότι, πρακτικά, ασκεί ελάχιστη πολιτική εκτελεστική δύναμη. Όταν οι αποικίες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας ανεξαρτητοποιήθηκαν, η βασίλισσα απέκτησε πρόσβαση στους νεοσύστατους θρόνους κάθε αντίστοιχου κράτους ώστε για πολλά χρόνια παρέμεινε μονάρχης 32 εθνών, εκ των οποίων τα μισά κατόπιν απέκτησαν αβασίλευτη δημοκρατία.
 Το 1990 ανακηρύχθηκε η πλουσιότερη γυναίκα της Ευρώπης, αλλά από τις επόμενες χρονιές δεν συμπεριλαμβάνεται η κρατική περιουσία που παρακολουθεί τον θεσμό της Μοναρχίας, με αποτέλεσμα να μην συμπεριλαμβάνεται στις λίστες. Από το 1992 πληρώνει φόρους εισοδήματος. Το κόστος της Μοναρχίας (2006) έχει υπολογιστεί σε 0,80 ευρώ το χρόνο για κάθε Βρετανό πολίτη. Το περιοδικό Φορμπς υπολόγιζε την περιουσία της στα 600 εκατ. αμερικανικά δολάρια, όμως τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ με επίσημες ανακοινώσεις του έκανε λόγο για υπερεκτιμημένες δηλώσεις. Παρότι η Βασιλική Συλλογή υπολογίζεται σε αξία γύρω στις 10 δις λίρες, διατηρείται για τους διαδόχους της και για το βρετανικό έθνος , όπως τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, το κάστρο του Ουίνδσορ και άλλα.Η Ελισάβετ, όπως και πολλοί προκάτοχοί της, δεν αρέσκεται στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ ως κατοικίας και θεωρεί σπίτι της το Κάστρο του Ουίνδσορ.Κατείχε το επίτιμο αξίωμα του Λόρδου Αρχιναυάρχου από το 1964 μέχρι το 2011 όπου τη διαδέχτηκε ο σύζυγός της.

Τίτλοι Προσφωνήσεις της Ελισάβετ
Β΄ Royal Coat of Arms of the United Kingdom.svg Προσφώνηση αναφοράς Μεγαλειοτάτη Προφορική Μεγαλειοτάτη Εναλλακτική Δ/Δ Ο τίτλος που φέρει είναι: Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας, και των άλλων Βασιλείων και περιοχών Της, Αρχηγός της Κοινοπολιτείας, Υπερασπιστής της Πίστης. Άλλοι τίτλοι που κατέχει είναι: Αρχηγός της Αγγλικανικής Εκκλησίας Ηγεμών της Νήσου Μαν Υπέρτατη Αρχηγός των Νήσων Φίτζι Δούκισσα του Εδιμβούργου Δούκισσα του Λάνκαστερ και της Νορμανδίας Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Οι δεκαπέντε χώρες (όλες εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου) στις οποίες είναι βασίλισσα είναι γνωστές ως Κοινοπολιτειακά Βασίλεια (Commonwealth Realms), και εκπροσωπείται από τους Γενικούς Κυβερνήτες. Είναι βασίλισσα σε 129 εκατομμύρια κατοίκους.
Χώρες στις οποίες η Ελισάβετ Β΄ είναι Αρχηγός Κράτους:
 Αγία Λουκία Αγία Λουκία Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες Άγιος Χριστόφορος και Νέβις Άγιος Χριστόφορος και Νέβις Αντίγκουα και Μπαρμπούντα Αντίγκουα και Μπαρμπούντα Flag of Australia.svg Αυστραλία Γρενάδα Γρενάδα Flag of the United Kingdom.svg Ηνωμένο Βασίλειο Καναδάς Καναδάς Μπαρμπάντος Μπαρμπάντος Μπαχάμες Μπαχάμες Μπελίζ Μπελίζ Νέα Ζηλανδία Νέα Ζηλανδία Flag of Papua New Guinea.svg Παπούα Νέα Γουινέα Flag of the Solomon Islands.svg Νήσοι Σολομώντα Τζαμάικα Τζαμάικα Τουβαλού Τουβαλού Η Ελισάβετ Β΄ είναι η Αρχηγός της Κοινοπολιτείας των Εθνών η οποία αποτελείται από 54 χώρες, πρώην βρετανικές αποικίες. Διαρκεια Είναι μία από τους Μονάρχες με τα περισσότερα χρόνια στο θρόνο. Στη χώρα της, στις 20 Δεκεμβρίου του 2007, ξεπέρασε την ηλικία που είχε η Βικτωρία όταν πέθανε το 1901 έχοντας συμπληρώσει 81 χρόνια, 7 μήνες και 1 ημέρα ζωή.

Το περιοδικό μας έχει νέους συνεργάτες..

Τελικά τα παιδιά ενθάρρυνση θέλουν μόνο για να ξεκινήσουν να κάνουν πράγματα που δεν είχαν ποτέ  φανταστεί ότι το σχολείο θα τους έδινε την ευκαιρία να κάνουν..Και όμως..Αρκεί να χεις μεράκι όρεξη και να θέλεις να δημιουργήσεις..Μετά από την συμμετοχή μας στο πρόγραμμα της ευέλικτης που κάνει το ΣΤ1  με θέμα το ρατσισμό,πολλά από τα παιδιά του τμήματος αυτού ,αφού ρωτήθηκαν πρώτα,θέλησαν να γίνουν ¨ειδικοί συνεργάτες" και ..ξεκίνησαν..Σήμερα μου παραδόθηκε το πρώτο βίντεο από το Θανάση Aγορ. του ΣΤ 1  και σας το παρουσιάζω βέβαια χρησιμοποιώντας το δικό μου ακόμα λογαριασμό..Σε λίγςς μέρες θα ανοιχτεί ένας καινούργιος..Το ταξίδι στο όνειρο μόλις ξεκίνησε..Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά  και να ξέρετε δεν θα σταματήσουμε εδώ..Οι εκπλήξεις μόλις ξεκίνησαν!!!!

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια οικογένεια που είχαν κάποτε έναν σκύλο.Τον σκύλο τον έλεγαν Doggy και προστάτευε πάντα την οικογένεια.Ο Doggy όμως ήταν πολύ άτακτος και η μητέρα των παιδιών ήθελε να τον διώξουν μα ο πατέρας τον αγαπούσε πολύ.Μαζί με την οικογένεια πέρασαν πολλές καλές αναμνήσεις και είχε δεθεί πολύ με τον Μάριο που ήταν ο μόνος γιος της οικογένειας.
Μια μέρα των Χριστουγέννων η μαμά από απροσεξία άφησε τη γαλοπούλα πάνω στο τραπέζι γιατί θα ερχότανε η μαμά της και ο μπαμπάς της.O Doggy παρακολουθούσε τη μαμά.Μόλις έφυγε όρμηξε στη γαλοπούλα και την κατασπάραξε με τα μυτερά του δόντια.Μόλις ήρθε ο μπαμπάς τι να δει;Η γαλοπούλα δεν υπήρχε.Καθώς πήγε ο πατέρας κοντά στον Doggy τον είπε ποιος έφαγε τη γαλοπούλα; Ο Doggy γάβγισε!Τότε ο πατέρας παρήγγειλε αμέσως χωρίς να το καταλάβει η μαμά.Η γαλοπούλα ήρθε έγκαιρα και η μαμά δεν κατάλαβε τίποτα!!Έτσι σαν οικογένεια πέρασαν μια αξέχαστη βραδιά.Το καλοκαίρι τον πήγε στην παράλια που επέτρεπαν σκυλιά.Ο μπαμπάς είπε:πολύ καιρό σε έχω δεμένο και τον έλυσε στην παραλία.Όλα τα σκυλιά μαζί καλοπέρασαν μα ο Doggy άρπαξε έναν σκύλο από τον λαιμό και τον πέταξε στη θάλασσα Η παραλία έκλεισε οριστικά.Το αφεντικό τον είπε είσαι ο χειρότερος σκύλος στον κόσμο αλλά όταν ήρθε η ώρα να πεθάνει ο πατέρας πέθανε κι αυτός στον τάφο του αφεντικού του....
                                                         
                                     
                                                   By Μέρκος Νου.     

Ο μετανάστης.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που ήταν από το Πακιστάν.Έίχε έρθει σε ένα ελληνικό νησί επειδή ήθελαν να έχουν μια καλύτερη ζωή...Όταν έφτασε στην Ελλάδα χάρηκε αλλά μόλις αντίκρισε την συμπεριφορά των παιδιών απογοητεύτηκε πλήρως!Σιγά σιγά αφού περνούσε ο καιρός η συμπεριφορά τον παιδιών δεν έλεγε να αλλάξει.Η Μαρία πήγαινε να τους πλησιάσει αλλά αυτοί έφευγαν από κοντά της  μέσα σε 5 δευτερόλεπτα.Μια μέρα γύρισε στο σπίτι λυπημένη χωρίς να μπορεί από ντροπή να αντικρίσει τους γονείς της.Αφού κλειδώθηκε στο δωμάτιο η μαμά της κατάφερε να την πείσε να ανοίξει.
-Τι έπαθες κοριτσάκι μου;
-Τίποτα.απάντησε μέσα σε λυγμούς σκύβοντας το κεφάλι
-Κατάλαβα .Σε διώχνουν.Άκου με προσεκτικά.Εσύ πρέπει να φανείς πιο δυνατή λέγοντάς τους:Ο ρατσισμός δεν είναι καλό πράγμα!Λυπάμαι για εσάς.Δεν σας έκανα κάτι!Πάντως εσείς  μου κάνατε πολλά!Κάποτε ίσως  θα έρθετε και στη δική μου θέση και τότε θα καταλάβετε...Αντίο!
Το κοριτσάκι αφού άκουσε τη μαμά της και μετέφερε τα λόγια στα παιδιά!Τα παιδιά άρχισαν να μαλακώνουν μαζί της εκτός από ένα παιδί!Η Μαρία αφού συμφιλιώθηκε με τα παιδιά προσευχήθηκε: Θεέ μου ας είναι όλοι οι συμμαθητές μου καλά ακόμα κι εκείνο το παιδάκι!Την επόμενη μέρα στο σχολείο έμαθε από τους συμμαθητές της ότι ο  Γιώργος έφυγε λόγω οικονομικού...Ένας φίλος της Μαρίας πήρε τηλέφωνο τον Γιώργο μα η πρώτη του λέξη του ήταν!
Τώρα μπορώ να καταλάβω την Μαρία πες της ένα μεγάλο.....
                                                                     
                                                      Συγγνώμη!!!!
                                                   
                                                      Τέλος
BY Μέρκος Ν.

ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΤΡΙΒΙΖΑΣ

Ο Ευγένιος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε νομικά και οικονομικά και είναι καθηγητής εγκληματολογίας στην Αγγλία. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Reading, όπου διατελεί Ομότιμος Καθηγητής, και σε άλλα πανεπιστήμια. Είναι γνωστός ως συγγραφέας βιβλίων για παιδιά από τεσσάρων χρονών και πάνω. Όλα του τα έργα τα χαρακτηρίζει πρωτοτυπία και μεγάλη φαντασία.
Έχει γράψει περίπου 150 βιβλία μεταξύ των οποίων μυθιστορήματα, παραμύθια, θεατρικά έργα, αλφαβητάρια, διηγήματα, κόμικς, εκπαιδευτικά βιβλία, ενώ έχει συνεργαστεί και με παιδικά περιοδικά. Από τα πιο γνωστά του έργα είναι η Φρουτοπία και το Νησί των πυροτεχνημάτων.


Ο Ευγένιος Τριβιζας ειναι δικηγόρος, πτυχιούχος της Νομικής και των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος πτυχίου Master of Laws (University College) και διδάκτωρ Νομικής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (London School of Economics and Political Science). Επίσης Senior Research Fellow του Πανεπιστημίου Λονδίνου. Διδάσκει Εγκληματολογία και Συγκριτικό Ποινικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Reading και διευθύνει το Τμήμα Εγκληματολογικών Μελετών του ίδιου Πανεπιστημίου (Director of Criminal Justice Studies). Έχει διδάξει επίσης στο Bramshill Police College, τo Central London Polytechnic και το London School of Economics. Από το 1993-1998 ήταν επισκέπτης καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Με τη λογοτεχνία ο Ευγένιος Τριβιζάς έχει ασχοληθεί από τα παιδικά του χρόνια. Έχει γράψει πάνω από 100 βιβλία για παιδιά, ένα βιβλίο για ενήλικες (Ο Ερωτευμένος Πυροσβέστης) και πάνω από 20 θεατρικά έργα, μα και λιμπρέτα για όπερες.
Τα θεατρικά του έργα Το όνειρο του σκιάχτρου παίχτηκε το 1992 στο θέατρο του Βρετανικού Μουσείου της Αγγλίας στα πλαίσια του European Arts Festival. Τον ίδιο χρόνο το έργο του Χίλιες και Μία Γάτες σε μετάφραση του Z. Rudrinski βραβεύτηκε με το Α΄ Βραβείο στον παγκόσμιο διαγωνισμό θεατρικού έργου που οργάνωσε το Πολωνικό Κέντρο Τέχνης για τη Νεότητα. Το 1993 το βιβλίο του Τα Τρία Μικρά Λυκάκια έφτασε στη δεύτερη θέση των αμερικάνικων παιδικών best sellers (Picture Books). Βιβλία του Ευγένιου Τριβιζά έχουν μεταδοθεί από το BBC, έχουν περιληφθεί στα αναγνωστικά ελληνικών και αμερικανικών σχολείων και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά γερμανικά, ισπανικά, ολλανδικά, σουηδικά, ιαπωνικά και πολλές άλλες γλώσσες.
Στην Αμερική η βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Μινεσότα της Μινεάπολης (Ε.Μ. Αndersen Library) αποφάσισε να συγκεντρώσει το σύνολο των λογοτεχνικών βιβλίων του Ευγένιου Τριβιζά, μελέτες για το έργο του, χειρόγραφα και άλλο υλικό σε μια ειδική ερευνητική συλλογή. Η έκθεση των πρώτων αποκτημάτων της συλλογής έγινε στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα το Μάιο του 2000, όπου ο Ευγένιος Τριβιζάς ο ίδιος ήταν παρών

Χρήση ζώων ως πειραματόζωα!!!

Αυτό τα επιχειρήματα  χρησιμοποίησα στο debate που κάναμε στην τάξη με θέμα¨η χρήση ζώων ως πειραματόζωα¨Ήμουν στην ομάδα που το υποστήριζε..Το που καταλήξαμε μπορείτε να το δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο στο blog της κυρίας μας http://atsidespaidia.blogspot.gr/2014/01/debate.html
"Οι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι και πρέπει μερικές φορές να σκοτώνουν τα ζώα διότι,
  Πειραματιζόμενοι  με αυτά κατάφεραν και καταφέρνουν οι γιατροί και οι επιστήμονες να παρασκευάσουν διάφορα φάρμακα,προκειμένου να καταπολεμηθούν σε ικανοποιητικό βαθμό πολλές ανθρώπινες ασθένειες.
   Ακόμα και στα θρησκευτικά,όπως όλοι γνωρίζουμε,αναφέρεται η θυσία ενός ζώου.<< Όταν ο Αβραάμ καλέστηκε από το Θεό να θυσιάσει τον γιο του για χάρη του.Ανανωρίζοντας όμως την πίστη του γι΄αυτόν,έστειλε ο ίδιος ο Θεός ένα ζώο για να το θυσιάσει στη θέση του γιου του>>.
   Αν αναφερθούμε ακόμα και στις παραδόσεις του τόπου μας,θα δούμε πως κάθε μεγάλη χριστιανική γιορτή είναι συνδεδεμένη με τη σφαγή ενός ζώου,όπως για παράδειγμα τα Χριστούγεννα έχουμε το γέμισμα της γαλοπούλας,τη Πρωτοχρονια το έθιμο της γουρνοχαράς,το Πάσχα το σούβλισμα του αρνιού και τόσα άλλα.Πώς θα ήταν άραγε η ζωή μας χωρίς αυτές τις ωραίες παραδόσεις;
   Τέλος θα ήθελα να σας επισημάνω πόσο απαραίτητη είναι η διατροφική αξία που πέρνουμε σε πρωτεΐνες, καταναλώνοντας κρέας και ψάρια.

   Ευχαριστούμε πολύ για την προσοχή σας!!!¨

   Παναγιώτα Μαλ.

Αν σας άρεσε θέλω σχόλια!

Άλμπερτ Αϊνστάιν Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Βιογραφικά στοιχεία Γεννήθηκε στο Ουλμ (Ulm) της Γερμανίας. Σπούδασε στo ETH Ζυρίχης (Πολυτεχνική Ακαδημία της Ζυρίχης) στην Ελβετία όπου ολοκλήρωσε με επιτυχία τέσσερα χρόνια σπουδών στη Φυσική. Μετά την αποφοίτησή του, το 1900, πήρε την ελβετική υπηκοότητα, δούλεψε για δύο μήνες ως καθηγητής μαθηματικών και το 1902 προσλήφθηκε ως εξεταστής στο Ελβετικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών στη Βέρνη. Το 1921 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ «για τη συμβολή του στη θεωρητική φυσική, και για την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου» Το 1940 πολιτογραφήθηκε Αμερικανός. Το 1952 του προτάθηκε η προεδρία του νεοσύστατου τότε κράτους του Ισραήλ, την οποία αρνήθηκε για διάφορους λόγους. Απεβίωσε στο Πρίνστον του Νιού Τζέρσεϊ στις 18 Απριλίου του 1955. Έργο Στα πρώτα 15 χρόνια του 20ού αιώνα, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ανέπτυξε μια σειρά από θεωρίες που διακήρυξαν, για πρώτη φορά, την ισοδυναμία της μάζας προς την ενέργεια ενώ ταυτόχρονα έδωσαν εντελώς νέο περιεχόμενο στις έννοιες του χώρου, του χρόνου και της βαρύτητας. Οι θεωρίες αυτές ήταν κατ' ουσίαν μια βαθιά αναθεώρηση της παλαιάς Νευτώνειας Φυσικής και αποτέλεσαν επανάσταση για την επιστημονική αλλά και φιλοσοφική έρευνα. Το 1905 δημοσίευσε τέσσερα άρθρα στο γερμανικό επιστημονικό περιοδικό Χρονικά της Φυσικής (Annalen der Physik) (τόμος 17) καθώς και τη διατριβή με την οποία απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Στο πρώτο από τα τέσσερα άρθρα έδωσε την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου, για την οποία του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ το 1921. Στηρίχθηκε στην υπόθεση της κβάντωσης η οποία είχε εισαχθεί μερικά χρόνια νωρίτερα από τον Πλανκ (Planck) για την ερμηνεία της ακτινοβολίας του μέλανος σώματος. Οι δύο αυτές εργασίες των Πλανκ και Αϊνστάιν αποτέλεσαν την αρχή της κβαντικής μηχανικής. Αργότερα ο Αϊνστάιν εναντιώθηκε στη θεωρία των κβάντα, γιατί δεν μπορούσε να πιστέψει ότι οι νόμοι της φυσικής μπορούν να εμπεριέχουν τυχαιότητα. Με τα δικά του λόγια: Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο Θεός παίζει ζάρια με τον κόσμο. Στο δεύτερο άρθρο του ασχολήθηκε με την κίνηση Μπράουν. Η κίνηση Μπράουν είναι η τυχαία κίνηση μικροσκοπικών κόκκων στερεού σε ένα σώμα υγρού (π.χ. γύρη σε νερό). Ο Αϊνστάιν υποστήριξε ερμηνεύοντας από στατιστικής πλευράς τα πειραματικά δεδομένα ότι αυτή η κίνηση οφείλεται σε συγκρούσεις των κόκκων με τα μόρια του υγρού. Στο τρίτο από τα άρθρα που δημοσίευσε το 1905 διατύπωσε την θεωρία του για την κίνηση του φωτός. Υποστήριξε ότι η ταχύτητα της κίνησης είναι ανεξάρτητη από την κίνηση του πομπού και του δέκτη και σταθερή για δεδομένο μέσο διάδοσης (π.χ. κενό, νερό, γυαλί). Στο τέταρτο έδειξε ότι από αυτό συνάγεται η ισοδυναμία μάζας και ενέργειας, δίνοντας τον διάσημο τύπο E = mc2. Τα δύο αυτά άρθρα αποτελούν τον πυρήνα της ειδικής θεωρίας της σχετικότητας. Από πλευράς φυσικών φαινομένων, η ισοδυναμία μάζας και ενέργειας δηλώνει ότι η μάζα είναι δυνατόν να μετατραπεί σε ενέργεια και το αντίστροφο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της πυρηνικής ενέργειας όπου έχουμε μείωση ή αύξηση μάζας στους πυρήνες των ατόμων και ανάλογη έκλυση ή απορρόφηση ενέργειας από αυτούς μέσω των φαινομένων της πυρηνικής διάσπασης και της πυρηνικής σύντηξης. Τον Νοέμβριο του 1915, ο Αϊνστάιν παρουσίασε τη γενική θεωρία της σχετικότητας σε μία σειρά διαλέξεων ενώπιον της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Σύμφωνα με αυτήν η ελκτική δύναμη της βαρύτητας διαδίδεται στο χώρο με την ταχύτητα του φωτός και επηρεάζει οτιδήποτε υπάρχει στο χώρο, ακόμα και τις ακτινοβολίες. Το τελευταίο καθιστά δυνατή την ύπαρξη μελανών οπών, φαινόμενο που παρατηρήθηκε πολύ αργότερα. Το 1919, κατά τη διάρκεια μίας ηλιακής έκλειψης, ο σερ Άρθουρ Έντινγκτον (Eddington) παρακολούθησε το φως αστέρων καθώς αυτοί περνούσαν κοντά από τον ήλιο. Αυτό ήταν βεβαίως δυνατό γιατί η σελήνη κάλυπτε το φως του ήλιου, με αποτέλεσμα ο ουρανός να είναι αρκετά σκοτεινός. Οι μετρήσεις του έδειχναν απόκλιση της θέσης των αστεριών όταν βρισκόταν κοντά στον ήλιο, σε σχέση με τη θέση που είχαν τη νύχτα. Η απόκλιση αυτή συμφωνούσε με την προβλεπόμενη από τη γενική θεωρία της σχετικότητας απόκλιση λόγω καμπύλωσης του φωτός των αστεριών από το ισχυρό βαρυτικό πεδίο του ήλιου. Αυτό απετέλεσε την πρώτη πειραματική επιβεβαίωση της καινούργιας θεωρίας για τη βαρύτητα και έκανε τον Αϊνστάιν παγκοσμίως γνωστό. Προσωπική ζωή Το 1903 παντρεύτηκε την συμφοιτήτριά του Μίλεβα Μάριτς, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Χανς Άλμπερτ και τον Έντουαρτ, ενώ είχε αποκτήσει με την ίδια και μια κόρη τη Λίζερλ, που η τύχη της αγνοείται. Το 1919, μετά το διαζύγιό του με την Μίλεβα, παντρεύτηκε την ξαδελφή του, Έλσα (ελιζαβετη). Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε υποσχεθεί στην πρώτη σύζυγό του, Μίλεβα Μάριτς, ότι αν του έδινε το διαζύγιο, θα της έδινε τα χρήματα που θα εξασφάλιζε από το βραβείο Νόμπελ, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν γι' αυτήν και για την ανατροφή των παιδιών τους. Εκτός από την αγάπη του για τη φυσική, αγαπούσε επίσης και τη μουσική καθώς έπαιζε βιολί.

ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ

Ξενοφοβία

Διάκριση ξενοφοβίας και ρατσισμού

Η ξενοφοβία δεν πρέπει να συγχέεται με το ρατσισμό. Με τον όρο «ρατσισμός» νοείται η

διάκριση και ο διαχωρισμός ανθρώπων, ομάδων ή φυλών και η μεροληπτική αντιμετώπισή τους.

Ο Α. Λοβέρδος, σε άρθρο του στην εφημερίδα

ανάμεσα στην ξενοφοβία και στο ρατσισμό: «Στις παρυφές του φαινομένου του ρατσισμού

κινείται η ξενοφοβία. Ο φόβος για τον ξένο σαφώς και δεν είναι ρατσισμός, σαφώς και δεν

εκδηλώνεται με βία, σαφώς και δεν είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνος. Ο φόβος για τον ξένο αποτελεί

συνήθως μια εσωτερική αρνητική αντιμετώπιση του άλλου, όταν αυτός μεταναστεύει, είναι

φτωχός, ανήκει σε άλλη εθνικότητα ή φυλή, πιστεύει σε άλλη θρησκεία. Η ξενοφοβία είναι

παθητική. Αποτελεί αποκλειστικά κοινωνική αντίδραση, δηλαδή δεν μπορεί να αποτελέσει

κρατική πρακτική. Τέλος, δεν αποτελεί το αίτιο για βίαιες συμπεριφορές. Με άλλα λόγια,

φοβάμαι τον άλλον, σημαίνει επιφυλάσσομαι, κοιτώ καχύποπτα, αποδοκιμάζω με μορφασμό,

ενοχλούμαι, αποστρέφω το βλέμμα μου και προσπερνώ, υποτιμώ με λόγια ή χωρίς λόγια, κλείνω,

ενδεχομένως, την πόρτα κατάμουτρα, σιγοψιθυρίζω υποτιμητικές εκφράσεις. Ενώ, αντίθετα,

ρατσισμός σημαίνει βία, σημαίνει γκέτο, απαγόρευση άσκησης δικαιωμάτων». Ωστόσο,

οφείλουμε να επισημάνουμε πως, αν δεν προσέξουμε, η ξενοφοβία μπορεί να καταστεί καλός

αγωγός του ρατσισμού, δηλαδή να αποτελέσει προστάδιό του.

Τα Νέα παρουσιάζει ως εξής τη διάκριση

Αίτια

- Η μαζική εισροή μεταναστών και προσφύγων δημιουργεί αρκετά προβλήματα στις χώρες

υποδοχής τους. Είναι καθοριστικό ότι ενισχύεται το ήδη υπάρχον και ζωτικό πρόβλημα της

ανεργίας, γιατί οι μετανάστες και οι πρόσφυγες αποτελούν πολύ φθηνό εργατικό δυναμικό και τα

ημερομίσθιά τους είναι πενιχρά σε σχέση με αυτά των ντόπιων. Οι τελευταίοι άλλωστε

αισθάνονται ανασφάλεια, επειδή προτιμώνται οι ξένοι.

- Δημιουργούνται επίσης συχνά πολλές εντάσεις και ενισχύεται ο ρατσισμός, ενώ η κοινωνική

συνοχή και σταθερότητα αμβλύνονται διαταράσσοντας τη γαλήνη της κοινωνίας. Οι μετανάστες

και οι πρόσφυγες, από άμυνα ή αντίδραση, δημιουργούν ορισμένα «γκέτο» και προβαίνουν σε

πράξεις βίας – εγκληματικότητας ή παραοικονομίας, για να επιβιώσουν, να αναπτυχθούν.

- Υπάρχουν πολίτες που πιστεύουν ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος της αλλοίωσης της εθνικής και

πολιτιστικής μας ταυτότητας και φυσιογνωμίας, αφού ο συγχρωτισμός με ανθρώπους

διαφορετικής παιδείας, γλώσσας, ιστορίας και καταγωγής μπορεί να μας επηρεάσει ιδιαίτερα

αρνητικά.

- Ζούμε σε μία εποχή της ηθικής χαλάρωσης και της κρίσης των αξιών, όπου σταδιακά χάνεται ο

σεβασμός προς το συνάνθρωπο, και ειδικά στις κοινωνίες των μεγαλουπόλεων όπου κυριαρχεί το

φαινόμενο της ανωνυμίας και της αποξένωσης των ανθρώπων, καθίσταται πιο δύσκολο να

εκδηλωθεί ο απαιτούμενος σεβασμός απέναντι σε άτομα που είναι «ξένα» ως προς τα

χαρακτηριστικά και τις συνήθειές μας.

- Ενοχλούμαστε από το διαφορετικό είτε αυτό αφορά στη θρησκεία, είτε στη φυλή, είτε στην

εθνικότητα.

- Η κρίση των φορέων διαπαιδαγώγησης, που επιφέρει την απουσία ανθρωπιστικής παιδείας από

την οικογένεια, το σχολείο κ.λπ., έχει ως αποτέλεσμα να μην καλλιεργούνται πολύπλευρα οι

άνθρωποι και επομένως να στερούνται της ωριμότητας, που θα τους υπαγόρευε να σέβονται

αυτούς που έχουν διαφορετική εθνική ή φυλετική ταυτότητα από κείνους.

 Τα ΜΜΕ, 

συνεπικουρούμενα και από άτομα που καταφεύγουν στο λαϊκισμό, καλλιεργούν τη

ξενοφοβία, γιατί οτιδήποτε συμβαίνει το αποδίδουν στους ξένους

Τρόποι αντιμετώπισης

- Χρειάζεται, λοιπόν, καλλιέργεια του πνεύματος και όξυνση της κριτικής ικανότητας, ώστε ο

άνθρωπος να εξευγενιστεί και να αποκτήσει υψηλά πρότυπα που θα τον ανανεώσουν εσωτερικά

και θα τον ευαισθητοποιήσουν για την αντιμετώπιση της νοσηρής αυτής κατάστασης.

- Παράλληλα, η εμπέδωση της κοινωνικής συνείδησης, η οποία σχετίζεται με την αλλαγή

νοοτροπίας και τη

-

ν τοποθέτηση του συλλογικού συμφέροντος πάνω από το ατομικό, καθώς και η

επικράτηση του διαλόγου μεταξύ ατόμων και εθνών, όταν στηρίζονται στην καλή προαίρεση και

την ισοτιμία, αποτελούν ασφαλιστικές δικλείδες, με τις οποίες διαμορφώνεται 

ένα κλίμα

δημιουργικής συμπόρευσης όλων των ανθρώπων.

- Το ολυμπιακό ιδεώδες χρειάζεται να αναβιώσει μέσω του αθλητισμού, ώστε να περιοριστούν οι

έριδες μεταξύ των λαών και να τονωθεί το πνεύμα της υγιούς άμιλλας και της ειρηνικής

διευθέτησης των προβλημάτων.

- Οι διεθνείς οργανισμοί οφείλουν να προσφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια, ηθική στήριξη και

οικονομικής ενίσχυση

- Η επαφή με την τέχνη επίσης βοηθά, γιατί αποτελεί κοινή γλώσσα και ενώνει τους ανθρώπους.

- Οι πολιτικοί και πνευματικοί ηγέτες μπορούν να αποτελέσουν καθοδηγητικά και φωτεινά

παραδείγματα, αγωνιζόμενοι για το οικουμενικό συμφέρον, περιορίζοντας τις επεκτατικές τους

βλέψεις οι πρώτοι και επιζητώντας την ουσιαστική ανάπτυξη των διεθνών σχέσεων καθώς και τη

διεύρυνση του σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα οι δεύτεροι. Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει

και τη δική μας κριτική στάση.

- Καθένας από μας οφείλει να προσαρμόσει τη νοοτροπία του, στηλιτεύοντας την

περιθωριοποίηση και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Οι νέοι ειδικότερα, με ιδεαλισμό και όραμα,

έχουν χρέος να αγωνιστούν για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου, στηριγμένου στην

αμοιβαιότητα και την αγάπη. Αυτός ο δρόμος θα είναι, άλλωστε, ο καταλληλότερος για την

οικοδόμηση μιας νέας Ευρώπης, που δε θα αποτελεί μονάχα μια οικονομική - πολιτική

υπερδύναμη, αλλά έναν παγκόσμιο εξισορροπητικό παράγοντα, μια Ευρώπη που θα αγωνίζεται

    

πηγή!Ηeyteacher-Calliopi.blogspot.gr

Πώς γεννιέται η ξενοφοβία.

«Μέσα από την ξενοφοβία εκδηλώνεται ο φόβος για όποιον είναι διαφορετικός από μας όχι μόνο στη φυσική του μορφή, αλλά και στην κουλτούρα, τη θρησκεία ή τους τρόπους ζωής. Τα χαρακτηριστικά του άλλου, ωστόσο, είναι μόνον ένα πρόσχημα, για να μπορούμε να προβάλλουμε πάνω του τις δικές μας αγωνίες. Απορρίπτοντας τον άλλον για το ένα ή το ένα άλλο χαρακτηριστικό του, η ξενοφοβία θέτει σε κίνηση μια δυναμική η οποία φτάνει ακόμα και να αρνείται την ανθρωπιά του άλλου, χαρακτηρίζοντάς τον μη ανθρώπινο, επειδή είναι διαφορετικός από μας. Η απανθρωποποίηση του άλλου είναι μια από τις χειρότερες συνέπειες της ξενοφοβίας. Για τον ξενόφοβο γίνεται αδύνατο να ζήσει μαζί με τους άλλους, απέναντι στους οποίους λειτουργεί ένα αληθινό ταμπού. Οι άλλοι γίνονται αντιληπτοί ως ακάθαρτοι. Η παρουσία τους απειλεί την καθαρότητα μιας εξιδανικευμένης κοινότητας, η οποία επομένως πρέπει και να προστατευτεί. Με αυτόν τον τρόπο γεννιέται ο απόλυτος ξένος, που γίνεται παγκόσμια απειλή απέναντι στην οποία πρέπει να αμυνθούμε. Ωθούμενος ως τις ακραίες συνέπειές του, ένας τέτοιος συλλογισμός παράγει τον ρατσισμό, δηλαδή την πιο ακραία μορφή της ξενοφοβίας. Φυσικά, όποιος είναι ξενόφοβος κινείται πάντοτε σε ένα γενικό επίπεδο, στιγματίζοντας μιαν ολόκληρη κοινότητα, έστω και αν σε προσωπικό επίπεδο θα έχει έναν άραβα ή ρουμάνο φίλο, για να τον επιδεικνύει απορρίπτοντας κάθε κατηγορία για ξενοφοβία εναντίον του ιδίου.

Η αύξηση της ξενοφοβίας είναι μια ανησυχητική ένδειξη για την κοινωνία μας. Βέβαια, αν εξετάσουμε το ζήτημα σε μιαν ιστορική προοπτική, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η ιστορία του κόσμου κυριαρχήθηκε συχνά από την απόρριψη των άλλων, των "βαρβάρων", των διαφορετικών. Στο παρελθόν υπήρξαν πολύ χειρότερες καταστάσεις από τις σημερινές, όπως, για παράδειγμα, εκείνες που γεννήθηκαν από τη μεταχείριση των δούλων και από την αποικιοκρατία. Σήμερα ωστόσο, έπειτα από μια μακρά περίοδο κατά την οποία η ξενοφοβία φαινόταν βαθμιαία να υποχωρεί, μου φαίνεται ότι επιστρέφει και μας γυρίζει πίσω στη βαρβαρότητα.

Για να κατανοήσουμε τις αιτίες αυτής της εξέλιξης, πρέπει να πάρουμε υπόψη μας ότι ζούμε σε μια κοινωνία πιο ανοιχτή και πιο κινητική, στην οποία οι επαφές ανάμεσα σε διαφορετικούς πληθυσμούς είναι πιο εύκολες και αυξάνονται διαρκώς. Είναι μια κατάσταση που παράγει αντιφατικές συνέπειες. Πλάι στο άνοιγμα και στη διαθεσιμότητα εκδηλώνεται και η επίταση της ανησυχίας, που τροφοδοτεί την απόρριψη των άλλων. Όταν όμως αντιμετωπίζεται εχθρικά και απορρίπτεται μια ολόκληρη κοινότητα, καταλήγει να αναδιπλώνεται στον εαυτό της και να βυθίζεται στη μνησικακία. Η ξενοφοβία, βέβαια, γεννιέται και από μια κρίση ταυτότητας, αλλά δεν ενισχύουμε την ταυτότητά μας καταπολεμώντας όποιον είναι διαφορετικός. Αντίθετα, η επίγνωση της ταυτότητάς μας μεγαλώνει μέσα από το διάλογο με τον άλλον που διαφέρει από μας. Σε κάθε περίπτωση, είναι αλήθεια ότι η ξενοφοβία γεννιέται όταν μια ταυτότητα αισθάνεται ότι κινδυνεύει από απειλές που δεν είναι άμεσα αναγνωρίσιμες.

Θανάσης Γιαλκέτσης, Δημοσιογράφος

Leonardo di ser Piero da Vinci

Ο Λεονάρντο γεννήθηκε στο Βίντσι της Ιταλίας στις 15 Απριλίου του 1452. Το πλήρες όνομά του ήταν "Leonardo di ser Piero da Vinci", αν και υπέγραφε τα έργα του ως "Leonardo" ή "Io, Leonardo" (= «Εγώ, ο Λεονάρντο»). Ήταν καρπός του έρωτα του Πιέρο ντα Βίντσι και της Κατερίνας, της οποίας δεν γνωρίζουμε την πλήρη ταυτότητα. Οι δυο τους δεν έγιναν ποτέ νόμιμο ζευγάρι. Ο Πιέρο ήταν συμβολαιογράφος στην περιοχή, όπως και ο πατέρας του, παππούς του Λεονάρντο. Η μητέρα του, Κατερίνα, πιθανόν ήταν ταπεινότερης καταγωγής, μάλλον υπηρέτρια. Ένα χρόνο περίπου μετά τη γέννηση του Λεονάρντο οι γονείς του παντρεύτηκαν: ο Πιέρο την κόρη ενός πλούσιου συμβολαιογράφου και η Κατερίνα έναν εργάτη υψικαμίνου. Μεγάλωσε με τον πατέρα του στην πόλη της Φλωρεντίας, όπου από πολύ μικρή ηλικία έδειξε δείγματα της ευφυΐας και του καλλιτεχνικού του ταλέντου. Αυτός ήταν και ο λόγος που στάλθηκε σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών ως μαθητευόμενος στο εργαστήριο του φλωρεντινού ζωγράφου και αρχιτέκτονα Αντρέα ντελ Βερρόκκιο (1433-1485). Το 1472 ο Λεονάρντο γίνεται - σύμφωνα με το έθιμο της εποχής - μέλος της συντεχνίας των ζωγράφων της Φλωρεντίας, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι αποτελούσε πλέον ανεξάρτητο καλλιτέχνη. Το πιο πρώιμο γνωστό έργο του αποτελεί το επονομαζόμενο "Σχέδιο τοπίου στην κοιλάδα του Άρνου", το οποίο βρίσκεται σήμερα στην Πινακοθήκη Ουφίτσι της Φλωρεντίας. Σε όλη την περίοδο του 1472-1480 εργάστηκε στο εργαστήριο του Βερόκιο, ενώ παράλληλα φιλοτεχνούσε και δικούς του πίνακες. Αργότερα, το 1482, μετακόμισε στο Μιλάνο όπου πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως μηχανικός, ζωγράφος και γλύπτης στον ηγεμόνα του Μιλάνου Λουδοβίκο Σφόρτσα. Ο Λεονάρντο διέθετε δικό του εργαστήριο με βοηθούς. Την ίδια περίπου περίοδο εργάστηκε ως σύμβουλος αρχιτέκτονας στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου, ενώ το διάστημα 1495-1498, μετά από παραγγελία του Λουδοβίκου Σφόρτσα ζωγραφίζει τον "Μυστικό Δείπνο" στο μοναστήρι της Σάντα Μαρία ντελλε Γκράτσιε και, μεταξύ 1483 - 1508 την Παναγία των Βράχων ύστερα από παραγγελία της Αδελφότητας της Άμωμης Σύλληψης του Μιλάνου. Ως καλλιτέχνης της αυλής, ο Λεονάρντο δέχθηκε αρκετές παραγγελίες για έργα που τις περισσότερες φορές, ωστόσο, άφηνε ημιτελή. Τον Οκτώβριο του 1499 και μετά την ήττα του προστάτη του Λουδοβίκου Σφόρτσα από τα γαλλικά στρατεύματα, ξεκινά κατά πάσα πιθανότητα ένα φιλόδοξο έργο για λογαριασμό του Λουδοβίκου ΙΒ', βασιλιά της Γαλλίας. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους εγκαταλείπει το Μιλάνο και περνά ένα διάστημα στη Βενετία, για να επιστρέψει, το 1500, στην Φλωρεντία, όπου ξεκινά ίσως η παραγωγικότερη περίοδός του ως ζωγράφου. Τον Ιούνιο του 1502 ταξιδεύει με τον Καίσαρα Βοργία στην κεντρική και άνω Ιταλία με την ιδιότητα του αρχιτέκτονα και μηχανικού. Μεταξύ άλλων σχεδιάζει χάρτες για τις εκστρατείες του Καίσαρα. Τον Μάρτιο του επόμενου χρόνου βρίσκεται πάλι στη Φλωρεντία, όπου ξεκινά να εργάζεται πάνω στο περίφημο έργο του, την Μόνα Λίζα, κατόπιν παραγγελίας του συζύγου της Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο. Λίγο αργότερα αρχίζει την τοιχογραφία Η Μάχη του Ανγκιάρι για την αίθουσα συνεδριάσεων του Παλάτσο Βέκιο, έργο που θα μείνει ημιτελές. Την περίοδο 1508-1512 ζει σχεδόν αποκλειστικά στο Μιλάνο, παρέχοντας τις υπηρεσίες του στον Σαρλ ντ' Αμπουάζ (Charles d' Amboise), κυβερνήτη της πόλης. Ο Λεονάρντο αποτελεί πλέον διάσημο καλλιτέχνη και το διάστημα αυτό υποβάλλει σχέδια για το μνημείο του Τριβούλτσιο, συνεχίζει τις ανατομικές του μελέτες και αναλαμβάνει αρκετές παραγγελίες. Μετά τον θάνατο του Σαρλ ντ' Αμπουάζ, το 1511, και την εκδίωξη των Γάλλων από το Μιλάνο τον επόμενο χρόνο, ο Λεονάρντο επισκέπτεται την Ρώμη υπό την προστασία του αδελφού του πάπα Λέοντα Ι', Τζουλιάνο των Μεδίκων. Στο περιβάλλον της παπικής αυλής καταπιάνεται με διάφορα επιστημονικά πειράματα και μελέτες. Πέρα από διάφορες εφευρέσεις του, σχεδιάζει το έργο της αποξήρανσης των ελών της περιοχής Ποντίνι, νότια της Ρώμης. Μετά το θάνατο του Τζουλιάνο των Μεδίκων, το 1516, δέχεται την πρόσκληση του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α' και εργάζεται ως ζωγράφος της βασιλικής αυλής. Παράλληλα, συνεχίζει τα πειράματα του και ασχολείται με αρχιτεκτονικά και αρδευτικά σχέδια. Στις 23 Απριλίου του 1519 συντάσσει την διαθήκη του και τελικά πεθαίνει στις 2 Μαΐου στο Κλου (Cloux) της Γαλλίας, κοντά στον βασιλικό πύργο του Αμπουάζ (Amboise). Σύμφωνα με προσωπική του επιθυμία, τάφηκε στην εκκλησία Sainte Florentine, στο Αμπουάζ. Ο τάφος του συλήθηκε την περίοδο των θρησκευτικών πολέμων αλλά έχει διατηρηθεί η επιγραφή της εκκλησίας, η οποία αναφέρει: «Στην αυλή αυτής της εκκλησίας ετάφη ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ευγενής από το Μιλάνο, μηχανικός και αρχιτέκτονας του βασιλιά, ειδήμων της μηχανικής και κατά το παρελθόν επίσημος ζωγράφος του δούκα του Μιλάνου». Καλλιτεχνική πορεία Η Προσκύνηση των Μάγων (1481-1482) Φλωρεντία 1472-1482 Οι πρώτες δημιουργίες του Λεονάρντο έγιναν την περίοδο που ήταν μαθητευόμενος του Βερόκιο. Ακόμα και σε αυτά τα πρώιμα έργα του, αναδεικνύεται το ταλέντο του στο σχέδιο αλλά και η πειθαρχημένη προσοχή του στη λεπτομέρεια. Ο Λεονάρντο πραγματοποίησε μεταξύ άλλων πολλές σπουδές παρατηρώντας τη φύση, όπως το περίφημο Τοπίο του Άρνου. Οι σπουδές αυτές είχαν τελικά άμεση εφαρμογή σε μεταγενέστερα έργα του, καθώς σχεδόν σε κάθε πίνακα του διακρίνεται και ένα τοπίο στο φόντο. Στοιχεία για την στενή επαγγελματική σχέση που ανέπτυξε ο Λεονάρντο με τον δάσκαλό του μπορούν να εντοπιστούν σε πολλά έργα για τα οποία συνεργάστηκαν. Λέγεται πως σε ένα από αυτά, τη Βάπτιση του Χριστού, έργο κατά κύριο λόγο του Βερόκιο, ο ντα Βίντσι ζωγράφισε έναν άγγελο με τόσο εντυπωσιακό τρόπο που ήταν καλύτερος από κάθε μορφή που ζωγράφιζε ο δάσκαλός του. Όπως σημειώνει ο Βαζάρι, αυτός ήταν και ο λόγος που ο Βερόκιο δεν ξαναζωγράφισε ποτέ, παραμερίζοντας μπροστά στο ταλέντο του μαθητή του. Η εκδοχή αυτή, αν και πιθανή, δεν είναι καθολικά αποδεκτή. Ο πρώτος ανεξάρτητος πίνακας του Λεονάρντο θεωρείται από πολλούς η Παναγία με το γαρύφαλλο που βρίσκεται σήμερα στην Παλαιά Πινακοθήκη του Μονάχου, αν και μάλλον τον ζωγράφισε όσο βρισκόταν ακόμα στο εργαστήριο του Βερόκιο. Σε αυτό το έργο διακρίνονται και επιδράσεις από τους Φλαμανδούς ζωγράφους του παρελθόντος. Ανάλογοι πίνακες ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένοι τον 15ο αιώνα στη Φλωρεντία και προορίζονταν για ιδιωτικό προσκύνημα. Ο Μυστικός Δείπνος (1495-1498). Τοιχογραφία που σήμερα είναι αρκετά κατεστραμμένη Κατά διαστήματα, ο Λεονάρντο συνέτασσε και μικρούς καταλόγους των έργων του, από τους οποίους γνωρίζουμε πως στα πρώτα χρόνια της παραμονής του στη Φλωρεντία ζωγράφισε αρκετούς πίνακες με την Παναγία. Παράλληλα όμως, πειραματίστηκε και με φανταστικά θέματα που του επέτρεπαν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό να εκφραστεί ελεύθερα. Θεματολογία αυτού του είδους ωστόσο δεν ήταν τόσο αποδεκτή εκείνη την εποχή. Οι πρώτοι πίνακες του Λεονάρντο δείχνουν πως δεχόταν αρχικά μικρές παραγγελίες. Την ίδια περίοδο που ο ντα Βίντσι ξεκινούσε την πορεία του, ζωγράφοι όπως ο Μποτιτσέλι ή ο Ντομένικο Γκιρλαντάγιο (δάσκαλος του Μιχαήλ Άγγελου) βρίσκονταν στο αποκορύφωμα της καριέρας τους. Φαίνεται πως σημαντικό ρόλο στο να δεχτεί ο Λεονάρντο τις πρώτες μεγάλες παραγγελίες έργων, διαδραμάτισε ο πατέρας του και ειδικά η συνεργασία του ως συμβολαιογράφος με την Σινιορία, δηλαδή την «κυβέρνηση» της πόλης. Ήδη από τη δεκαετία του 1470, ο ντα Βίντσι φαίνεται πως είχε καθιερωθεί ως σημαντικός ζωγράφος. Η περίοδος μέχρι το 1482 αποτελεί κατά κάποιο τρόπο την πρώτη εποχή της δημιουργίας του. Ανάμεσα στα σημαντικά έργα που του αναθέτουν είναι ένας πίνακας με θέμα την προσκύνηση των μάγων για την κυρίως αγία τράπεζα της εκκλησίας του Σαν Ντονάτο. Αυτή η παραγγελία ίσως να αποτέλεσε το λόγο για τον οποίο εγκατέλειψε ένα προηγούμενο έργο του, τον Άγιο Ιερώνυμο. Ωστόσο, και η Προσκύνηση των Μάγων τελικά θα μείνει ημιτελής πιθανόν λόγω της μετακόμισης του ντα Βίντσι στο Μιλάνο το 1482. Μιλάνο Προσωπογραφία της Cecilia Galerani (Η κυρία με την ερμίνα, 1490) Στο Μιλάνο, ο Λεονάρντο επιχειρεί ένα νέο ξεκίνημα ως καλλιτέχνης. Οι λόγοι της μετακόμισης του εκεί είναι άγνωστοι, όμως πιθανόν να έπαιξε ρόλο το γεγονός πως το Μιλάνο ήταν την εποχή εκείνη μια από τις σπουδαιότερες πόλεις της Ευρώπης και ίσως να ήλπιζε πως θα εξασφάλιζε μεγαλύτερες παραγγελίες. Στα πρώτα έργα για τα οποία υπέβαλε προσφορά, περιλαμβανόταν και η πρόταση για ένα μεγάλο άγαλμα του Φραντσέσκο Σφόρτσα, παραγγελία του γιου του. Όπως ο ίδιος ο Λεονάρντο αναφέρει στην αίτηση του, σκοπός του έργου ήταν να ενισχύσει τη φήμη του ηγεμόνα του Μιλάνου. Στην ίδια επιστολή τονίζει τις δεξιότητες του ως μηχανικός γεγονός που δείχνει πως πιθανότερα να αποσκοπούσε στο να βρει μια θέση ως μηχανικός του στρατού ή αρχιτέκτονας, καθώς οι ηγεμόνες της εποχής εμπλέκονταν διαρκώς σε στρατιωτικές εκστρατείες και συγκρούσεις. Η πρώτη παραγγελία για τον ντα Βίντσι ήρθε τελικά από την Αδελφότητα της Άμωμης Σύλληψης των φραγκισκανών μοναχών του Μιλάνου. Συγκεκριμένα, του ανατέθηκε - σε συνεργασία με δύο ακόμα ζωγράφους - ένα σημαντικό έργο αφιερωμένο στην γιορτή της Άμωμης Σύλληψης. Το έργο αυτό ήταν η Παναγία των Βράχων που ολοκληρώθηκε σε δύο εκδοχές. Στην πραγματικότητα, ήταν ένας πίνακας ο οποίος έκρυβε για 364 ημέρες του χρόνου την κυρίως λατρευτική εικόνα της εκκλησίας. Την ημέρα της εορτής, στις 8 Δεκεμβρίου, ένας ειδικός μηχανισμός με τροχαλίες μετακινούσε τον πίνακα του ντα Βίντσι και αποκάλυπτε ένα άγαλμα της Παναγίας με το θείο βρέφος. Με την Παναγία των Βράχων ο Λεονάρντο καθιερώθηκε ως ζωγράφος στο Μιλάνο. Σημαντικές πληροφορίες για άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες στη δεκαετία του 1480 δεν είναι διαθέσιμες. Γνωρίζουμε ωστόσο πως σχεδίαζε συσκευές και μηχανές για τον στρατό, όπλα και βαριά οχήματα. Παράλληλα έκανε αρχιτεκτονικά σχέδια για διάφορες εκκλησίες. Την περίοδο 1487 - 1490 έγινε μέλος της αυλής του ηγεμόνα του Μιλάνου. Εκεί καθιερώθηκε ως προσωπογράφος -- χαρακτηριστικό δείγμα το πορτρέτο της Cecilia Gallerani, γνωστό και ως Η κυρία με την ερμίνα -- ενώ ανέλαβε και το περίφημο έργο του Μυστικού Δείπνου που σε συνδυασμό με την μεταγενέστερη δημιουργία της Μόνα Λίζα απογείωσαν τη φήμη του ντα Βίντσι. Φλωρεντία 1500-1507 Μόνα Λίζα (1503-1506) Ο Λεονάρντο επέστρεψε στη Φλωρεντία μετά την ήττα του μεγάλου του προστάτη Λουδοβίκου Σφόρτσα από τα Γαλλικά στρατεύματα. Σε αυτή την ιδιαίτερη παραγωγική περίοδο ζωγραφίζει το πορτρέτο της συζύγου του Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο, την περίφημη Τζοκόντα. Ο πίνακας αυτός θεωρείται το γνωστότερο έργο του Λεονάρντο και ένας από τους διασημότερους του κόσμου, ιδιαίτερα μετά από την κλοπή του από το Λούβρο το 1911 και την μυστηριώδη εύρεσή του στη Φλωρεντία το 1913. Πριν ακόμα ολοκληρωθεί, η Μόνα Λίζα κατάφερε να επηρεάσει σημαντικά τη ζωγραφική στους κύκλους της Φλωρεντίας, καθιερώνοντας ένα είδος προσωπογραφίας για αρκετά χρόνια. Ο ντα Βίντσι δεν παρέδωσε ποτέ το έργο στον παραγγελιοδότη του, πιθανόν λόγω ενός άλλου έργου που του ανατέθηκε, της τοιχογραφίας της Μάχης του Ανγκιάρι (1440), έργο που επίσης όμως αφέθηκε ημιτελές. Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής (1513-1516). Παράδειγμα εφαρμογής της τεχνικής του σφουμάτο. Η χρονολόγηση του πίνακα αμφισβητείται Τελευταία χρόνια 1507-1519 Τον Αύγουστο του 1508 ο Λεονάρντο ολοκλήρωσε την δεύτερη εκδοχή της Παναγίας των Βράχων ενώ παράλληλα αναλάμβανε διακοσμήσεις για εορταστικές τελετές της γαλλικής αυλής στο Μιλάνο. Επίσης εργάστηκε ως αρχιτέκτονας και συνέβαλε στην επέκταση του αρδευτικού συστήματος. Σε αυτή την περίοδο ζωγράφισε και τον πίνακα Η Λήδα και ο κύκνος, έργο που δεν έχει σωθεί αλλά γνωρίζουμε μόνο μέσα από πρώιμα σχέδια του ντα Βίντσι ή αντίγραφα από άλλους καλλιτέχνες. Στο Μιλάνο, με την ιδιότητα του ζωγράφου και μηχανικού, ανέλαβε την δημιουργία ενός αγάλματος για τον στρατηγό Τζαντζάκομο Τριβούλτσιο (Giangiacomo Trivulzio), διοικητή των γαλλικών στρατευμάτων που κατέλαβαν το Μιλάνο. Υπάρχουν αρκετά σχέδια του Λεονάρντο σχετικά με το έργο αυτό που απεικονίζουν μια έφιππη μορφή, ωστόσο οι περιστάσεις δεν επέτρεψαν τελικά να ολοκληρωθεί. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης παραμονής του στο Μιλάνο, ο ντα Βίντσι δεν ζωγράφισε αρκετούς πίνακες αλλά εργάστηκε κυρίως πάνω στις ανατομικές μελέτες του. Για αιώνες, τα σχέδια ανατομίας του Λεονάρντο ήταν τα πιο λεπτομερή και ακριβή που υπήρχαν. Το Σεπτέμβριο του 1513 ταξίδεψε στην παπική αυλή της Ρώμης. Εκεί αναφέρεται πως είχε αρκετές προστριβές με όσους εργάζονταν στην αυλή, με αποτέλεσμα να αναλάβει μόνο το έργο της αποξήρανσης των ελών του Ποντίνι. Ο Λεονάρντο σχεδίασε με απόλυτη ακρίβεια τον χώρο που θα γινόταν η αποξήρανση. Παράλληλα επιδιδόταν σε πειράματα με τις μπογιές και τα βερνίκια της εποχής. Στο πλαίσιο αυτών των μελετών, επινόησε τη μέθοδο του σφουμάτο (sfumato), απλώνοντας διαδοχικές στρώσεις από ημιδιαφανές βερνίκι και δημιουργώντας έτσι ένα ευρύ φάσμα από σκιάσεις. Χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της τεχνικής αποτελεί ο πίνακας του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Λεονάρντο αντιμετώπισε προβλήματα υγείας που περιόρισαν την καλλιτεχνική του παραγωγή. Αν και δεν είναι γνωστό ποιο ήταν το τελευταίο έργο που του είχε ανατεθεί, εικάζεται πως πιθανόν να ήταν ο σχεδιασμός των αυλικών εορτών, η εκπόνηση ενός αρδευτικού έργου ή τα αρχιτεκτονικά σχέδια για ένα ανάκτορο. Ο Λεονάρντο ως φυσικός επιστήμονας Ο Άνθρωπος του Βιτρούβιου (1490) Από τα μέσα της δεκαετίας του 1480, ο ντα Βίντσι καταπιανόταν με όλα σχεδόν τα επιστημονικά πεδία. Σώζονται ως σήμερα σπουδές του και σχέδια, όχι μόνο για στρατιωτικό εξοπλισμό αλλά και για ευφάνταστες ιπτάμενες μηχανές, μελετώντας σχολαστικά την αεροδυναμική και παρατηρώντας το πέταγμα των πουλιών. Τα σχέδια του και οι εφευρέσεις του ξεπερνούσαν συχνά κατά πολύ τις τεχνικές δυνατότητες της εποχής. Συνουσία άντρα και γυναίκας (1492) Τον Απρίλιο του 1489 ξεκίνησε τη συγγραφή ενός βιβλίου υπό τον τίτλο Περί της ανθρώπινης μορφής, το οποίο όμως δεν ολοκλήρωσε ποτέ. Παράλληλα έκανε διάφορες μελέτες πάνω στην ανθρώπινη ανατομία, συγκρίνοντας τις «θεωρίες» του με τη μοναδική σωζόμενη σχετική θεωρία που υπήρχε την εποχή εκείνη, τον Άνθρωπο του Βιτρούβιου. Ο Βιτρούβιος είχε καταλήξει στο συμπέρασμα πως το ανθρώπινο σώμα -- με τα χέρια σε έκταση -- μπορούσε να χωρέσει στα δύο τέλεια γεωμετρικά σχήματα, τον κύκλο και το τετράγωνο και πως το κέντρο του σώματος ήταν ο αφαλός. Ο Λεονάρντο, με τις δικές του μελέτες, διόρθωσε κάποιες ανακολουθίες του Βιτρούβιου. Αν και η γνώση των ανθρώπινων διαστάσεων και αναλογιών ήταν δεδομένη για πολλούς από τους καλλιτέχνες του 15ου αιώνα, ο Λεονάρντο ήταν ο μοναδικός που επιχείρησε τόσο λεπτομερείς μελέτες. Είναι ακόμα γνωστό από αρκετά σχέδια του, πως μελετούσε τις διαστάσεις του ανθρώπινου κρανίου και τις «κοιλότητες» του εγκεφάλου. Επίσης είχε κάνει αρκετές μελέτες πάνω στην εγκυμοσύνη και την ανατομία της γυναίκας κατά την διάρκεια αυτής.Παρόλα αυτά φημολογείτε πως τα περισσότερα από τα πειράματα του τα έκανε πάνω σε έγκυες ενώ βρίσκονταν ακόμα εν ζωή.Σε ένα από τα σχέδια του, αποτυπώνει την αντίληψη που κυριαρχούσε κατά τον Μεσαίωνα σύμφωνα με την οποία ο εγκέφαλος αποτελείται από τρία τμήματα, το ένα πίσω από το άλλο, με το πρώτο να προσλαμβάνει τα ερεθίσματα, το δεύτερο να τα επεξεργάζεται και το τρίτο να τα αποθηκεύει. Επιπλέον διασώζεται σχέδιο του ντα Βίντσι που αναπαριστά τη συνουσία ενός άνδρα με μια γυναίκα, το οποίο εντάσσεται πιθανότατα σε γενικότερες μελέτες του γύρω από την λειτουργία των εσωτερικών οργάνων του ανθρώπου. Ο Λεονάρντο διατύπωσε διάφορες απόψεις σχετικά με την επίδραση και τη λειτουργία ουσιών που συνδέονται με διαφορετικά μέρη του σώματος. Πίστευε χαρακτηριστικά πως τα δάκρυα προέρχονταν από την καρδιά, το κέντρο όλων των συναισθημάτων. Η σημασία αυτών των θέσεων --έστω και λανθασμένων -- έγκειται στο γεγονός πως οι ερμηνείες για τα ανθρώπινα συναισθήματα συνδέονταν με συγκεκριμένα όργανα του σώματος

ΣΚΙΟΥΡΟΣ

 Σκίουρος ή βερβερίτσα είναι το κοινό όνομα μικρού θηλαστικού της οικογένειας Σκιουρίδες. Το όνομα αυτό προέρχεται από την ελληνικές λέξεις σκιά και ουρά. Συνήθως η λέξη χρησιμοποιείται για να κατονομάσει ζώα του γένους Σκίουρος (Sciurus) και Ταμιασκίουρος (Tamiasciurus). Αυτά τα τυπικά μέλη της οικογένειας είναι τρεις σκίουροι με μεγάλες φουντωτές ουρές, που απαντώνται στην Ευρώπη, την Ασία και την Αμερική. Παρόμοια γένη υπάρχουν και στην Αφρική. Ωστόσο, στις Σκιουρίδες περιλαμβάνονται επίσης οι ιπτάμενοι σκίουροι, και σκίουροι εδάφους όπως οι κυνόμυες και οι μαρμότες.
Τα πιο συνηθισμένα είδη σκίουρου είναι ο Σκίουρος Αλεπού (S. niger - Σκίουρος ο μαύρος), ο Ανατολικός Γκρι Σκίουρος (S. carolinensis - Σκίουρος της Καρολίνας), ο Δυτικός Γκρι Σκίουρος (S. griseus - Σκίουρος ο φαιός), ο Σκίουρος του Ντάγκλας (Tamiasciurus douglasii - Ταμιασκίουρος του Ντάγκλας) και ο Αμερικάνικος Κόκκινος Σκίουρος (T. hudsonicus Ταμιασκίουρος του Χάντσον). Υπάρχουν πάνω από 270 αναγνωρισμένα είδη.


Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό του σκίουρου είναι η μακριά φουντωτή ουρά, που σε μερικά είδη έχει μήκος περίπου ίδιο του κορμιού του. Τα πισινά του πόδια είναι σχετικά μεγάλα και το ζωάκι μπορεί άνετα να κάθεται πάνω τους με τα μικρά μπροστινά να κρατάνε καρπό ή άλλο αντικείμενο. Τα μπροστινά όσο και τα πισινά πόδια εξοπλίζονται με μικρά αλλά δυνατά νύχια κατάλληλα για σκάψιμο στο έδαφος και σκαρφάλωμα σε δέντρα.



Το χρώμα του σκίουρου διαφέρει ανάλογα με το είδος, με τα πιο συνηθισμένα χρώματα το μαύρο, το κόκκινο, το γκρίζο και το καφέ στην πλάτη και το λευκό στην κοιλιά. Οι σκίουροι έχουν διπλό τρίχωμα, το εσωτερικό είναι πυκνό κι απαλό στην αφή, ενώ το εξωτερικό αποτελείται από μακριές σκληρές τρίχες.
Ο σκίουρος έχει αμυγδαλωτά σκούρα προεξέχοντα μάτια, σχετικά μεγάλα για το μέγεθος του κεφαλιού του, με αρκετή απόσταση μεταξύ τους. Τα τριγωνικά του αυτιά είναι στητά και σε μερικά είδη έχουν τούφες στην κορυφή τους. Το ρύγχος του είναι μικρό και λήγει σε στρογγυλή μύτη.
Οι μεγαλύτεροι σκίουροι, οι μαρμότες, φτάνουν μέχρι 8 κιλά, ενώ οι μικρότεροι, που βρίσκονται στη δυτική Αφρική, έχουν βάρος μόλις 15 γραμμάρια.

Αντίθετα με τα κουνέλια και τα ελάφια, οι σκίουροι μερικών ειδών δεν μπορούν να χωνέψουν την κυτταρίνη και πρέπει να βασιστούν σε τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και λίπος. Όμως, ο ιπτάμενος σκίουρος του Πακιστάν (επιστημονική ονομασία Eupetaurus cinereus - Ευπέταυρος ο στακτόχρους) τρώει σχεδόν αποκλειστικά βελόνες από πεύκα, μια τροφή με μεγάλη ποσότητα κυτταρίνης.



Οι σκίουροι γενικώς είναι παμφάγοι, τρώνε μια μεγάλη ποικιλία τροφών φυτικής προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων καρυδιών, καρπών, φρούτων, μυκήτων, καθώς και εντόμων όπως μυρμήγκια, πεταλούδες και σκαθάρια, αυγών ακόμη και μικρών θηλαστικών (κουνελιών!), πουλιών, βατράχων και ψοφιμιών. Στις τροπικές περιοχές, αυτού του είδους οι τροφές αντικαθιστούν τα φθινοπωρινά καρύδια.
Μερικοί σκίουροι του εδάφους πέφτουν σε χειμερία νάρκη το χειμώνα, αν και ξυπνάνε κάθε τόσο, παραμένοντας όμως στη φωλιά τους. Πριν ξεκινήσει αυτή η φάση, τρώνε υπερβολικά για να κερδίσουν βάρος. Μερικοί μάλιστα διπλασιάζουν το βάρος τους! Οι πιο μικροί σκίουροι όπως αυτοί του είδους Tamias, παχαίνουν αλλά όχι αρκετά για να τα καταφέρουν χωρίς πρόσθετες προμήθειες, που τις μαζεύουν το φθινόπωρο και τις βάζουν στη φωλιά τους κάτω από το έδαφος. Επιλέγουν φαΐ με ακόρεστα λιπαρά οξέα όπως το λινελαϊκό οξύ για αυτό το σκοπό, το οποίο χωνεύεται κατά την περίοδο της χειμερίας νάρκης όταν η σωματική θερμοκρασία τους είναι χαμηλή. Τα κορεσμένα λιπαρά οξέα δεν χωνεύονται υπό τέτοιες συνθήκες.
Οι αρχές της άνοιξης είναι η δυσκολότερη περίοδος για τους σκίουρους των δέντρων σε τροπικά κλίματα. Αυτοί οι σκίουροι δεν πέφτουν σε χειμέρια νάρκη, αλλά μαζεύουν και θάβουν καρπούς για να έχουν το χειμώνα. Την άνοιξη όμως τα θαμμένα καρύδια που μένουν αρχίζουν να φυτρώνουν και δεν είναι πλέον διαθέσιμα για τροφή. Νέες πηγές φαγητού δεν είναι ακόμη διαθέσιμες. Στις περιόδους αυτές οι σκίουροι βασίζονται πάρα πολύ σε μπουμπούκια δέντρων. Το καλοκαίρι η δίαιτα αυτών των ειδών αποτελείται κυρίως από έντομα.





Μέχρι την εποχή μας, το κρέας του σκίουρου θεωρούταν εκλεκτό πιάτο σε περιοχές των ΗΠΑ, γι’ αυτό και τον κυνηγούσαν. Σήμερα η κατανάλωση σκίουρων περιορίζεται κυρίως σε κυνηγούς.
Σε άλλες χώρες όπως η Ρωσία κι ο Καναδάς, το ζώο εκτιμάται πολύ για την ποιότητα της γούνας του, από την οποία φτιάχνονται παλτά. Η γούνα συχνά βάφεται ώστε να μοιάζει με τις πιο πολύτιμες άλλων ζώων.
Σε ορισμένα μέρη κατοικημένα από ανθρώπους, ο σκίουρος θεωρείται παράσιτο και τοποθετούνται παγίδες, όπως περιγράφεται παρακάτω. Αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις, ο σκοπός είναι η απομάκρυνση παρά την εξολόθρευσή του.


Οι σκίουροι είναι γενικά έξυπνα και επίμονα ζώα. Σε κατοικήσιμες περιοχές έχουν την κακή συνήθεια να τρώνε από ταΐστρες πουλιών, να σκάβουν σε γλάστρες είτε για να θάψουν είτε για να βρουν καρπούς και να φτιάχνουν φωλιές σε φιλόξενες γι’ αυτούς περιοχές, όπως σοφίτες.
Οι σκίουροι καμιά φορά μπορούν να αποτελέσουν πραγματική επιδημία γιατί μασούν φαγώσιμα και μη φαγώσιμα αντικείμενα. Το συνήθειο αυτό διατηρεί τα δόντια τους αιχμηρά και τα φθείρει ώστε να πέσουν (τα τρωκτικά αλλάζουν συνεχώς δόντια). Κάποιοι ιδιοκτήτες καταφεύγουν σε ενδιαφέροντες τρόπους απώθησης τους, για παράδειγμα τοποθετώντας στις σοφίτες κομμάτια γούνας από κατοικίδιες γάτες ή σκύλους. Η γούνα αυτή δηλώνει στο σκίουρο πως στην περιοχή υπάρχουν “κυνηγοί” και δεν φωλιάζει πια εκεί. Ψεύτικες κουκουβάγιες κι άλλων ειδών σκιάχτρα γενικά αγνοούνται από τα ζώα, και ο καλύτερος τρόπος να τα αποτρέψει κανείς από το να μασούν τα πάντα είναι να τα καλύψει με κάτι που τα κάνει ανεπιθύμητα: για παράδειγμα απαλό πανί ή σκόνη κόκκινης πιπεριάς. Ακόμη και παγίδες επιστρατεύονται για να εκδιωχθούν οι σκίουροι από κατοικημένες περιοχές.

Οι σκίουροι μπορούν να εκπαιδευτούν να τρώνε από το χέρι του ανθρώπου. Επειδή μπορούν να αποθηκεύουν στο σώμα τους το παραπανίσιο φαγητό, θα φάνε όσο βρούνε διαθέσιμο. Οι σκίουροι που κατοικούν σε πάρκα και πόλεις μαθαίνουν πως ο άνθρωπος είναι πηγή έτοιμου φαγητού. Ωστόσο, το τάισμα με το χέρι δεν ενδείκνυται καθώς το ζωάκι μπορεί να μεταφέρει μεταδοτικές ασθένειες. Ακόμη, δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν τα δάχτυλα από το φαγητό και τα δαγκώματα είναι οδυνηρά.
Οι σκίουροι προκαλούν συχνά προβλήματα και στην ηλεκτροδότηση, καθώς μπαίνουν στους μετασχηματιστές ψάχνοντας για τροφή. Τότε παθαίνουν ηλεκτροπληξία και προκαλούν βραχυκυκλώματα που καταστρέφουν τον εξοπλισμό. Οι σκίουροι κατόρθωσαν να “ρίξουν” το υπερσύγχρονο χρηματιστήριο NASDAQ δύο φορές και να προκαλέσουν προβλήματα στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα. Επίσης ακονίζουν τα δόντια τους σε κλαδιά δέντρων, αλλά δεν μπορούν να τα ξεχωρίσουν από ηλεκτροφόρα καλώδια. Συχνά χρησιμοποιείται ελαστικό για να εμποδίσει την πρόσβασή τους σε τέτοιες εγκαταστάσεις.

Παρά το γεγονός πως θεωρούνται από αρκετούς βλαβεροί, γενικότερα είναι αγαπητά ζώα, χάρις στην γλυκύτατη εμφάνισή τους, τη χαριτωμένη τους κίνηση και τη συνήθεια να μαζεύουν καρύδια. Οι σκίουροι είναι από τα πιο επιτυχημένα άγρια αστικά είδη, καθώς αντίθετα με τους αρουραίους θεωρούνται συμπαθητικοί. Οι σκίουροι είναι δημοφιλείς χαρακτήρες σε πολλά καρτούν, όπως ο "Ρόκυ, ο Ιπτάμενος Σκίουρος" και οι "Τσιπ και Ντέηλ" του Ντίσνεϋ.
Οι αλμπίνοι σκίουροι θεωρούνται από κάποιους σημάδι καλής τύχης. Το Olney στο Ιλλινόις είναι το σπίτι της μεγαλύτερης γνωστής αποικίας σκίουρων αλμπίνων.

Πηγη βικιπαιδια

Κωνσταντινα Μ.

ΤΙΓΡΗ

Η ζωή της Τίγρης

Η τίγρη είναι το μεγαλύτερο αιλουροειδές και το τρίτο μεγαλύτερο σαρκοφάγο ζώο στη γη. Η γοητεία που ασκεί στον άνθρωπο την έχει κάνει αντικείμενο μύθων και παραδόσεων σε πολλούς λαούς.

Η τίγρη χρησιμοποιεί κυρίως την όραση και την ακοή για να βρει τα θηράματά της, και όχι την όσφρησή της της. Συνήθως κυνηγά μόνη της, στήνοντας καρτέρι, για να εκμεταλλευτεί το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Σε κάποιες περιοχές της Ινδίας λέγεται ότι οι τοπικοί πληθυσμοί κυκλοφορούσαν στο δάσος με μια μάσκα τίγρης ζωγραφισμένη στην πλάτη τους, για να της δώσουν την εντύπωση ότι την κοιτούν κατάματα και έτσι να αποτρέψουν την επίθεσή της.

Η τίγρη ζει μοναχική ζωή. Καθεμιά έχει μια περιοχή που θεωρεί δική της και στην οποία κινείται και κυνηγά σε όλη της τη ζωή. Η περιοχή των αρσενικών είναι μεγαλύτερη από των θηλυκών και ανάλογα με τη διαθεσιμότητα της τροφής μπορεί να κυμαίνεται από 30-70 τετραγωνικά χιλιόμετρα (Νεπάλ) έως και 800 -1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (Σιβηρία). Στο κυνήγι, η επιτυχία της δεν είναι εξασφαλισμένη και μπορεί μόνο 1 στις 10 εξορμήσεις να της αποφέρει τροφή. Αντέχει όμως αρκετές μέρες χωρίς φαγητό κι όταν επιτέλους βρει το θήραμά της, μπορεί να καταναλώσει μέχρι και 40 κιλά κρέας!

Αντίθετα με τα περισσότερα αιλουροειδή, είναι δεινός κολυμβητής. Μπορεί εύκολα να κολυμπήσει αρκετά χιλιόμετρα για να διασχίσει ποτάμια ή λίμνες. Γεννάει 2-3 μικρά κάθε 2 χρόνια περίπου αλλά τα μισά περίπου νεαρά δεν καταφέρνουν να ζήσουν περισσότερα από δύο χρόνια.

Η ζωή που απειλείται

Η τίγρη σήμερα απειλείται παγκοσμίως με εξαφάνιση. Το 97% του πληθυσμού της χάθηκε τα τελευταία 100 χρόνια. Μόνο 3.200 τίγρεις απομένουν ελεύθερες στη φύση, πολύ λιγότερες απ’ όσες ζουν αιχμάλωτες σε ζωολογικούς κήπους σε όλο τον κόσμο.

Τα πυκνά δάση που αποτελούν το ενδιαίτημα της τίγρης εξαφανίζονται με ταχείς ρυθμούς. Μεγάλες εταιρείες αγοράζουν εκτάσεις τροπικού δάσους και τις αποψιλώνουν για ξυλεία, ή για να τις μετατρέψουν σε φυτείες φοινικόδεντρων για παραγωγή φοινικέλαιου. Την ίδια στιγμή, η οικοδομική ανάπτυξη σε περιοχές όπου ζουν τίγρεις σημαίνει τη διάνοιξη δρόμων, που απομονώνουν τις τίγρεις όλο και περισσότερο. Σήμερα οι τίγρεις προσπαθούν να επιβιώσουν σε μικρές και απομονωμένες μεταξύ τους νησίδες πυκνής βλάστησης που καλύπτουν μόλις το 7% της ιστορικής περιοχής εξάπλωσης του είδους. Μόνο τα τελευταία δέκα χρόνια τα κατάλληλα ενδιαιτήματα για την τίγρη έχουν περιοριστεί κατά 45%.

Η μεγαλύτερη όμως άμεση απειλή σήμερα για τις τίγρεις είναι το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων. Η τίγρη πωλείται για το δέρμα της, αλλά και για τα κομμάτια του σώματός της, που χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή ασιατική ιατρική για τις δήθεν μαγικές ιδιότητές τους. Παρόλο που η χρήση τους έχει αποκηρυχθεί επίσημα από τον Παγκόσμιο Σύλλογο Κινεζικής Ιατρικής, η παράνομη ζήτηση είναι τόσο μεγάλη που μια νεκρή τίγρη σήμερα φτάνει τα 70.000 δολάρια στις αγορές της Ασίας.

UNESCO

Η UNESCO είναι ο εκπαιδευτικός,επιστημονικός και πολιτιστικός οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών.Ο κύριος σκοπός της είναι

να συμβάλει στην ειρήνη και την ασφάλεια του κόσμου,

να ενισχύσει την εκπαίδευση,την επιστήμη και τον πολιτισμό,που ενώνουν και φέρνουν τους λαούς πιο κοντά

και να βοηθήσει και τη συνεργασία των λαών χωρίς διακρίσεις και με σεβασμό στη παράδοση κάθε λαού.

Η UNESCO είναι σπουδαίο παράδειγμα αλληλοβοήθειας και αλληλοσυμπαράστασης των λαών. Προσεύχεται για την ενότητα όλων των ανθρώπων αλλά,για να γίνει αυτό πραγματικότητα πρέπει όλοι να βοηθήσουμε με όπλα την αγάπη,την αλληλοκατανόηση και τον αλληλοσεβασμό.


Ελπίζω να σας άρεσε!!! Περιμένω σχόλα.
Με αγάπη η συμμαθήτριά σας Παναγιώτα Μαλ.

ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΝΕΡΟΥ!!!

Εξοικονόμηση νερού

Το νερό είναι ίσως το πολυτιμότερο αγαθό που μάς παρέχει η φύση. Αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη, την υγιεινή διαβίωση, την ίδια τη ζωή.
Αυτή η πηγή ζωής όμως αποτελεί είδος εν ανεπαρκεία.
Οιλιγοστές ποσότητες νερού που απομένουν, δε χαρακτηρίζονται πάντα από την καλύτερη ποιότητα.
Η Ελλάδα και ολόκληρος ο πλανήτης βρίσκονται τα τελευταία χρόνια αντιμέτωπα με ένα μείζον οικολογικό πρόβλημα, αυτό της απειλούμενης λειψυδρίας.
Αυτό οφείλεται σε μια σειρά από αίτια:
παντελή έλλειψη σχεδιασμού, κακή διαχείριση των υδάτινων αποθεμάτων, καταστροφή των δασών, περιφρόνηση των φυσικών νόμων που διέπουν τον υδρολογικό κύκλο κ.α.
Ο καθένας μας μπορεί να συμβάλει με τον τρόπο του στο να περιοριστεί η σπατάλη που γίνεται σήμερα.
Ο καθένας μας καταναλώνει κατά μέσο όρο 100-200 λίτρα νερού ημερησίως για την ικανοποίηση των βασικών αναγκών του.
Εύκολα θα μπορούσαμε να καταναλώνουμε λιγότερο από 80 λίτρα την ημέρα.

Απλοί τρόποι εξοικονόμησης νερού

● Μην αμελείτε τις διαρροές στα υδραυλικά σας. Μια βρύση που στάζει μπορεί να σας κοστίσει μέχρι και 200 λίτρα επιπλέον κατανάλωση κάθε μήνα.

● Μην κρατάτε συνέχεια ανοιχτή τη βρύση όταν πλένεστε,
ξυρίζεστε ή καθαρίζετε τα δόντια σας.

● Προτιμήστε το ντους από το μπάνιο στη μπανιέρα.

● Μην πλένετε με το λάστιχο το αυτοκίνητο, τη βεράντα, την αυλή, τις τέντες.

● Αν αλλάξετε καζανάκι, προτιμήστε τα νέας τεχνολογίας που καθορίζουν τη ροή ανάλογα με τη χρήση. Συστήματα που δίνουν ορμητική ροή νερού και άρα είναι πιο δραστικά, εξασφαλίζουν οικονομία γιατί αποφεύγεται η επαναλαμβανόμενη χρήση.

● Ποτίζετε τα φυτά το βράδυ με το ποτηστήρι και όχι με το λάστιχο.

● Βάλτε ένα απλό «αεριστήρα» στις βρύσες σας. Ο αεριστήρας είναι μια συσκευή που επιτρέπει την ανάμιξη αέρα και νερού, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται εξοικονόμηση νερού χωρίς να μειώνεται η πίεση της βρύσης.

● Αν χτίζετε σπίτι ή εξοχικό, ζητείστε από το μηχανικό να σας προτείνει τρόπους διαχείρησης του νερού της βροχής.

συνεντευξη απο τον Αι-Βασιλη

Παιδι:Γεια σας. Οπως γνωριζουμε ειστε ο Αγιος Βασιλης,ετσι;

Αγιος Βασιλης:Χο,χο,χο,γεια και σε εσενα. Πως λεγεσαι;

Παιδι:Λεγομαι Κωνσταντινα και θα ηθελα να σας παρω μια συνεντευξη,για να σας γνωρισουν οι ανθρωποι καλυτερα.Σας εχω ετοιμασει μερικες ερωτησεις.Ας αρχισουμε!!!

Αγιος Βασιλης:Ρωτα με οτι θες θα σου απαντησω σε καθε ερωτηση

Παιδι:Ωραια,λοιπον ποσο χρονων ειστε;

Αγιος Βασιλης:Οι πιο πολλοι αυτη την ερωτηση με ρωτανε και τους απαντω πως ειμαι 1.800 ετων

Παιδι:Ποσα κιλα ειστε;

Αγιος Βασιλης: Χο,χο,χο!!!Το περιμενα οτι θα με ρωτησεις αυτη την ερωτηση.Λοιπον αν και κρατιεμαι σε φορμα τις μερες των Χριστουγεννων δεν μπορω να χασω πανω απο 2 κιλα. Τωρα νομιζωπως ειμαι περιπου 131 κιλα.Αλλα οταν επισκεπτομαι τα σπιτια σας για να αφησω τα δωρα σας,η μυρωδια απο τους κουραμπιεδες, τα μελομακαρονα,τα κουλουρακια μου σπαει την μυτη. Βεβαια δεν τρωω μονο εγω τα γλυκα που μου αφηνετε αλλα αφηνω και λιγα για τα ξωτικα μου και τους ταρανδους μου.

Παιδι:Ποτε εχετε την γιορτη σας;

Αγιος Βασιλης: Δεν υπαρχει μια ιδιεταιρη μερα που να εχω την γιορτη μου.Εξαλου καθε μερα ειναι γιορτη για εμενα

Παιδι:Πως λενε τους ταρανδους σας;

Αγιος Βασιλης: Πρωτος ειναι ο Κομετ,μετα ο Βιξεν,ο Ντονερ, ο Ντανσερ, ο Ντασερ, ο Κιουπιντ, ο Μπλιτσεν και τελευταιος ο Νιπλ και ο Ρουντολφ

Παιδι: Τα παιδια πως συνηθιζουν να σας γραφουν;

Αγιος Βασιλης: Καποια παιδια αφηνουν το γραμμα τους κατω απο το δεντρο. Καποια αλλα αφου μου το γραψουν αφηνουν το γραμμα τους ψηλα στον αερα και ετσι φτανει στο Βορειο Πολο. Ωστοσο καποια παιδια μου γραφουν με ηλεκτρονικο ταχυδρομειο. Τα περισσοτερα μου ταχυδρομουν τα γραμματα τους χρησιμοποιωντας γραμματοκιβωτια. Στα παλια χρονια τα παιδια εγραφαν το γραμμα τους το εβαζαν σε ενα φακελακι και το εριχναν στο τζακι. Ετσι ερχοταν κατευθειαν σε εμενα!!!!!!

Παιδι: Ευχαριστω πολυ για την συνεντευξη. Γεια σας!!!

Αγιος Βασιλης: Θα σας περιμενω και του χρονου για την επομενη συνεντευξη. Καλες Γιορτες!!!!!!!!!!

Κωνσταντινα Μ.

Μια Χριστουγενιάτικη Ιστορία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ήταν μια κρύα νύχτα.Χιονιζε πάρα πολύ και όλα τα παιδιά έβλεπαν το χιόνι καθώς έπεφτε.Η Ελενίτσα έβλεπε κι αυτή το χιόνι από το παράθυρο.Ήθελε τόσο πολύ να βγει έξω στο χιόνι και μαζί με τους φίλους της να κάνει ένα χιονάνθρωπο.Όμως, δεν είχε φίλους...Ήταν μόνη.Η Ελενίτσα ήταν από μια μακρινή χώρα, τη Γαλλία...και τα παιδιά της γειτονιάς την κορόιδευαν επειδή δεν ήξερε καλά ελληνικά. Αυτή λοιπόν τη χριστουγεννιάτικη νύχτα η Ελενίτσα έβλεπε το χιόνι μόνη της και φανταζόταν πως θα έκανε ένα χιονάνθρωπο.Σε λίγο σταμάτησε να χιονίζει.Όλα τα παιδιά βγήκαν έξω για να παίξουν.Η Ελενίτσα βγήκε και αυτή έξω. <<Καλά Χριστούγεννα!>>είπε στα παιδιά.Τα παιδιά της απάντησαν σκεφτικά:<<Καλά Χριστούγεννα!>>.<<Να παίξω μαζί σας;>>ρώτησε δειλά η Ελενίτσα.<<Όχι!>>απάντησε απότομα ένα αγοράκι.Τα μάτια της Ελενίτσας γέμισαν δάκρυα.Έμεινε ακίνητη να κοιτάζει.Εκείνη τη στιγμή περνούσε βιαστική η δασκάλα τους.Είχε ακούσει το διάλογο των παιδιών.Φώναξε τα παιδιά:<<Καλά Χριστούγεννα παιδιά!>>.<<Κωστάκη,είπε στο αγοράκι που είχε μιλήσει άσχημα στην Ελενίτσα,άκουσα πως θα φύγετε για τη Γερμανία γιατί οι γονείς σου θα πάνε να δουλέψουν εκεί.Κρίμα!Εκεί δε θα έχεις φίλους!>>.<<Γιατί κυρία θα γνωρίσω άλλα παιδάκια!>>είπε ο Κωστάκης.<<Γιατί και εσύ δεν παίζεις την Ελενίτσα>>είπε αυστηρά η δασκάλα. Τότε όλα τα παιδιά κατάλαβαν το λάθος τους και έγιναν φίλοι με την Ελενίτσα.Για την Ελενίτσα αυτή η φιλία ήταν το θαύμα των Χριστουγέννων!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ελευθερία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σκρουτζ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πιστεύω να σας αρέσει! Μπορεί να είναι λίγο τρομακτική!Μου έχετε λείψει όλοι σας!! Με αγάπη η φίλη σας Ελευθερία Νικ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!